De onrust rukt op. Wachten is al niks en wachten op iets, waar je geen invloed op hebt, is helemaal niks. Afwas is gedaan. Geen normale activiteit als ik dat gisteren ook al gedaan heb. Fornuis glimt. Dat was alweer weken geleden. Afleiding, maar niet afdoende. Gedachten vallen over elkaar heen. Sneller dan ik er iets mee kan doen. Speldenprikken van het formaat stokslagen.
Bezig houden is het devies. Naar het Pc-scherm staren is het niet. Koken dan maar? Of toch de truck opstarten? Misschien eerst het een en dan het andere? Ik ga voor koken, denk ik. Het is voorlopig weer de laatste vleesweek. Laat ik er iets moois van maken. Niet zozeer veel als wel lekker. Een goed biefstuk. Het is aan Mariana niet besteed en in Agnita niet te krijgen. Hoewel, d'r is één plek waar het misschien wel kan, maar daar kom ik zelden of nooit. Scheelt toch 7 km of 50. Maar een goede goulash kan ook of iets met kip op z'n Aziatisch.
En waar het vandaan komt, weet ik niet, maar mijn hoofd is al een tijd bezig met uiensoep. Heeft niks met vlees te maken maar wel met koken. Uiensoep, zelfgemaakte canard confit en verse Franse kaas. Kijk, als ik me daar nou op richt, rolt de rest als bijzaak mee. Hoop ik. Zou mooi zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten