Hoeveel kilometer papier, zeg A4-formaat zou ik volgeschreven hebben en zit ik nu weg te stoppen in de opbergdingen? Agenda's, dagboeken, kladblokken, brieven, aantekeningen. Diep ademhalen en allemaal door de shredder? Ik denk het niet. Nog niet. Eerst maar eens de berg oude administratie en meer zakelijke ellende op papier door de vernietiger halen.
Dingen bewaren om er zeer ws niets (meer?) mee te doen, is best wel een rare bezigheid. Als je er niks meer mee doet, kun je het net zo goed weg doen, zou je denken. Werkt niet zo. Maar vrg me niet waarom dat zo niet werkt en wat dan wel zou werken. Waarom begraaf je een hond, waar je jaren je leven mee gedeeld hebt in de tuin en gooit 'm niet ergens achteraf in een ravijn of geeft 'm mee met de kadaver-kar? Waarom heb ik Yoland laten begraven en haar niet laten cremeren? We hebben het daar vooraf nooit over gehad. Het is puur mijn keuze geweest en ik ben er nog steeds blij om.
In feite doe ik hetzelfde met al die volgeschreven vellen papier. Netjes bij elkaar (ooit gedaan, niet nu) in een soort doodskist van plastic en dan de zolder op. Ik kan er altijd heen, zelfs bij, maar de kans dat ik dat werkelijk doe is verwaarloosbaar. Het doet me ineens denken aan een film met Deneuve en Bowie. Zij een soort vampier en de slachtoffers, die ze maakt, volgens mij enkel mannen, verouderen vervolgens sneller dan normaal maar sterven nooit. In haar huis is een kamer of kelder waar de voormalige aanbidders van haar opgestapeld liggen in kisten en nog kreunen en steunen, hem waarschuwen. Maar dan is het al te laat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten