Langzaam maar het gaat, er zit beweging in. Alsnog papieren die door de versnipperaar moeten. Verder veel mapjes waar ik me later een keer over zal (moeten) buigen. Prullen en prulletjes. Het ruimt ...... op. Ik ga geen voorspellingen of wensen op dat terrein uiten. Ik weet één ding zeker: het gaat opgeruimd worden. En ik weet ook al, waar ik dan mee verder ga. Weer zo'n rampenklus, maar daar ga ik het tegen die tijd vastwel over hebben.
Het hoofd raakt ook weer wat op orde. De familie meer aan de kant. Mijn lijf wat meer op de voorgrond. En de rest gewoon vrij beschikbaar voor wat voorbij komt. En dat is niet zoveel. Dus rust aan mijn kop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten