Het is mijn type dag niet. Niks wil uit mijn handen komen. Behalve de afwas dan. Maar als die al niet zou lukken, nou, dan berg je maar. Besloten om me daar maar niet druk over te maken. Lunch verzorgd, dat ook dus, en verder veel gekeken en niks gedaan, niks constructief. Ritje naar Kiel. Dat niveau.
Lijf houdt ook niet over. Het voelde tijdens de kuur een stuk beter. Niks specifieks, meer algemeen. Misschien moet ik daar iets mee. Kan natuurlijk toeval zijn, maar hoeft niet. Niet de zaken om nu mee bezig te zijn. Papiervernietigen zou een ideale bezigheid zijn, maar dat is -niet helaas- gebeurd. Houthakken zou ook nog kunnen, maar hoef niet meer. En voor het spitten is het nog steeds te vroeg.
Ik draai mijn kringetjes en weet niet op welke hete brei ik moet concentreren. Denken wil niet echt. Nette rijtjes maken zit er niet in. Ik wou, dat ik het zooitje ongezien aan de kant kon schuiven. Vrees echter, dat ik dan de toekomst met een probleem opzadel. Een probleem met mezelf en dat zijn de problemen, die je beter kunt vermijden. Gewoon maar door pruttelen en zien wat het op welke manier gaat opleveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten