Zo'n dag waarop ik denk 'Waren we maar wild gebleven'. Dan zat ik nu ergens in een hut of hol op een dierenvel, omgeven door mijn honden het koud te hebben en zou er niet over zeuren. Ongetwijfeld ook kilo's lichter, geen last van buikvet, zou de meningsverschillen binnen de familie allang met een knuppel hebben afgehandeld en me niet druk hoeven te maken over het mediagebruik van mijn kinderen, die ik dan ongetwijfeld zou hebben.
Ook verhuisdozen en versnipperaars zouden mijn bestaan niet verstoren. Dat zou hooguit een beer of wolf lukken. Die wel uit zouden moeten kijken, dat ze niet in de pan terecht komen of rauw verorberd worden. Zo tegen het eind van de winter was het schraalhans en werd het zwakkere deel van de bevolking vanzelf weggesaneerd. Daar zou geen Corana-virus voor nodig zijn. De ledigheid van de winterdagen zou als vanzelf plaats maken voor het ploegen en ploeteren van het voorjaar.
Tenminste als je in de landbouwfase zit, anders zou het pakken en vertrekken zijn opzoek naar verse weidegronden en/of jachtgebieden. Misschien wel in Cernavoda. Hoewel dat zelfs vanuit Coves nog een pokke-end lopen is. Ik zou me dan ook niet met de daar aanwezig kerncentrale bezig hoeven te houden. Het ding zou er niet alleen niet staan, er zou ook nog door geen enkel brein ter wereld iets bedacht zijn in die richting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten