Aan de nwe kant van de rivier voor het eerst sinds het verleggen van de looproute met de honden de heuvel beklommen. Een test voor de conditie, het doorzettingsvermogen .... en de zelfoverwinning. Onderweg een overzichtsfoto van het dorp gemaakt en bij een tweede poging bleek de foon leeg. Toen wilde de paniek ff toeslaan. Ik heb dat ding in feite alleen in mijn zak om te kunnen bellen indien de nood aan de man is èn ik nog bij mijn positieven ben. Gelukkig was het een halfslachtige oprisping en was ik bovendien bijna op de top van de heuvel.
Niet de eerste keer dat ik daarboven was. Het is er minder 'wild' dan aan de overkant. Ook geen bos. Vele hectaren grasland in alle richtingen dat niet alleen door schapen kort wordt gehouden maar ook met maaien. Het is allemaal wat vlakker aan deze kant, de minder steile, want door de zon beschenen helling.
Geen roedel schaapshonden hier, Prada optijd aan de lijn en de andere twee vrij mee terug en dat zonder problemen. Hun verlangen de maag te vullen is sterker dan de wens om vrij te zijn. Mooi begin van wat een prachtige dag belooft te worden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten