Ha! Nu staat de boel vast. Doorgang geblokkeerd. Dat wordt nog ff niet het bed opzoeken. Nu ben ik morgenvroeg voor 99,9% de eerste die het bed verlaat, maar je zult vannacht met je slaapdronken kop iets in de keuken willen. Dat gaat je nek kosten mn als het Mariana overkomt, die weet nl van niets, want ligt al uren in bed.
Maar er vallen gaten. Steeds meer gaten die ruimte vrijgeven. Morgen moet het met wat schuiven mogelijk zijn om een beeld te krijgen van de lucht en bewegingsvrijheid, waar ik vooruitlopend op de definitieve setting alvast van kan gaan genieten. Oppassen, dat ik geen last van pleinvrees krijg.
Hoeveel dagen ben ik nu al bezig? Een week? Meer? Minder? Goed in elk geval, dat ik me dat vooraf niet gerealiseerd heb, dan was ik er ws nooit aan begonnen en keek ik nog steeds tegen de stapels dozen aan. En eerlijk gezegd wilde dat uitzicht niet echt wennen. Sterker nog, het begon me meer en meer te vervelen. Goeie drijfveer. Blijkt maar weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten