In een middag tijd gaat grosso modo je hele leven door je handen. Van je servies gekregen op je Eerste communie tot een aantal online tickets van vluchten van Beauvais naar Cluj Napoca en een hoop van wat daar tussen heeft gezeten. Ondanks de pallet aan papieren die in Utrecht voor vertrek naar Frankrijk al door de versnipperaar is gegaan.
Rapporten, tekeningen, eerste vingeroefening op klusterrein, de briefjes van vriendinnen, het doctoraal gedrocht waarmee na 11 jaar een punt achter mijn studie werd gezet, schrijfblokken, schriften en schrijfboeken vol woorden, puzzels, brieven (toen wel nog), Porsches, foto's, massa's foto's, mijn eerste en enige blokkendoos, munten, wegenkaarten van vakanties, etc. Het is een ratjetoe. Maar wel een bos waar je de bomen herkent alsof je er gisteren langs bent gelopen.
Woorden en dingen zijn aan personen en momenten gekoppeld. Ze door je handen laten gaan of lezen brengt je naadloos terug naar de betreffende tijd. Veel Frankrijk natuurlijk. Mislukkingen hakken er het diepst in. Als ik de dozen gehad heb en de versnipperaar zijn werk heeft gedaan, is er van Frankrijk weinig concreets meer over. Een paar dingetjes zijn genoeg om een hele geschiedenis aan op te hangen. Het begin, de begrafenis en het einde. Een paar A4'tjes, foto's, een enkele kaart en we hebben het gehad.
Voorlopig zijn er 4 opberggevallen gevuld voor definitieve opslag en een doos vol wegenkaarten voor semi-definitieve opslag. Daar komen nog een of twee tijdelijke bij met spul dat strak terugkeert als er plek voor is geschapen. Allemaal klein grut. Het liefst straks stofvrij wegbergen. Een leven in vier bergdozen van het formaat verhuisdoos voor boeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten