De krant wil niet zo vandaag. Geen pakkende artikelen. Ook het gezapige ritje was het niet echt. Kijk, dat heb je nou als het weer ff wat beter gaat. Dan is er behoefte aan uitdaging, aan het oplossen van een onmogelijk geachte puzzel of het redden van de wereld zonder dat de tegenstander je in de gaten heeft. Ja, nee, de uitdagingen hebben het dagelijkse leven nog niet bereikt. Het maken van het definitieve boekenrek mist die status nog, net als een deel van de ballast uit het verleden of de kleine hiaten in de afwerking door het hele huis.
Heel stiekem is er de hoop, dat het opruimen daar gaande het voortschrijden verandering in weet te brengen. Ijdel? Waarom? Zo onmogelijk is dat volgens mij niet. Eenmaal bezig blijken bergen nooit meer dan heuvels of zelfs maar een verheffing in het landschap. Zoiets moet haast wel doorwerken op andere vlakken, als het niet beperkt blijft tot een oprisping hier en daar. Lijkt mij tenminste. Ik gok erop, hopende, dat het niet zo'n gok blijkt als het lijkt.
Voorwaarde is wel dat ik doorga, door weet te gaan. Als Napoleon Rusland op mijn manier van doen was binnen gevallen had Hilter 'm ingehaald.
vrijdag 31 januari 2020
Op dreef
Ff naar Leipzig, soort Pescara en dan op de kranten storten. Het bruist en borrelt weer. Wat kan er mis gaan? Januari is een erg wisselende mnd geweest.. Een beetje zoals het leven, zeg maar. Tevreden? Best wel. Had slechter gekund. Iedere doos is er weer één. Dat mag het thema blijven tot de laatste doos uit mijn bureauhok is verdwenen. Daar gaat nog menig nachtje slaap overheen voor het zover is.
Als ik een schatting zou moeten doen, denk ik op z'n vroegst aan augustus, maar later zou me niks verwonderen. Zou het over het jaar heen gaan, zou me dat niet blij stemmen. Dus zeg, ergens tussen augustus en de Kerst, want dan zijn we misschien wel weg. Ik blijf ondertussen openstaan voor een voortvarendere aanpak als tijd en gelegenheid zich voordoen. Een bezig jaartje! Ik heb de hoop nog niet opgegeven!
Als ik een schatting zou moeten doen, denk ik op z'n vroegst aan augustus, maar later zou me niks verwonderen. Zou het over het jaar heen gaan, zou me dat niet blij stemmen. Dus zeg, ergens tussen augustus en de Kerst, want dan zijn we misschien wel weg. Ik blijf ondertussen openstaan voor een voortvarendere aanpak als tijd en gelegenheid zich voordoen. Een bezig jaartje! Ik heb de hoop nog niet opgegeven!
-1
Weer een doos! Maar een persoonlijk getinte. Dat ruimt anders, minder makkelijk op. Meer de neiging om het toch maar te bewaren, terwijl je vrijwel zeker weet, dat als het in de doos blijft, het er ws nooit meer uit zal komen incl. de herinneringen, die er aan kleven en tot leven komen, omdat je het in je handen neemt.
Rekeningen van hotels, visite-kaartjes van restaurants, een enkele brief, volgeschreven kaarten, Cd's met foto's, ga zo maar door. Een afgesloten verleden probeert zich uit z'n opbergplek te wringen. Links of rechts, vuilnisbak of opslag, geen tussenweg. De doos is leeg, dus de eerste slag gewonnen. Nu zien waar ik met de overblijfsels naar toe ga. Werkt anders dan bij de kluszooi. De afschuifplek daarbij is duidelijk.
Mijn 'bureau' mist opbergplek. Boekenrek, Cd-rek, soit, maar niks voor het kleinere, meer solistische spul. Lades, ik heb ineens een intense behoefte aan lades. En dan niet van die hoge gevallen, maar niet meer dan ergens tussen de 5 en 10 centimeter hoge lades. Klein grut lades.
Rekeningen van hotels, visite-kaartjes van restaurants, een enkele brief, volgeschreven kaarten, Cd's met foto's, ga zo maar door. Een afgesloten verleden probeert zich uit z'n opbergplek te wringen. Links of rechts, vuilnisbak of opslag, geen tussenweg. De doos is leeg, dus de eerste slag gewonnen. Nu zien waar ik met de overblijfsels naar toe ga. Werkt anders dan bij de kluszooi. De afschuifplek daarbij is duidelijk.
Mijn 'bureau' mist opbergplek. Boekenrek, Cd-rek, soit, maar niks voor het kleinere, meer solistische spul. Lades, ik heb ineens een intense behoefte aan lades. En dan niet van die hoge gevallen, maar niet meer dan ergens tussen de 5 en 10 centimeter hoge lades. Klein grut lades.
Stap!
Doorgaand op het stap voor stap'-idee 'de daad bij het woord gevoegd en mijn kuur op slinkse wijze weten te verlengen. Mocht het iets bacterieels zijn, dat moet het straks hartstikke dood zijn. Kan niet anders. Daarna wordt het afwachten. Gaat het weer gebeuren of niet meer. Ik denk, dat de bookies op terugkeer gaan inzetten en ik kan ze geen ongelijk geven. Thee drinken dus.
Meenemen
De 'extra' dag genieten. Nou ja, meer een kwestie van goed benutten. Zien dat ik weer een stuk gedaan krijg van wat ik allemaal nog wil. Gisteren die eerste inkopen gedaan, die met het nieuwe tuinseizoen te maken hebben. Pootuien natuurlijk, maar ook dingen als rabarber en topinamboer. Dit jaar komen ook de vaste planten en struiken aan de beurt. De tuin gaat meer vorm krijgen dan een reeks kale perceeltjes.
Maar het is vroeg, te vroeg. Het spul mag nog zeker zes weken in de plastic zak blijven liggen. Niet dit maar het eropvolgend weekeinde duikt de temperatuur weer richting de -10º. Maar voor een paar dagen, maar toch. Dat zijn de verraderlijke wisselingen, die je beter kunt zien te vermijden. Vrg is trouwens of na een weekje vrijwel vorstvrije nachten de grond zover ontdooit is, dat je aan bewerken kunt denken. Geloof het niet. Ga het niet eens proberen.
Begin mrt zijn de tuinbonen het eerst aan de beurt. Volgens mij vroeger dan vorig jaar. Stomgenoeg heb ik vorig jaar wel goed bijgehouden, wat ik waar op welk perceeltje heb gezet maar in het begin niet de data heb bijgehouden. Dit jaar beter, zoals haast altijd alles de volgende keer beter kan.
Maar het is vroeg, te vroeg. Het spul mag nog zeker zes weken in de plastic zak blijven liggen. Niet dit maar het eropvolgend weekeinde duikt de temperatuur weer richting de -10º. Maar voor een paar dagen, maar toch. Dat zijn de verraderlijke wisselingen, die je beter kunt zien te vermijden. Vrg is trouwens of na een weekje vrijwel vorstvrije nachten de grond zover ontdooit is, dat je aan bewerken kunt denken. Geloof het niet. Ga het niet eens proberen.
Begin mrt zijn de tuinbonen het eerst aan de beurt. Volgens mij vroeger dan vorig jaar. Stomgenoeg heb ik vorig jaar wel goed bijgehouden, wat ik waar op welk perceeltje heb gezet maar in het begin niet de data heb bijgehouden. Dit jaar beter, zoals haast altijd alles de volgende keer beter kan.
8484
Wonderlijk. Je zou bijna in getallen gaan geloven. Een prachtig getal op de dag dat Groot-Brittanië de Europese dictatuur gaat verlaten.. Ze hun zelfstandigheid terugkrijgen, hun eigen beslissingen weer mogen nemen en niet meer opgezadeld worden met regels waar ze geen behoefte aan hebben. Rule the waves ..... again!
1984 ontlopen. Hen is het wel gelukt. Het zouden meer landen moeten aandurven om die van de werkelijkheid losgezongen blaaskaken in Brussel tot het inzicht te laten komen, dat ze op de verkeerde weg zitten. Het is een dictatoriaal gedrocht geworden en verbazingwekkend genoeg is er nog steeds maar weinig weerstand tegen de machtshonger van die verzameling volkomen ondemocratische instanties.
Een monsterlijke verzameling Ja-knikkers die de grootst mogelijke onzin goedkeuren van in eigen land vanwege onkunde en onvermogen aan de kant geschoven bewindslieden. Afgeschoven naar Europa. Na een goed voor zichzelf zorgende Portugees een dronken Luxemburger en nu een mislukte politica uit Duitsland. Ik heb geen idee hoelang zo'n politieke tumor zichzelf in stand weet te houden. Eigenlijk zou ik de onvermijdelijke zelfvernietiging nog mee willen maken.
1984 ontlopen. Hen is het wel gelukt. Het zouden meer landen moeten aandurven om die van de werkelijkheid losgezongen blaaskaken in Brussel tot het inzicht te laten komen, dat ze op de verkeerde weg zitten. Het is een dictatoriaal gedrocht geworden en verbazingwekkend genoeg is er nog steeds maar weinig weerstand tegen de machtshonger van die verzameling volkomen ondemocratische instanties.
Een monsterlijke verzameling Ja-knikkers die de grootst mogelijke onzin goedkeuren van in eigen land vanwege onkunde en onvermogen aan de kant geschoven bewindslieden. Afgeschoven naar Europa. Na een goed voor zichzelf zorgende Portugees een dronken Luxemburger en nu een mislukte politica uit Duitsland. Ik heb geen idee hoelang zo'n politieke tumor zichzelf in stand weet te houden. Eigenlijk zou ik de onvermijdelijke zelfvernietiging nog mee willen maken.
donderdag 30 januari 2020
Blanco
D'r wil niks meer. Leeg. Gehad voor vandaag. Geen tourtje meer. Geen krant. Genoeg geweest. Kun je zo hebben. Niet, dat het me vaak overkomt. Reden temeer om er verder niet mee bezig te zijn. Voor mijn gevoel ga ik morgen het weekeinde in. Er zit echter nog een dag tussen. Zien hoe dat gaat uitpakken.
Eigenlijk een meevallertje. Kan ik de Pc-kant van mijn eigenste vertrek ècht op orde krijgen. Leeg, aan de kant, opgeruimd. Bijna drie jaar omheen geslingerd. Het went. En dat heeft geen jaren gekost. Gelukkig denk ik niet, dat ik de verdwenen opvulling ga missen. Het bevalt me wel met al het herwonnen over- en doorzicht. Ook de beesten zijn tevreden. Dus dat zit wel snor.
Eigenlijk een meevallertje. Kan ik de Pc-kant van mijn eigenste vertrek ècht op orde krijgen. Leeg, aan de kant, opgeruimd. Bijna drie jaar omheen geslingerd. Het went. En dat heeft geen jaren gekost. Gelukkig denk ik niet, dat ik de verdwenen opvulling ga missen. Het bevalt me wel met al het herwonnen over- en doorzicht. Ook de beesten zijn tevreden. Dus dat zit wel snor.
Noodzakelijk?
Dosis stadse drukte achter de kiezen. Weer ff genoeg voor een week of twee, misschien wel drie. Had gehoopt inmiddels op vier weken te zitten, maar die horde blijft buiten beeld een lange neus maken. Maakt ook niet zo heel veel uit. Qua boodschappen zou het kunnen. Behoeften verschuiven en de noodzakelijke basis, die werkelijk niet echt zo noodzakelijk is, wordt steeds smaller. Een Westmalle Triple is in Agnita niet te krijgen, maar om dat nu een noodzakelijkheid te noemen, waarvoor persé naar Sibiu moet worden gegaan, staat interessant maar klopt niet. Het is leuk meegenomen en ik kan me er echt op verheugen maar valt toch echt onder de extra's.
Koffie dan weer niet in mijn ogen, maar het na veel gezoek verkozen merk is alweer weken niet in de schappen te vinden. Niet in de Auchun èn niet in de Carrefour. Zo mist er altijd wel weer wat, waardoor het streven naar beperking wel leuk klinkt, maar in praktijk door ontbrekend aanbod wordt dwarsgezeten. Tot op heden kan ik me niet herinneren ooit boodschappen gedaan te hebben en alles hebben kunnen krijgen, waar ik naar opzoek was. Zal vast een kwestie van een slecht geheugen zijn, maar vaak zal het in ieder geval niet zijn geweest, dat zo'n perfecte boodschappenronde over de bühne is gegaan.
Er ontbreekt vaker wel dan niet iets. Of tijdelijk of het is weereens definitief uit het assortiment verdwenen en mag je weer opzoek naar een alternatief. Schijnbaar is een beetje consument niet werkelijk geïnteresseerd of z'n koffiebonen nu van Meinl, Tchibo, Lavazza, Illy, Jacobs (DE!) of iets illuster lokaals a;s Doncafe komt. En dan heb ik het alleen nog maar over koffie, niet over shampoo, olijfolie, vruchtensap, kaas, wijn, etc. En waar ga je dan zoeken? Precies in het internet. Als online shops de grootgrutters dwars zitten, dan is dat toch deels door eigen toedoen.
Koffie dan weer niet in mijn ogen, maar het na veel gezoek verkozen merk is alweer weken niet in de schappen te vinden. Niet in de Auchun èn niet in de Carrefour. Zo mist er altijd wel weer wat, waardoor het streven naar beperking wel leuk klinkt, maar in praktijk door ontbrekend aanbod wordt dwarsgezeten. Tot op heden kan ik me niet herinneren ooit boodschappen gedaan te hebben en alles hebben kunnen krijgen, waar ik naar opzoek was. Zal vast een kwestie van een slecht geheugen zijn, maar vaak zal het in ieder geval niet zijn geweest, dat zo'n perfecte boodschappenronde over de bühne is gegaan.
Er ontbreekt vaker wel dan niet iets. Of tijdelijk of het is weereens definitief uit het assortiment verdwenen en mag je weer opzoek naar een alternatief. Schijnbaar is een beetje consument niet werkelijk geïnteresseerd of z'n koffiebonen nu van Meinl, Tchibo, Lavazza, Illy, Jacobs (DE!) of iets illuster lokaals a;s Doncafe komt. En dan heb ik het alleen nog maar over koffie, niet over shampoo, olijfolie, vruchtensap, kaas, wijn, etc. En waar ga je dan zoeken? Precies in het internet. Als online shops de grootgrutters dwars zitten, dan is dat toch deels door eigen toedoen.
Rommeltje
Onrustige, ongedurige nacht. De dood en de waanzin op bezoek en eindigend in de armen van de 'eerste liefde' beseffende, dat dat wel knap aan de late kant is om thuis te komen in de armen, waar je nooit geweest bent. Vervolgens vanuit het diepe niets in de realiteit schieten met een kop, die graag nog wat uurtjes ondergedoken zou willen blijven. Zat er niet in. Hondentijd.
De zeven zinnen bijeen scharrelen en tussen de klamme -letterlijk- lappen uit. Op de een of andere manier krijg ik steeds meer de indruk, dat dat hele zwikkie gerommel met mezelf met elkaar verweven is. Er zijn rustige, normale of misschien wel abnormale momenten en momenten waarop het in het lijf en tussen de oren hommeles is. En als het hommeles is, is het ook allemaal hommels en vaak goed ook.
Het principe van alles heeft met alles te maken is me bekend, maar zo letterlijk hoef het nou ook weer niet. Ik ben meer voor alles op z'n tijd. Dan een beetje van dit. Een andere keer een beetje van dat. Stukken overzichtelijker èn hanteerbaarder. Zou toch zo leuk zijn, als je niet alleen eens iets gevraagd zou worden, maar er ook iets mee gedaan zou worden.
De zeven zinnen bijeen scharrelen en tussen de klamme -letterlijk- lappen uit. Op de een of andere manier krijg ik steeds meer de indruk, dat dat hele zwikkie gerommel met mezelf met elkaar verweven is. Er zijn rustige, normale of misschien wel abnormale momenten en momenten waarop het in het lijf en tussen de oren hommeles is. En als het hommeles is, is het ook allemaal hommels en vaak goed ook.
Het principe van alles heeft met alles te maken is me bekend, maar zo letterlijk hoef het nou ook weer niet. Ik ben meer voor alles op z'n tijd. Dan een beetje van dit. Een andere keer een beetje van dat. Stukken overzichtelijker èn hanteerbaarder. Zou toch zo leuk zijn, als je niet alleen eens iets gevraagd zou worden, maar er ook iets mee gedaan zou worden.
woensdag 29 januari 2020
Warmhouden
Het gaat wonderwel voort. Inmiddels wel tegen een hobbel op. Niet verbazingwekkend en die gaan we ook gewoon nemen. De zooi onder de tafel is opgeschoond, uitgeselecteerd en ligt klaar om afgevoerd (textielcontainer) dan wel afgeschoven (werkhok) te worden. De honden zullen ws snel wennen aan het feit, dat ze niet om hoeven te lopen om bij mij te komen. Misschien maken ze zelfs minder ruzie om wie hier naast me op de mat mag liggen. Plek genoeg voor drie, maar dat zie ik er niet zo snel van komen. Ze hebben alle drie zo hun eigenheden.
Het voelt weer goed. Dat doet deugd met een slag om de arm. Morgen een tussendag. Sibiu, ff het dorp en huis uit. Geen frisse neus halen, doe ik al iedere ochtend, maar menselijke drukte in me opnemen, een paar Lei laten rollen om de voorraden aan te vullen en misschien is er ook tijd en gelegenheid voor de innerlijke mens. Een soort inademen-uitademen op het niveau van het alledaagse bestaan. Zin in.
Het voelt weer goed. Dat doet deugd met een slag om de arm. Morgen een tussendag. Sibiu, ff het dorp en huis uit. Geen frisse neus halen, doe ik al iedere ochtend, maar menselijke drukte in me opnemen, een paar Lei laten rollen om de voorraden aan te vullen en misschien is er ook tijd en gelegenheid voor de innerlijke mens. Een soort inademen-uitademen op het niveau van het alledaagse bestaan. Zin in.
Giften
Bezig met het een vallen je ook andere plekken te binnen, die wel een opruimbeurt kunnen gebruiken. D'r zijn d'r voorlopig nog zat, maar ook bijv. zo eentje als de koelkast. Opruimen en dan schoonmaken. Het 'probleem' in de koelkast is de hoeveelheid spek, die daar in ligt. Geen echt probleem, want je legt het een paar minuten op het aanrecht en dan kan het weer terug. Punt is, dat ik het liever kwijt dan rijk ben.
Het is het soort gegeven paard, dat je niet in de bek mag kijken, laat staan ongezien naar de paardenslager afschuiven. Allemaal gekregen met de beste bedoelingen, net zoals de stuk of dertig flessen zelfgestookte drank. Literflessen, halve liters, aangebroken of nog helemaal gevuld. Het zijn de dingen, die uit een goed hart maar vooral ook een goed gevulde voorraadskast komen. Men heeft genoeg en denkt jou een plezier te doen.
Bij de zelfgestookte sterke drank heb ik links en rechts alvast maar eens laten doorschemeren, dat we a. zelf zat hebben en b. ik niet kan tippen aan wat hier de reguliere dagelijkse consumptie is qua sterke drank. Wat het spek betreft, is het niet eens een kwestie van niet willen. Spek maakt gewoon geen deel uit van mijn denkraam bij het koken. Verder dan eieren met spek kom ik niet. Ik krijg het er dus ook niet zo 1, 2, 3 tussen gefrummeld.
Het is het soort gegeven paard, dat je niet in de bek mag kijken, laat staan ongezien naar de paardenslager afschuiven. Allemaal gekregen met de beste bedoelingen, net zoals de stuk of dertig flessen zelfgestookte drank. Literflessen, halve liters, aangebroken of nog helemaal gevuld. Het zijn de dingen, die uit een goed hart maar vooral ook een goed gevulde voorraadskast komen. Men heeft genoeg en denkt jou een plezier te doen.
Bij de zelfgestookte sterke drank heb ik links en rechts alvast maar eens laten doorschemeren, dat we a. zelf zat hebben en b. ik niet kan tippen aan wat hier de reguliere dagelijkse consumptie is qua sterke drank. Wat het spek betreft, is het niet eens een kwestie van niet willen. Spek maakt gewoon geen deel uit van mijn denkraam bij het koken. Verder dan eieren met spek kom ik niet. Ik krijg het er dus ook niet zo 1, 2, 3 tussen gefrummeld.
Ontruimt
Weinig, om niet te zeggen niets noemenswaardig door mijn hoofd gegaan vandaag. Is zo'n bijkomstigheid van het gerommel in mijn lijf wat niet direct maar naar verloop van tijd pas opvalt. Behalve alle andere toestanden is het ook alsof een bezem door de bovenkamer wordt gehaald. Alles kaal, opgeruimd (daar wel!), aan de kant. Het duurt weer ff voordat het leven terugkeert, rommel links en rechts blijft liggen, je over dingen struikelt, je schuurt of ergens aan blijft haken.
Geruststelling is, dat het terugkeert. Ik zou het niet willen missen mijn eigenste Spaans-Italiaanse doolhof. Opruimen heeft z'n grenzen en in mijn bovenkamer zit ik er eigenlijk helemaal niet op te wachten. Een beetje orde en struktuur kan nooit kwaad maar opruimen doe je alleen met dat, waar je niks meer mee wilt, wat definitief voorbij is, afgehandeld, etc. En dat is dus niet wat rondslingert. Dat is lang en breed opgeborgen.
Geruststelling is, dat het terugkeert. Ik zou het niet willen missen mijn eigenste Spaans-Italiaanse doolhof. Opruimen heeft z'n grenzen en in mijn bovenkamer zit ik er eigenlijk helemaal niet op te wachten. Een beetje orde en struktuur kan nooit kwaad maar opruimen doe je alleen met dat, waar je niks meer mee wilt, wat definitief voorbij is, afgehandeld, etc. En dat is dus niet wat rondslingert. Dat is lang en breed opgeborgen.
Soepeltjes
Vooralsnog geen dwarsliggers vandaag. Het gaat langzaam, maar het gaat en nog in de goede richting ook. Na gedaan te hebben wat moest gebeuren nu verder waar het gisteren spaak liep: Opruimen! Dozen aanpakken. Ik bedoel de inhoud. Zien wat ik allemaal tegen ga komen èn wat ik er mee ga doen. Of ik nog steeds vind, dat de inhoud het bewaren waard is en zo ja hoe en waar ik dat ga doen.
Verder
Al met al gelukkig niet zo'n dweil, als ik anders wel 'ns wil zijn, dus verder waar we waren gebleven. Het op te ruimen spul heeft niet van de gelegenheid gebruik gemaakt om zichzelf op te ruimen. Helaas. Voordeel van het zelf doen is, dat ik straks tenminste weet, waar ik iets moet zoeken.
Tegendruk?
Niks nie verder opruimen. Onderschat de kracht van de omstandigheden niet. Het voordeel van lang en steeds intensiever ergens mee bezig zijn, is dat je een alertheidsgraad bereikt, die het mogelijk maakt de voortekenen van kilometers afstand te duiden. De vrg was 'Ondergaan of iets proberen te doen?'. Voor het laatste gekozen en een bad genomen. Snel d'rin. Ben dan weliswaar geen kikker, maar de temperatuur kan beduidend heter, als je het bad laat vollopen, als je er zelf al in zit.
Het geril was snel afgelopen. In bed liggen nadampen. De rest van de symptomenopeenvolging passeerde gewoon de revue, maar alles in danig afgezwakte vorm. Ook nu is het duidelijk, dat er 'iets' is geweest. De inmiddels bekende hoofdpijn en ook, maar minder het gesloopte gevoel. Vrg blijft, heb ik iets in de kiem weten te smoren of was het gewoon een slappe versie van het oud verhaal. Èn als het een slappe versie is geweest, was dat gewoon zo, intensiteit was tenslotte al wisselend, of is het vanwege het effect van de kuur??
Ik denk, dat het goed is om van nu af aan zorgvuldig stap voor stap verder te gaan. De ene behandeling of het andere onderzoek te beginnen dan wel uit te voeren, voordat de voorafgaande acties op een rijtje zijn gezet, lost misschien iets op, maar dan weet je nog niet wat het is geweest en waardoor het mogelijk is verholpen.
Het geril was snel afgelopen. In bed liggen nadampen. De rest van de symptomenopeenvolging passeerde gewoon de revue, maar alles in danig afgezwakte vorm. Ook nu is het duidelijk, dat er 'iets' is geweest. De inmiddels bekende hoofdpijn en ook, maar minder het gesloopte gevoel. Vrg blijft, heb ik iets in de kiem weten te smoren of was het gewoon een slappe versie van het oud verhaal. Èn als het een slappe versie is geweest, was dat gewoon zo, intensiteit was tenslotte al wisselend, of is het vanwege het effect van de kuur??
Ik denk, dat het goed is om van nu af aan zorgvuldig stap voor stap verder te gaan. De ene behandeling of het andere onderzoek te beginnen dan wel uit te voeren, voordat de voorafgaande acties op een rijtje zijn gezet, lost misschien iets op, maar dan weet je nog niet wat het is geweest en waardoor het mogelijk is verholpen.
dinsdag 28 januari 2020
Geblubbel
De namiddagdip doorstaan. Met koffie opgekrikt. Zometeen de honden en dan zien of ik nog iets van de avond weet te maken. Iets produktiefs wel te verstaan. Concreet, niet digitaal. Stofzuigen ipv naar Napels karren. Volgens mij zit dat er wel in. Stemming trekt bij en eenmaal bezig geeft het een het ander.
Wat heb ik vandaag in feite gedaan? Te laat mijn bed uit. Lopen met de honden. Boodschappen gedaan. Geërgerd aan Mariana. Gekookt. Uitgebreid nagezeten. Bijna in slaap gevallen. En iets met het blog. Daar mag wel wat tegenover staan. Niet iets wat ik moet krijgen, maar iets wat ik moet doen cq betalen of compenseren.
Geen evenwichtige dag. Zo eentje die tegen de heuvel op blijft beulen zonder aan iets van een top te geraken. Geen blijmakertje. En dat wil ik eigenlijk wel nog worden. Schoon bed, straks een schoon lijf en dan heb ik geen zin om met een grafhumeur onder het dekbed te schuiven. Kortom het moet een actieve avond worden of de omstandigheden het daar nou mee eens zijn of niet.
Wat heb ik vandaag in feite gedaan? Te laat mijn bed uit. Lopen met de honden. Boodschappen gedaan. Geërgerd aan Mariana. Gekookt. Uitgebreid nagezeten. Bijna in slaap gevallen. En iets met het blog. Daar mag wel wat tegenover staan. Niet iets wat ik moet krijgen, maar iets wat ik moet doen cq betalen of compenseren.
Geen evenwichtige dag. Zo eentje die tegen de heuvel op blijft beulen zonder aan iets van een top te geraken. Geen blijmakertje. En dat wil ik eigenlijk wel nog worden. Schoon bed, straks een schoon lijf en dan heb ik geen zin om met een grafhumeur onder het dekbed te schuiven. Kortom het moet een actieve avond worden of de omstandigheden het daar nou mee eens zijn of niet.
Afgefikt
De geruchten doen al een paar dagen de ronde. Meer dan geruchten in feite, want van de mensen die bij het blussen waren betrokken. Toch vandaag maar ff gecheckt bij de aannemer. Helaas is het waar. Van de beste man, die het uiteindelijk aandurfde om een trap te maken van leefniveau naar de tuinkamer, waar al meerdere anderen voor bedankt hadden, is het huis en de werkplaats afgebrand. Dat is toch na een dode in je directe omgeving het ergste, wat je kan overkomen, misschien zelfs erger.
Zeker bij dit figuur, wat zijn tent zo ongeveer eigenhandig had opgetrokken. Bepaald geen klein optrekje en nog steeds ermee bezig omdat hem dan weer dit, dan weer dat niet beviel. Ik heb een paar keer in huis en werkplaats rondgelopen in de tijd, dat hij me aan het lijntje hield met de voortgang van de trap. Veel houtbewerking, niet vreemd voor een timmerman, een hoop rare hoekjes en een bijzondere, grote wenteltrap van begane grond naar tweede étage.
Met zo'n brand verdwijnt letterlijk een groot deel van je souveniers. Ik wilde zeggen herinneringen, maar die zitten in je hoofd. Helemaal verbrandt of -erger- deels en dan kun je alsnog weinig anders dan het weggooien. Ik heb al een paar keer afgeklopt en doe het weer. Ik hoop dat me dit nooit overkomt. En geld is niet alles, maar een fatsoenlijke verzekering zou de herstart makkelijker gemaakt hebben, maar die blijkt hij niet te hebben gehad, zoals vrijwel iedereen hier trouwens. Ik word er stil van.
Zeker bij dit figuur, wat zijn tent zo ongeveer eigenhandig had opgetrokken. Bepaald geen klein optrekje en nog steeds ermee bezig omdat hem dan weer dit, dan weer dat niet beviel. Ik heb een paar keer in huis en werkplaats rondgelopen in de tijd, dat hij me aan het lijntje hield met de voortgang van de trap. Veel houtbewerking, niet vreemd voor een timmerman, een hoop rare hoekjes en een bijzondere, grote wenteltrap van begane grond naar tweede étage.
Met zo'n brand verdwijnt letterlijk een groot deel van je souveniers. Ik wilde zeggen herinneringen, maar die zitten in je hoofd. Helemaal verbrandt of -erger- deels en dan kun je alsnog weinig anders dan het weggooien. Ik heb al een paar keer afgeklopt en doe het weer. Ik hoop dat me dit nooit overkomt. En geld is niet alles, maar een fatsoenlijke verzekering zou de herstart makkelijker gemaakt hebben, maar die blijkt hij niet te hebben gehad, zoals vrijwel iedereen hier trouwens. Ik word er stil van.
Blblblblèrk
Himmelhoch jautsend zu Tode betrübt .... je zou het soms willen vervloeken, ook in de versie 'blakend van energie naar uitgebluste dweil'. Op, af. Golvend. Het zou toch zo leuk zijn om eens gewoon door te kunnen gaan op de ingeslagen weg op de gekozen wijze. Niet dat gejojo de hele tijd. Oprichten, inkakken, oprichten, etc. Maar goed, vanavond nog en anders morgen weer.
(In)hakken
Opruimen, selecteren, ordenen en soortgelijks is blijkbaar vermoeiender dan houthakken. Mooi verslapen vanochtend. Negen uur pas bij mijn positieven. En geen kik van de honden tussen zeven en half acht. Zit nu een beetje vreemd achter de Pc. Het is akelig leeg naast me. De beschermende berg klusrommel is vrijwel verdwenen. Dat wordt wennen. Ook Sissi weet niet wat haar overkomt, nu ze haar ranke en soepele lijfje niet tussen allerhande obstakels door hoeft te wurmen.
Vandaag verder. Ook onder de tafel staan nog een paar dozen, waarvan ik maar een vage herinnering heb aan de inhoud. En dan langzaam opschuiven naar het èchte werk, maar eerst andere klussen, zoals de Tv niet vergeten.
Bezig, bezig, eindelijk weer bezig en dat voor iemand, die toch maar zelden niks zit te doen. Het ene bezig is nou eenmaal niet het andere bezig. Gisteravond ook de knoop doorgehakt wat de laatste chauffeur betreft, waarmee ETS2 terug op z'n plek kan van af en toe een ontspannende rit maken. De keuze voelt goed. Stom om dat zo te zeggen, maar het is zo. Van de 15 garages hebben er nu drie meer vrouwen dan mannen aan het stuur. Weet niet of dat divers genoeg is voor het tegenwoordige quotum-gelul. Heb volgens mij ook geen transgenders (gelukkig maar) in de ploeg zitten. Wel voor enige kleurvariatie gezorgd. Als ze hun werk maar doen en hun kop me aanstaat.
Vandaag verder. Ook onder de tafel staan nog een paar dozen, waarvan ik maar een vage herinnering heb aan de inhoud. En dan langzaam opschuiven naar het èchte werk, maar eerst andere klussen, zoals de Tv niet vergeten.
Bezig, bezig, eindelijk weer bezig en dat voor iemand, die toch maar zelden niks zit te doen. Het ene bezig is nou eenmaal niet het andere bezig. Gisteravond ook de knoop doorgehakt wat de laatste chauffeur betreft, waarmee ETS2 terug op z'n plek kan van af en toe een ontspannende rit maken. De keuze voelt goed. Stom om dat zo te zeggen, maar het is zo. Van de 15 garages hebben er nu drie meer vrouwen dan mannen aan het stuur. Weet niet of dat divers genoeg is voor het tegenwoordige quotum-gelul. Heb volgens mij ook geen transgenders (gelukkig maar) in de ploeg zitten. Wel voor enige kleurvariatie gezorgd. Als ze hun werk maar doen en hun kop me aanstaat.
maandag 27 januari 2020
Actueel
Italië 97, Nederland 8, Duitsland 4, Verenigde Staten 4, Tsjechië 3, België 1, Verenigd Koninkrijk 1, Moldavië 1, Qatar 1, Oekraïne 1.
Afgezien van de wedergekeerde eentonigheid van Italië is het bezoek aan het blog meer gevarieerd de laatste tijd. Zitten natuurlijk toevallige passanten bij, die de tekst ws nieteens kunnen lezen, maar je zou kunnen stellen, heel misschien, dat het blog makkelijker vindbaar wordt. Mondjesmaat, maar toch.
Normaal gesproken zitten er nog een aantal pageviews van Oekraïnse cam-dames tussen, maar die hadden het ws gisteren te druk met oude knarren om hun duim te winden. Die ene aan het eind is niet cam-gerelateerd.
Maar Italië is weer terug en naar het de schijn heeft ook in de oude tweedaagse regelmaat. Mag ik me weer gaan bedenken wat ik me daarbij moet voorstellen.
Afgezien van de wedergekeerde eentonigheid van Italië is het bezoek aan het blog meer gevarieerd de laatste tijd. Zitten natuurlijk toevallige passanten bij, die de tekst ws nieteens kunnen lezen, maar je zou kunnen stellen, heel misschien, dat het blog makkelijker vindbaar wordt. Mondjesmaat, maar toch.
Normaal gesproken zitten er nog een aantal pageviews van Oekraïnse cam-dames tussen, maar die hadden het ws gisteren te druk met oude knarren om hun duim te winden. Die ene aan het eind is niet cam-gerelateerd.
Maar Italië is weer terug en naar het de schijn heeft ook in de oude tweedaagse regelmaat. Mag ik me weer gaan bedenken wat ik me daarbij moet voorstellen.
Doorgestoten
Het is niet gelukt! Maar 85% is aan de kant!! Er is ruimte, overzicht, zelfs iets wat je ordening zou kunnen noemen. Ik heb een meter ruimte erbij aan mijn rechterkant als de laatste resten morgen opgeruimd zijn. In de avond met dozen en dergelijke gaan slepen is zonder licht niet handig. Van het een komt het ander, dus die laatste endjes ook maar naar morgen doorgschoven.
Prachtig! Eindelijk!! Was het nou zo moeilijk? Nee, natuurlijk niet. Je moet het wel ff doen. En zo verder graag. De vrije helft van de tafel geeft bewegingsruimte. De eerste mndn, zo t/m half mei in beslag genomen door zaailingen maar daarna, en misschien deels ook wel daarvoor kan er makkelijker geschoven worden dan voorheen. Schuiven, overwegen, selecteren.
Ruimte is een genot. Vooral lege ruimte. Waarom je die dan volpropt met allerlei zooi is me ergens ontgaan. In Frankrijk leek het, ondanks beduidend meer zooi, best kaal. Vrees, dat ik dat hier niet voor elkaar ga krijgen. De boel moet dan maar zoveel mogelijk aan de kant. Een dansje moet kunnen. Zover ben ik nog niet.
Prachtig! Eindelijk!! Was het nou zo moeilijk? Nee, natuurlijk niet. Je moet het wel ff doen. En zo verder graag. De vrije helft van de tafel geeft bewegingsruimte. De eerste mndn, zo t/m half mei in beslag genomen door zaailingen maar daarna, en misschien deels ook wel daarvoor kan er makkelijker geschoven worden dan voorheen. Schuiven, overwegen, selecteren.
Ruimte is een genot. Vooral lege ruimte. Waarom je die dan volpropt met allerlei zooi is me ergens ontgaan. In Frankrijk leek het, ondanks beduidend meer zooi, best kaal. Vrees, dat ik dat hier niet voor elkaar ga krijgen. De boel moet dan maar zoveel mogelijk aan de kant. Een dansje moet kunnen. Zover ben ik nog niet.
Ontzooien
Vanavond gaat het gebeuren. Geen vlucht naar Hannover. Geen digitaal gezwam. Ook geen afwas en het kerstspul is aan de kant. De tafel is aan de beurt. Een bouwlamp opgeduikeld om de uitvlucht van niet voldoende licht te ontzenuwen. Moet nu van goede huize komen wil ik weg zien te glippen. Geeneens wakker geworden weerstanden merkbaar. Daar maar fluks gebruik van maken. Zien waar ik strand.
Papieren, electra draad, schroeven, veel schroeven, nog meer schroeven, gereedschap en een allegaartje van zo wat alles, wat je op het klusterrein kunt bedenken. Ben benieuwd wat ik allemaal ga aantreffen. Overzichtelijk is het nu niet bepaald te noemen.
Diep ademhalen, blik naar binnen afsluiten en het verstand op standje 'Praktisch'. Met een glaasje van het een of het ander onder handbereik kan het nog gezellig worden ook.
Papieren, electra draad, schroeven, veel schroeven, nog meer schroeven, gereedschap en een allegaartje van zo wat alles, wat je op het klusterrein kunt bedenken. Ben benieuwd wat ik allemaal ga aantreffen. Overzichtelijk is het nu niet bepaald te noemen.
Diep ademhalen, blik naar binnen afsluiten en het verstand op standje 'Praktisch'. Met een glaasje van het een of het ander onder handbereik kan het nog gezellig worden ook.
Vreemdgaan..
Bloggen in bed is geen vanzelfsprekendheid. Ik heb het me vaker bedacht onder het motto "Alvast onder de wol" maar liggend met één duim over een digitaal toetsenbord bewegen verandert meer dan de onmogelijkheid om op een heus keyboard te kunnen rammen. Ergens tussen bureau en bed gaat een knop om. Andere plek, andere gedachtenwereld. Een wereld die ik niet in een blogbijdrage wens te persen.
Wat me in een café wel lukt, werkt 8 meter verder (in zuid-oostelijke richting) dan de Pc niet. Wekt de indruk van bijzondere, intieme, misschien wel moordlustige of op gewin gerichte criminele gedachten, maar dat is maar zelden het geval. Het is meer een andere kijk op dezelfde zaken. Minder gerelativeerd, meer rechttoe-rechtaan. Nog meer gekeutel ook dan het hier al vaak is. En niet in de laatste plaats lig ik gestrekt in bed en behalve dat dat voor mij al geen leeshouding is, moet ook het maken van aantekeningen binnen de kortste keren opboksen tegen de neiging om in slaap te vallen.
Het noteren van een voorbij komend idee, dat werkt wel, al weet ik 's ochtends lang niet altijd wat ik met de opgetekende kreten bedoeld had te onthouden. Het bloggen heeft kortom wel z'n plek gevonden, wat toch nog steeds van een hoop zaken en verrichtingen niet gezegd kan worden.
Wat me in een café wel lukt, werkt 8 meter verder (in zuid-oostelijke richting) dan de Pc niet. Wekt de indruk van bijzondere, intieme, misschien wel moordlustige of op gewin gerichte criminele gedachten, maar dat is maar zelden het geval. Het is meer een andere kijk op dezelfde zaken. Minder gerelativeerd, meer rechttoe-rechtaan. Nog meer gekeutel ook dan het hier al vaak is. En niet in de laatste plaats lig ik gestrekt in bed en behalve dat dat voor mij al geen leeshouding is, moet ook het maken van aantekeningen binnen de kortste keren opboksen tegen de neiging om in slaap te vallen.
Het noteren van een voorbij komend idee, dat werkt wel, al weet ik 's ochtends lang niet altijd wat ik met de opgetekende kreten bedoeld had te onthouden. Het bloggen heeft kortom wel z'n plek gevonden, wat toch nog steeds van een hoop zaken en verrichtingen niet gezegd kan worden.
Bijdraaien
Inbeelding? Ik denk het niet. Ik ben er te weinig mee bezig om mezelf een rad voor ogen te draaien. Over de helft van de kuur voelt mijn lijf een stuk rustiger en steviger. Minder overgevoeligheden en irritaties, minder gezweet. Het is moeilijk precies te duiden. D'r is niks zichtbaars. Geen wond die moet helen. Bovendien is die kuur in principe voor iets anders bedoeld. Het algehele effect is een prettige bijkomstigheid. Toch ergens iets geïnfecteerd geweest? Iets wat lange tijd kan sudderen zonder accute problemen op te leveren? Het lullige is natuurlijk, dat nu nog niet duidelijk is, wat er precies mis was. En als alles werkelijk verbetert, zal het ws niet meer duidelijk worden ook.
Eerst maar 'ns afkloppen. Het duurt zeker een week of zes, en soms waren de tussenliggende perioden zelfs langer, voordat ik voorzichtig kan stellen, dat de aanvallen of hoe het ook genoemd moet worden, mogelijkwijs tot het verleden behoren. Maar de eerste resultaten geven de burger moed.
Eerst maar 'ns afkloppen. Het duurt zeker een week of zes, en soms waren de tussenliggende perioden zelfs langer, voordat ik voorzichtig kan stellen, dat de aanvallen of hoe het ook genoemd moet worden, mogelijkwijs tot het verleden behoren. Maar de eerste resultaten geven de burger moed.
Geïnfecteerd?
Laatste kerstzooi en een hernieuwde besmetting met het truckvirus. Het kost je zo een dag. Of ik het nu weer te pakken heb of dat het mij te pakken heeft, weet zo net niet, maar ETS2 is weer ff helemaal 'in'. Het zit 'm in de laatste chauffeur. Het aanbod wisselt, als het al wisselt, na een overnachting cq slaapperiode. Dus ik 'moet' iedere keer weer een tour maken om aan dat rustmoment toe te zijn en vervolgens te checken wat de wervings- en selectiebureau's in de aanbieding hebben. Weinig soeps. Een hoog gehalte aan types waar ik nooit bij in de auto zou stappen, laat staan ze een truck onder de kont schuiven van 1,5 ton of meer.
En waar baseer ik dat op? Op de kop. Een gesprek is niet mogelijk natuurlijk, maar het zou mijn eerste indruk ws ook niet weten te omzeilen. Ik zou een slechte zijn in de tegenwoordige diversiteits- en inclusiviteitsmanie. Man, vrouw, andersinds, zwart, rood, geel of pimpelpaars. Het staat me aan of het staat me niet aan. In het laatste geval is het gewoon wieberen.
Ik geef het nog een paar ritten de kans en mocht dan nog steeds niks interessants opgedoken zijn, dan moet het maar met een slagje minder. Een paar twijfelgevallen zitten er wel bij. En misschien is ook iets met intern schuiven mogelijk, al verstoor ik daar zorgvuldig samengestelde teams mee. De druk moet van de ketel. Het getuf moet weer ontspannend zijn.
En waar baseer ik dat op? Op de kop. Een gesprek is niet mogelijk natuurlijk, maar het zou mijn eerste indruk ws ook niet weten te omzeilen. Ik zou een slechte zijn in de tegenwoordige diversiteits- en inclusiviteitsmanie. Man, vrouw, andersinds, zwart, rood, geel of pimpelpaars. Het staat me aan of het staat me niet aan. In het laatste geval is het gewoon wieberen.
Ik geef het nog een paar ritten de kans en mocht dan nog steeds niks interessants opgedoken zijn, dan moet het maar met een slagje minder. Een paar twijfelgevallen zitten er wel bij. En misschien is ook iets met intern schuiven mogelijk, al verstoor ik daar zorgvuldig samengestelde teams mee. De druk moet van de ketel. Het getuf moet weer ontspannend zijn.
zondag 26 januari 2020
Rugwind
Het streven naar orde creëert chaos. Ik moet echt doorzetten de komende dagen anders ga ik er op achter- ipv vooruit. Ik heb er wel zin in, daar zal 'm het probleem niet zitten. Vandaag vaker van die momenten gehad, dat me door mijn hoofd schoot, wat ik waar mee wil en/of waar iets terecht moet komen. Toch een manier van denken, die geen gemeengoed is. Iets met fotolijstjes/schilderijtjes. Geen schokkende zaken. Maar iedere definitieve plek is er één!
Ik blijf ook het idee houden, dat ik tegen een stroomversnelling aanhik. Dat idee heb ik wel vaker. Nooit iets van gekomen, maar wie weet. Mens blijft hopen, daar is het tenslotte een mens voor. Dingen kunnen ineens zo op hun plek vallen. Is altijd prachtig, als het je overkomt. Sta je ook een beetje dom bij te kijken en je af te vragen waarom het allemaal zolang heeft moeten duren. Een vrg zonder antwoord. Een slagboom die omhoog gaat. Weerstand die het even voor gezien houdt.
Het mooie is, dat januari op deze manier niet geheel verloren gaat. Het zou iets zijn als een verklooide maandag, waarna je de rest van de week ook kunt vergeten. Het nwe jaar kan nog steeds zo mooi worden als de cijfermatige weergave doet vermoeden.
Ik blijf ook het idee houden, dat ik tegen een stroomversnelling aanhik. Dat idee heb ik wel vaker. Nooit iets van gekomen, maar wie weet. Mens blijft hopen, daar is het tenslotte een mens voor. Dingen kunnen ineens zo op hun plek vallen. Is altijd prachtig, als het je overkomt. Sta je ook een beetje dom bij te kijken en je af te vragen waarom het allemaal zolang heeft moeten duren. Een vrg zonder antwoord. Een slagboom die omhoog gaat. Weerstand die het even voor gezien houdt.
Het mooie is, dat januari op deze manier niet geheel verloren gaat. Het zou iets zijn als een verklooide maandag, waarna je de rest van de week ook kunt vergeten. Het nwe jaar kan nog steeds zo mooi worden als de cijfermatige weergave doet vermoeden.
Tijdrovend
Wat een zooi shuffled een mens bij elkaar voor Kerstmis. Leuk voor de betreffende dagen. Maar wat dacht je van opruimen. Het is geen wand, die wegdraait met een druk op de knop. Zou een idee zijn! Boom, lichtjes, wandversieringen en last and absolute not least de decoraties tusssen de dubbele ramen. Mag ik het hele aanrecht weer verbouwen om er bij te komen.
Druk doende voor een zondag. Helaas gaat de tafel niet lukken. Daar hebben we morgen weer voor. Waar is de tijd van jagen, eten en slapen gebleven?
Druk doende voor een zondag. Helaas gaat de tafel niet lukken. Daar hebben we morgen weer voor. Waar is de tijd van jagen, eten en slapen gebleven?
Doorstoten
Opruimen èn krant lezen en dat op één dag. Het is bijna teveel van het goede. Had het me twee weken geleden voorspeld en ik had je meewarig aangekeken. Kortom weer op de rails en het benutten voor zolang als het duurt. Vanochtend al voor de honden een scheve oog op de inhoud van mijn werkkamer geworpen opzoek naar de volgende doos, die er aan zal moeten geloven. Een overbodige actie omdat de tafel op het programma staat en het bovendien de bedoeling is om de kerstzooi op te bergen.
Het is vergelijkbaar met een film scène waarbij de betrokken persoon in een ravijn kukkelt en zich ergens op z'n weg naar de onvermijdelijke bodem weet vast te grijpen aan een struik, die het wel houdt. Of meer SF metale grijparmen die uitklappen uit het transformerpak en zich links en rechts vastclicken aan de rotswand. Dat is stap één. Vervolgens terug omhoog. Een worsteling met vallende stenen, loszittende keien, ongewenst ongedierte, etc. Eenmaal boven is het afkloppen en na een paar passen alsof nooit wat aan de hand is geweest.
Zover ben ik nog niet.. Dat zal pas over een paar dagen zo zijn. Maar we zijn op de goede weg..
Het is vergelijkbaar met een film scène waarbij de betrokken persoon in een ravijn kukkelt en zich ergens op z'n weg naar de onvermijdelijke bodem weet vast te grijpen aan een struik, die het wel houdt. Of meer SF metale grijparmen die uitklappen uit het transformerpak en zich links en rechts vastclicken aan de rotswand. Dat is stap één. Vervolgens terug omhoog. Een worsteling met vallende stenen, loszittende keien, ongewenst ongedierte, etc. Eenmaal boven is het afkloppen en na een paar passen alsof nooit wat aan de hand is geweest.
Zover ben ik nog niet.. Dat zal pas over een paar dagen zo zijn. Maar we zijn op de goede weg..
zaterdag 25 januari 2020
Afgraven
Wat onmogelijk leek heb ik vanmiddag dan toch bij de hoorns gepakt. Opruimen! Dozen leegtrekken, tafel ontruimen, verwijderen wat op plekken ligt, waar het niks te zoeken heeft. Ja, nee, niet alles vanmiddag al. Het begin heb ik gemaakt, ik ben namelijk begonnen. Direct bij de eerste doos al iets, waarvan ik dacht "Wat moet ik ermee?" en desondanks kan ik me niet voorstellen, dat ik het in de vuilnisemmer gooi. Ook versnipperen is het niet. Verbranden, de brandstapel, dat zou kunnen. Reinigend vuur. Alles verterende vlammen. Herinneringen van pakweg 45 jaar geleden definitief de concrete vorm ontnemen. Als het nog mee wil hobbelen in mijn leven zal het van de sporen afhankelijk zijn, die in mijn grijze massa zijn getrokken.
De volgende doos was minder persoonlijk. Dat is stukken makkelijk. Gereedschap en materialen. Maar ook daar dingen, waar je eigenlijk niks (meer) mee kunt en bewaren in feite onzin is, behalve voor dat ene ultieme moment waarop het mogelijkwijs net van pas zou kunnen komen. Mijn vader had een heel schuurtje vol van dat soort spul. Mijn werkhok is groter. Da's gevaarlijk.
Morgen verder. En schone bureautafel is het voorlopig einddoel. Kan ik eindelijk de twee extra 34 inch curved Dell schermen aanschaffen voor beter zicht links en rechts bij het rijden. Grapje. Ik heb plek nodig voor mijn zaaipotjes. Naast mijn Pc lijkt me wel een geschikt plek. Kan ik de boel goed bijhouden. Voorlopig ligt daar nog 0,8x0,8x,0,45 m zooi in de weg. Als dat niet stimuleert, mocht het me lukken die plek morgen vrij te krijgen, dan geef ik het op. O nee, dat deed ik nooit. Dan weet ik het ook niet meer.
De volgende doos was minder persoonlijk. Dat is stukken makkelijk. Gereedschap en materialen. Maar ook daar dingen, waar je eigenlijk niks (meer) mee kunt en bewaren in feite onzin is, behalve voor dat ene ultieme moment waarop het mogelijkwijs net van pas zou kunnen komen. Mijn vader had een heel schuurtje vol van dat soort spul. Mijn werkhok is groter. Da's gevaarlijk.
Morgen verder. En schone bureautafel is het voorlopig einddoel. Kan ik eindelijk de twee extra 34 inch curved Dell schermen aanschaffen voor beter zicht links en rechts bij het rijden. Grapje. Ik heb plek nodig voor mijn zaaipotjes. Naast mijn Pc lijkt me wel een geschikt plek. Kan ik de boel goed bijhouden. Voorlopig ligt daar nog 0,8x0,8x,0,45 m zooi in de weg. Als dat niet stimuleert, mocht het me lukken die plek morgen vrij te krijgen, dan geef ik het op. O nee, dat deed ik nooit. Dan weet ik het ook niet meer.
Verworsten
K*t teckel!! Vanochtend was ie al aan het jagen en vanavond moest ie zonodig achter Sissi aan. Ik maak nog eens knakworsten van die knakworst. En was hij het alleen, die achter de kat aanging, dan zou ik me niet zo druk maken. Met z'n halve gebit tegen de klauwen van de kat geef ik 'm niet zoveel kans. Maar zijn jachtgedrag enerveert de rest en Bobby, die niet aangelijnd is, gaat er dan als eerste achter aan. En hoe haast harmonisch ze binnen de poort met elkaar omgaan, zelfs in de tuin laten ze elkaar met rust, als Sissi de sprint inzet vanwege het gedrag van de teckel is alle herkenning en acceptatie verdwenen en is de kat prooi en prooi moet gevangen worden. Lukt dat Bobby voor de kat een veilig heenkomen heeft bereikt, dan geef ik geen cent voor de kansen van Sissi.
En de knakworst op poten weet dat hij verkeerd is geweest, want hij kroop weg in de verst mogelijk hoek, toen hij me zag terugkomen met de gezusters. Het is weer 'ns goed gegaan, maar ik heb me nog niet zo lang geleden voorgenomen geen nwe kat meer aan de club toe te voegen, zolang dit gejaag aanwezig blijft. Waren de gezusters los geweest, waren ze er domweg achteraan gegaan. Niet zozeer vanwege de kat, maar vanwege het gedrag van de teckel. Ze denken niet "Wat doet ie?" of "Daar hebben we hem weer!". Nee, één groepslid triggert en de rest volgt zonder zich wat af te vragen.
En de knakworst op poten weet dat hij verkeerd is geweest, want hij kroop weg in de verst mogelijk hoek, toen hij me zag terugkomen met de gezusters. Het is weer 'ns goed gegaan, maar ik heb me nog niet zo lang geleden voorgenomen geen nwe kat meer aan de club toe te voegen, zolang dit gejaag aanwezig blijft. Waren de gezusters los geweest, waren ze er domweg achteraan gegaan. Niet zozeer vanwege de kat, maar vanwege het gedrag van de teckel. Ze denken niet "Wat doet ie?" of "Daar hebben we hem weer!". Nee, één groepslid triggert en de rest volgt zonder zich wat af te vragen.
Voor-voorjaar
Was dat de winter voor 2019/20? De laatste nacht met een temperatuur beneden de -5º C? Het heeft er de schijn van. De komende veertien dagen is -5 de limiet en dat ook nog maar bijna per uitzondering. Vooralsnog gelukkig nog geen regen in de pijplijn. Dat zal veranderen als het kwik boven de nul weet te blijven.
De laatste sneeuwresten liggen als ijseilandjes in het afgestorven gras. De voor de winter geploegde delen zijn al dagen sneeuwvrij, net als de op het westen georiënteerde hellingen. Boven dit wegterend winterlandschap toornen in de verte de witte pieken van de Karpaten uit. De lucht blauw. De nachtelijk hemel rijk aan heldere sterren. Voorjaar hangt nog niet in de lucht. Misschien een kwestie van dagen en niet meer dan een paar weken voordat dat gebeurt. Je ruikt dat direct.
De grond in de tuin is nog bevroren en deels met een sneeuw/ijslaag bedekt. Waar afgelopen jaar het vijverrubber is gelegd, zou de grond het eerst vorstvrij moeten zijn en dus bewerkbaar. Uien, spinazie en tuinbonen. Ik kan maar moeilijk wachten met aan de slag te gaan.
De laatste sneeuwresten liggen als ijseilandjes in het afgestorven gras. De voor de winter geploegde delen zijn al dagen sneeuwvrij, net als de op het westen georiënteerde hellingen. Boven dit wegterend winterlandschap toornen in de verte de witte pieken van de Karpaten uit. De lucht blauw. De nachtelijk hemel rijk aan heldere sterren. Voorjaar hangt nog niet in de lucht. Misschien een kwestie van dagen en niet meer dan een paar weken voordat dat gebeurt. Je ruikt dat direct.
De grond in de tuin is nog bevroren en deels met een sneeuw/ijslaag bedekt. Waar afgelopen jaar het vijverrubber is gelegd, zou de grond het eerst vorstvrij moeten zijn en dus bewerkbaar. Uien, spinazie en tuinbonen. Ik kan maar moeilijk wachten met aan de slag te gaan.
Viraal
Corona. Het doet me meer denken aan Mexicaans bier dan aan een griepachtig virus. De media storten zich er met een gretigheid op, die besmettelijker is dan het virus zelf. Ook natuurlijk een heerlijk onderwerp voor complotdenkers en de types die met 'Alu-hoedjes' worden aangeduid. Waar de media ooit achter de feiten aan holden, rennen ze tegenwoordig voor de fanfare uit. Alles overal in seconden.
Weer een dode, weer een menig, weer een voorspelling, etc. Of het in potentie werkelijk zo'n gevaar vormt .... het risico wordt in ieder geval niet genomen. Al moet ik zeggen, dat zo'n grootschalig en allesomvattend ingrijpen in China me eerder wantouwend maakt dan gerust stelt. Maar wat is het nu geweest? Een bordje vleermuizensoep? Een ontsnapping uit een lab? Een hele markt die al feestend van één bord heeft gegeten?
Het gebeuren laat in ieder geval weer eventje zien hoe klein de wereld is geworden en landen met elkaar zijn verweven. Besmettingspatronen zijn op alle reisniveau's te vinden, van het bezoekje aan de lokale markt tot aan de andere kant van de wereld met het vliegtuig.
Weer een dode, weer een menig, weer een voorspelling, etc. Of het in potentie werkelijk zo'n gevaar vormt .... het risico wordt in ieder geval niet genomen. Al moet ik zeggen, dat zo'n grootschalig en allesomvattend ingrijpen in China me eerder wantouwend maakt dan gerust stelt. Maar wat is het nu geweest? Een bordje vleermuizensoep? Een ontsnapping uit een lab? Een hele markt die al feestend van één bord heeft gegeten?
Het gebeuren laat in ieder geval weer eventje zien hoe klein de wereld is geworden en landen met elkaar zijn verweven. Besmettingspatronen zijn op alle reisniveau's te vinden, van het bezoekje aan de lokale markt tot aan de andere kant van de wereld met het vliegtuig.
Herverschijning
Nou, nou, nou. Dacht dat we de vertekening kwijt waren, maar daar is ie weer de Italiaanse 'shot' van 99 pageviews op de laatste 25 blogberichten. Goeie voornemens niet volgehouden? Tja, dat kun je zo hebben. Lullig dat ik nu weer met een portie systeemvervuiling zit opgescheept. Dacht dat we dat nu wel hadden gehad.
vrijdag 24 januari 2020
Doemaar
Het wordt weer tijd voor meer actie in mijn bestaan. Ik ben er na het gekwakkel van de afgelopen twee weken aan toe. Dit is geen uitdaging aan het noodlot. Heb de boel al twee keer afgeklopt. Het gaat ook niet om bungee jumping of kiteboarding meer om lijsten ophangen en een tweede Cd-rek maken. Zie je hoe makkelijk je het meest voor de handliggende, nl dat ophangen van die Tv over het hoofd ziet.
Gewoon weer bezig zijn en dat het liefst in een leuk mix. ETS2 is leuk, nog steeds, maar ik ben ook weer niet Henk Wijngaard. Zaaien, planten, zelfs spitten (laat het mijn rug niet horen!), dat zijn de zaken, waar ik op zit te wachten. En zoals alles met alles verweven is, moet ik voor het deel, waar ik binnen mee kan beginnen plek maken. Kortom opruimen en verplaatsen. Het zou relatief snel moeten kunnen omdat een hoop wat uit de weg moet aangeslibt klusmateriaal is. Èn daarvoor hebben we sinds bijna een jaar een geheel aparte ruimte. Voorlopig nog zonder werkbank en andere opberg- en wegstopvoorzieningen maar stapelen kan altijd.
Ja, die werkbank ... Neeeeeeee, eerst de Tv uit de weg krijgen en dan zien we verder. Toch is die werkbank is niet onbelangrijk. Zonder werkbank geen hier ter plekke aangesloten wasmachine. Het voert te ver om hier al die met elkaar verward geraakte draden uit te spellen. Alles weggooien ipv meeslepen was een stuk eenvoudiger geweest. Maar ja, wegwerpen waar niks aan mankeert. Als ik denk aan de boeken, die ik in St. Yrieix la P. in de papierbak heb gekieperd, doet het me nog pijn. En dan waren dat boeken waar ik werkelijk helemaal niks (meer) mee had! Gewoon ontrafelen. Het kan er hopeloos uitzien en uiteindelijk wordt het toch een mooi opgerold bolletje wol, garen of draad.
Gewoon weer bezig zijn en dat het liefst in een leuk mix. ETS2 is leuk, nog steeds, maar ik ben ook weer niet Henk Wijngaard. Zaaien, planten, zelfs spitten (laat het mijn rug niet horen!), dat zijn de zaken, waar ik op zit te wachten. En zoals alles met alles verweven is, moet ik voor het deel, waar ik binnen mee kan beginnen plek maken. Kortom opruimen en verplaatsen. Het zou relatief snel moeten kunnen omdat een hoop wat uit de weg moet aangeslibt klusmateriaal is. Èn daarvoor hebben we sinds bijna een jaar een geheel aparte ruimte. Voorlopig nog zonder werkbank en andere opberg- en wegstopvoorzieningen maar stapelen kan altijd.
Ja, die werkbank ... Neeeeeeee, eerst de Tv uit de weg krijgen en dan zien we verder. Toch is die werkbank is niet onbelangrijk. Zonder werkbank geen hier ter plekke aangesloten wasmachine. Het voert te ver om hier al die met elkaar verward geraakte draden uit te spellen. Alles weggooien ipv meeslepen was een stuk eenvoudiger geweest. Maar ja, wegwerpen waar niks aan mankeert. Als ik denk aan de boeken, die ik in St. Yrieix la P. in de papierbak heb gekieperd, doet het me nog pijn. En dan waren dat boeken waar ik werkelijk helemaal niks (meer) mee had! Gewoon ontrafelen. Het kan er hopeloos uitzien en uiteindelijk wordt het toch een mooi opgerold bolletje wol, garen of draad.
Dwarsliggerloos
Geen rare dingen gebeurd. Niet de leuke versie en vooral niet de versie, die altijd weer alles een ongewenste draai weet te geven. Laat op, scheelt natuurlijk in de tijd, dat je risico loopt. Zometeen nog wat papieren wegstoppen en ik heb braaf gedaan, wat ik me voorgenomen had met het koken als extra. Ondertussen wel nog van ergens in Turkije naar Boekarest gekacheld met een tussenstop ergens in Bulgarije. Een mens moet wat. Die streken zeggen me topografisch weinig. Verder dan Istanboel en Sofia kom ik niet. Ook nooit zo in geïnteresseerd geweest. Voor de meesten Nederlanders is Turkije volgens mij Antalya. Dan ben ik toch meer geïnteresseerd, als ik het al zou zijn, in Istanboel.
Heb als baas van een transportonderneming trouwens een stuk meer vrijheid dan mijn chauffeurs. Ik kan van elke willekeurige plek op de ETS2-kaart van Europa naar elke andere willekeurige plek in Europa. Mijn rijders (m/v) vertrekken steeds vanuit hun thuisbasis en keren daar met of zonder lading voor één van de in dezelfde stad gelegen transportondernemingen ook weer terug, waarna ze weer vertrekken, etc. Ik kan van Aberdeen naar Istanboel of doe van St. Petersburg naar Catania, want nog geen wiel op Britse bodem gezet. Stom, dat ik me dat nu pas realiseer.
Heb als baas van een transportonderneming trouwens een stuk meer vrijheid dan mijn chauffeurs. Ik kan van elke willekeurige plek op de ETS2-kaart van Europa naar elke andere willekeurige plek in Europa. Mijn rijders (m/v) vertrekken steeds vanuit hun thuisbasis en keren daar met of zonder lading voor één van de in dezelfde stad gelegen transportondernemingen ook weer terug, waarna ze weer vertrekken, etc. Ik kan van Aberdeen naar Istanboel of doe van St. Petersburg naar Catania, want nog geen wiel op Britse bodem gezet. Stom, dat ik me dat nu pas realiseer.
Dagvulling
Prachtige dag. Luxe begonnen. Mariana de hondenronde in haar maag gesplitst en zelf weer pardoes in slaap gevallend, terwijl ik net het idee had, dat ik me best wel uitgeslapen voelde. Heerlijk rekken & strekken bij het her-ontwaken. Dat was alweer lang geleden. Een dag waarop niks meer mis kan gaan of net alles natuuurlijk. Weinig in de planning. Dan kan ook weinig mis, lijkt me zo.
Geen idee nog wat ik van deze dag ga maken. Helemaal zonder voornemens ben ik niet. Is me volgens mij ook nog nooit overkomen maar alles in alle overzichtelijkheid. Een paar boodschappen, wat administratie, een beetje correspondentie maar allemaal in een omvang, die er tegen op zien onmogelijk maakt.
Wat die boodschappen betreft schijn ik meer keuze te krijgen. Naast de Penny en wat kleine supermarktjes met ieder zijn/haar specifieke aanbod doen geruchten van een Lidl en een Profi de ronde. Vier jaar geleden waren er alleen de lokale kleingrutters en straks 3 C&C supermarkten zonder dat de bevolkingsomvang is toegenomen. Lijkt me dat hier op een strijd aangestuurd wordt. Gaat nog wel ff duren. De Profi zou in een bestaande lokaliteit komen maar Lidl moet bouwen. Op de plek die genoemd wordt staan nou oude fabriekstoestanden incl. een voormalig waterzuiveringsinstallatie. Een leerlooierij als ik het goed onthouden heb. Dat mooi aardig gestonken hebben. Niet direct multifunctioneel inzetbare gebouwen en oud en vervallen bovendien. En natuurlijk moeten er dan ook iets met parkeerruimte .... Doe dan direct die hele fabriek weg. Ding is geen gezicht. Maar oude, vervallen fabriekspanden in stadscentra zijn eerder regel dan uitzonder in Roemenië.
Geen idee nog wat ik van deze dag ga maken. Helemaal zonder voornemens ben ik niet. Is me volgens mij ook nog nooit overkomen maar alles in alle overzichtelijkheid. Een paar boodschappen, wat administratie, een beetje correspondentie maar allemaal in een omvang, die er tegen op zien onmogelijk maakt.
Wat die boodschappen betreft schijn ik meer keuze te krijgen. Naast de Penny en wat kleine supermarktjes met ieder zijn/haar specifieke aanbod doen geruchten van een Lidl en een Profi de ronde. Vier jaar geleden waren er alleen de lokale kleingrutters en straks 3 C&C supermarkten zonder dat de bevolkingsomvang is toegenomen. Lijkt me dat hier op een strijd aangestuurd wordt. Gaat nog wel ff duren. De Profi zou in een bestaande lokaliteit komen maar Lidl moet bouwen. Op de plek die genoemd wordt staan nou oude fabriekstoestanden incl. een voormalig waterzuiveringsinstallatie. Een leerlooierij als ik het goed onthouden heb. Dat mooi aardig gestonken hebben. Niet direct multifunctioneel inzetbare gebouwen en oud en vervallen bovendien. En natuurlijk moeten er dan ook iets met parkeerruimte .... Doe dan direct die hele fabriek weg. Ding is geen gezicht. Maar oude, vervallen fabriekspanden in stadscentra zijn eerder regel dan uitzonder in Roemenië.
donderdag 23 januari 2020
Achterkant?
Ondertussen hobbelt het toch niet bepaald verkeerde leven verder. Mariana kijkt veel Tv en twijfelt nog steeds of koken wel iets voor haar is. We hebben nog een week of zes winter voor de boeg. En ik ben nog opzoek naar 3 chauffeurs. Wat een leven, wat een welzijn. Het is maar net van welke kant je er tegen aan kijkt. Wat nou niet bepaald een vernieuwend inzicht is.
Verbeteringen?
Herboren is teveel gezegd maar stukken meer mens dan gisteren. Zien dat we de draden weer weten op te pakken en daarbij de net bedachte voornemens niet direct uit het oog verliezen. De gezusters zijn weer blij. Orde is teruggekeerd. De honden zijn wat dat betreft nog erger dan ik, alleen krijgen zij het aangereikt. Klinkt me als een genot in mijn oren maar weet dat dat in praktijk nooit zal werken. Het is een hoop geklungel en geklooi en dat had best minder gemogen maar had nooit door een ander voor mij gedaan kunnen worden. Dus klungelen en klooien we verder hopende op van die momenten dat het lijkt alsof ik het eindelijk allemaal onder controle heb. Sterker nog het dirigeer. Nog sterker, het initieer.
Je moet òf zwemmen in het geld òf compleet schijt aan alles hebben. Iets er tussen in blijft behelpen. Een beetje behelpen kan ook weer geen kwaad. Als alles permanent van een leien dakje zou gaan, zou net zoiets zijn als het eeuwige leven. Leuk idee maar strontvervelend in praktijk. Maar langere dagen zou desondanks niet verkeerd zijn. Het behelpen kost tijd, tijd die ik liever aan andere zaken zou besteden.
Dat is ook zoiets, dat je qua concreet bezig zijn, dus dingen doen met je handen nauwelijk kunt multitasken. Ik kan wel denken, bloggen en ondertussen een WA-chat hebben maar dat zijn niet de dingen die elkaar in de weg zitten. De combi afwas-krant lezen-Tv ophangen werkt geheel anders. Een paar handen extra zou niet gek zijn of de ultieme mogelijkheid om je (tijdelijk) in meerdere personen te kunnen opsplitsen. Ik ben benieuwd wat je dan nog allemaal anders zou willen hebben.
Je moet òf zwemmen in het geld òf compleet schijt aan alles hebben. Iets er tussen in blijft behelpen. Een beetje behelpen kan ook weer geen kwaad. Als alles permanent van een leien dakje zou gaan, zou net zoiets zijn als het eeuwige leven. Leuk idee maar strontvervelend in praktijk. Maar langere dagen zou desondanks niet verkeerd zijn. Het behelpen kost tijd, tijd die ik liever aan andere zaken zou besteden.
Dat is ook zoiets, dat je qua concreet bezig zijn, dus dingen doen met je handen nauwelijk kunt multitasken. Ik kan wel denken, bloggen en ondertussen een WA-chat hebben maar dat zijn niet de dingen die elkaar in de weg zitten. De combi afwas-krant lezen-Tv ophangen werkt geheel anders. Een paar handen extra zou niet gek zijn of de ultieme mogelijkheid om je (tijdelijk) in meerdere personen te kunnen opsplitsen. Ik ben benieuwd wat je dan nog allemaal anders zou willen hebben.
woensdag 22 januari 2020
Take 231
Nou, we beginnen maar weer eens een keer opnieuw. Gelukkig niet van voren af aan maar het voelt wel een beetje als 2 stappen vooruit en 3 terug. Mag hopen, dat de kuur de problemen oplost. Ik vrees van niet. We gaan het merken. Vandaag vooralsnog geen gekke dingen meer gehad. Waarmee alle veronderstellingen van tafel kunnen en het afwachten is.
Mocht de rug tot samenwerking bereid zijn dan moet het morgen een redelijk normale dag kunnen worden. Gelukkig is het hout achter de rug, om in stijl te blijven. Ik zou zomaar met de Tv aan de slag kunnen. Tenminste met de hangconstructie voor de hangset. 45 kg tillen lijkt me voorlopig geen goed idee. In de winkel zeiden ze dat het max 25 kilo zou zijn. Die lui hadden èn hebben gewoon geen weet van wat ze verkopen maar pretenderen het wel. Gelukkig had ik al zo mijn twijfels en een ruime marge gekozen bij de draagkracht van de hangset.
Maar laat ik niet vooruit lopen. Morgen is morgen en niet vandaag. Eerst maar 'ns zien of ik in staat ben om in de ochtend de honden uit te laten cq aan de lijn te houden. De poort open doen is de kunst niet.
Mocht de rug tot samenwerking bereid zijn dan moet het morgen een redelijk normale dag kunnen worden. Gelukkig is het hout achter de rug, om in stijl te blijven. Ik zou zomaar met de Tv aan de slag kunnen. Tenminste met de hangconstructie voor de hangset. 45 kg tillen lijkt me voorlopig geen goed idee. In de winkel zeiden ze dat het max 25 kilo zou zijn. Die lui hadden èn hebben gewoon geen weet van wat ze verkopen maar pretenderen het wel. Gelukkig had ik al zo mijn twijfels en een ruime marge gekozen bij de draagkracht van de hangset.
Maar laat ik niet vooruit lopen. Morgen is morgen en niet vandaag. Eerst maar 'ns zien of ik in staat ben om in de ochtend de honden uit te laten cq aan de lijn te houden. De poort open doen is de kunst niet.
Meeslepend
Een halve afwas was het wel voor vandaag. Van de twintig jaar die ik me gisteravond ouder voelde zijn er nog een stuk of tien overgebleven. Zometeen weer plat. Het stimuleert niet echt in het kader van het weer opgang komen. Alles schuift weer een keertje een dag of wat door. Schiet op zo, maar op de verkeerde manier. En nu we toch bezig zijn, kan die onwillig rugspier er ook nog wel bij. Je kunt het maar beter gehad hebben.
Shake it!
Het was, dat ik geen toets fatsoenlijk wist te treffen en ik de muis over de tafel liet stuiteren, anders had ik een live-verslag kunnen doen van de zoveelste crises en dit keer eentje waar de honden geen droog brood van lustten. Ik mag af en toe een beetje dramatiseren, maar hier werd het voor mij gedaan.
Het lijkt er toch op, dat me enige 'reibunglose' regelmaat niet gegund is. Net gisteren begonnen met een kuur, die het probleem mogelijkwijs zou moeten oplossen. Want weten wat het is, doet de medische wereld vooralsnog niet. Het is te hopen, dat het de boel niet verergerd ipv verbeterd. Bij navraag is niet het idee, dat het aan de kuur ligt of een foute wisselwerking met andere medicijnen. Ook het halve glaasje wijn kon niet het probleem zijn.
Dat is tenminste iets of eigenlijk ook weer niets, want dat betekent, dat de frequentie toeneemt en de heftigheid ook. Niet iets om blij van te worden.
Het lijkt er toch op, dat me enige 'reibunglose' regelmaat niet gegund is. Net gisteren begonnen met een kuur, die het probleem mogelijkwijs zou moeten oplossen. Want weten wat het is, doet de medische wereld vooralsnog niet. Het is te hopen, dat het de boel niet verergerd ipv verbeterd. Bij navraag is niet het idee, dat het aan de kuur ligt of een foute wisselwerking met andere medicijnen. Ook het halve glaasje wijn kon niet het probleem zijn.
Dat is tenminste iets of eigenlijk ook weer niets, want dat betekent, dat de frequentie toeneemt en de heftigheid ook. Niet iets om blij van te worden.
dinsdag 21 januari 2020
Afschuiven
Vluchteling of emigrant?? Het is initiatief tonen of verzuipen. Keuze lijkt me duidelijk. Bovendien nog 15-25 jaar te gaan en was het al eenzelfde periode bekend, dat de kans er in zat. Maar nee, in de hangmat blijven liggen, zoals een nog cynischer ingestelde commentator het benoemde, en als het water aan de lippen staat moet de hele wereld klaar staan voor opvang. Weg eigen verantwoordelijkheid en het handje opgehouden. Weer!
Enige coulantie bij de immigratieprocedure lijkt me niet verkeerd. Maar een vluchtelingenstatus van alle gemakken en initiatief dodende tegemoetkomingen voorzien slaat nergens op. En die paar eilandenrijkjes in de Pacifische oceaan is natuurlijk pas het begin.
Enige coulantie bij de immigratieprocedure lijkt me niet verkeerd. Maar een vluchtelingenstatus van alle gemakken en initiatief dodende tegemoetkomingen voorzien slaat nergens op. En die paar eilandenrijkjes in de Pacifische oceaan is natuurlijk pas het begin.
Bevalling
Een dubbele! Betalingen uitgevoerd en het laatste hout verwerkt. In feite zelfs 'n triple want alles ook weer opgeruimd. De zooi aangeveegd, de grootste brokken schors eruit gevist, de rest in zakken gedaan voor de vuilnisrondc van morgen. Plastic opgevouwen en met het dekziel hetzelfde gedaan. Mezelf overtroffen. In elk geval de mijzelf van de laatste jaren.
Mooi. Mooier zou het zijn, als het niet bij een uitschieter blijft, maar ik me vaker versteld doe staan van mezelf. Het hoeft niet altijd met een gebroken rug en half afgevroren vingers. Het resultaat van het werk ziet er prachtig uit. Gehakt en gestapeld hout heeft altijd weer wat. Iets nostalgisch, al stookten we thuis op kolen, antraciet en eierkolen. Dan maar de vakantiehuisjes waar we als het ff kon een openhaard in wilden aantreffen. Of gewoon Frankrijk, maar dan zou ik het geen nostalgie noemen. De storm van 1999, die voor eindeloze hoeveelheden te verwerken hout zorgde, was meer het begin van het einde en dat net na het begin.
Zo komen weer een hoop dingen samen en dat alleen omdat ik eens gedaan heb wat ik me voorgenomen heb en net ietsjes meer.
Mooi. Mooier zou het zijn, als het niet bij een uitschieter blijft, maar ik me vaker versteld doe staan van mezelf. Het hoeft niet altijd met een gebroken rug en half afgevroren vingers. Het resultaat van het werk ziet er prachtig uit. Gehakt en gestapeld hout heeft altijd weer wat. Iets nostalgisch, al stookten we thuis op kolen, antraciet en eierkolen. Dan maar de vakantiehuisjes waar we als het ff kon een openhaard in wilden aantreffen. Of gewoon Frankrijk, maar dan zou ik het geen nostalgie noemen. De storm van 1999, die voor eindeloze hoeveelheden te verwerken hout zorgde, was meer het begin van het einde en dat net na het begin.
Zo komen weer een hoop dingen samen en dat alleen omdat ik eens gedaan heb wat ik me voorgenomen heb en net ietsjes meer.
Onlogisch
Nog een voorbeeld van toch wel tamelijk vreemd gedrag waar mezelf de zin van ontgaat en waar ik desondanks maar moeilijk verandering in weet te brengen. Betalingen. En dan mn de weerstand tegen het verrichten van betalingen. Gas, water, licht, telefoon, verzekeringen. Geen rare dingen. Simpele verplichtingen waar niet onderuit is te komen, tenzij ik me in mijn eigen vingers wens te snijden. En daar lijkt het af en toe wel op.. Een soort testen hoever ik de boel kan oprekken.
Volkomen zinloos en toch, er moet weer een stapeltje gedaan worden, maakt het, dat ik vanochtend met een afkeer en weerstand aan de dag begin, waar je u tegen zegt en dat enkel en alleen van wege het moeten doen van die betalingen. Soms zou ik me ergens willen kunnen inpluggen om te checken welke koppelingen waarom dwars liggen.
Volkomen zinloos en toch, er moet weer een stapeltje gedaan worden, maakt het, dat ik vanochtend met een afkeer en weerstand aan de dag begin, waar je u tegen zegt en dat enkel en alleen van wege het moeten doen van die betalingen. Soms zou ik me ergens willen kunnen inpluggen om te checken welke koppelingen waarom dwars liggen.
Verwerken
Waarom kan die gedrevenheid, die ik op zo'n moment als het regelen van de laatste twee garages in ETS2 aan de dag leg, niet ook voor al die andere en mn slepende zaken gelden? Waar zit 'm het verschil in? De Tv had bijv. kunnen hangen inmiddels, wat ie nog lang niet doet. En dat is nog maar een zeer recent voorbeeld. Oke, daar is een shake-down en het hout tussendoor gekomen, maar toch. De klus drijft langzaam af. Als ik niet uitkijk, staat het ding over een jaar nog steeds op de kraten met lege flessen in de weg te staan.
Tijd voor een switch in mijn doen en laten. Volgens mij heb ik het al eens geprobeerd en is het gaande weg verwaterd. Dus een nwe poging. Niks niet meer laten liggen of wegleggen. Geen binnenkomende krant ongelezen laten, geen zooi ergens parkeren omdat het geen vaste plek heeft etc. Het zou nvvt lucht in het systeem moeten brengen. Nu schuif ik aan de achterkant bij wat ik aan de voorkant vergeet weg te werken. Het stapelt kortom en dat doet het met de meeste zaken.
Tijd voor een switch in mijn doen en laten. Volgens mij heb ik het al eens geprobeerd en is het gaande weg verwaterd. Dus een nwe poging. Niks niet meer laten liggen of wegleggen. Geen binnenkomende krant ongelezen laten, geen zooi ergens parkeren omdat het geen vaste plek heeft etc. Het zou nvvt lucht in het systeem moeten brengen. Nu schuif ik aan de achterkant bij wat ik aan de voorkant vergeet weg te werken. Het stapelt kortom en dat doet het met de meeste zaken.
Compleet
Het zat er natuurlijk wel in, dat ik het niet kon laten. Met een stemming, die niet overhield, was er weinig nodig om me op de Europese wegen te storten. Van het Bulgaarse Roese naar Clermont-F. Ik weet al niet meer wat de lading was. Van Clermont kon ik wonderwel direct naar Limoges. Notabene met een motorjacht op een dieplader. Wat moet iemand in Limoges met een motorjacht van dat formaat?
Niet mijn zorg. Ik wilde naar Limoges en dat dat met lading kon was leuuk meegenomen. Het ging om de garage tenslotte. De set is nu compleet. 15 stuks van de ene kant van Europa naar de andere kant. Direct voor de uitbreiding gegaan en 5 trucks, Volvo FH 750 gestationeerd. Direct ook maar trailers aangeschaft, ook voor Cluj. Geld zat tenslotte. Nu de chauffeurs vinden waarvan me de kop aanstaat. Dat gaat enige geduld vergen. Dat aanbod, mn aan de top qua vaardigheden wisselt nogal. En er straks weer iemand uit moeten gooien is ook weer zo lullig.
Niet mijn zorg. Ik wilde naar Limoges en dat dat met lading kon was leuuk meegenomen. Het ging om de garage tenslotte. De set is nu compleet. 15 stuks van de ene kant van Europa naar de andere kant. Direct voor de uitbreiding gegaan en 5 trucks, Volvo FH 750 gestationeerd. Direct ook maar trailers aangeschaft, ook voor Cluj. Geld zat tenslotte. Nu de chauffeurs vinden waarvan me de kop aanstaat. Dat gaat enige geduld vergen. Dat aanbod, mn aan de top qua vaardigheden wisselt nogal. En er straks weer iemand uit moeten gooien is ook weer zo lullig.
maandag 20 januari 2020
Dodelijk
Het is geen goed idee om cardioloog van mij te zijn. Na twee doden in Frankrijk bleek vandaag ook de cardioloog, die ik hier had gekozen, niet meer in leven te zijn. En ze doen het allemaal in stijl: hartaanval. Zo'n tien jaar jonger dan ik en tien later later dan ik tegen een disfunctionle hartspier aanliep of meer aan-siëstade.
Lullig. Altijd lullig. Voor de persoon zelf, al zal hij daar geen weet van hebben, het schijnt nl klaboem afgelopen te zijn geweest, en de achterblijvers. Mijn interniste was nog/weer van slag, toen ze het me vertelde. Maar ook lullig, omdat het een heel reële en communicatief ingestelde man was, die de tijd voor je nam. Mag ik weer opzoek naar een ander. Snap nou ook, waarom hij mijn mail van een paar mndn geleden niet beantwoordde. Wel vreemd, dat de mailbox nog blijkt te bestaan, want niks terug gekregen als zijnde onbestelbaar.
Lullig. Altijd lullig. Voor de persoon zelf, al zal hij daar geen weet van hebben, het schijnt nl klaboem afgelopen te zijn geweest, en de achterblijvers. Mijn interniste was nog/weer van slag, toen ze het me vertelde. Maar ook lullig, omdat het een heel reële en communicatief ingestelde man was, die de tijd voor je nam. Mag ik weer opzoek naar een ander. Snap nou ook, waarom hij mijn mail van een paar mndn geleden niet beantwoordde. Wel vreemd, dat de mailbox nog blijkt te bestaan, want niks terug gekregen als zijnde onbestelbaar.
Doelgericht
Met de twee aller-, aller-, allerlaatste (echt waar!) garages in de planning rijdt het anders, dan dat je een partijtje kilometers wilt vreten ter ontspanning. Limoges was al duidelijk en aan het andere uiteinde is het Cluj-Napoca geworden. Die garages kun je op afstand kopen, maar ik wil er met mijn k(n)ar voorstaan, als ik eindelijk weereens wat geld kan uitgeven.
Je bent dan afhankelijk van het transportaanbod, tenzij je er gewoon botweg naar toe rijdt zonder geladen trailer. Het had wat weg van om de hete brei draaien maar uiteindelijk wel in Cluj voor mijn beoogde garage terechtgekomen. Direct maar de uitbreiding gedaan en vijf nwe trucks neergezet. Een druppel op een gloeiende plaat. Wat maakt een miljoen meer of minder uit op 134 van die miljoenen?
Nu bedenken wat ik met de trailers doe. Daar mag wel wat geherschikt worden tussen de garages. En dan last but not least de chauffeurs natuurlijk. Eigenlijk had ik direct door gewild richting Limoges maar dat leek me niet zo slim met de afspraken van vandaag voor de boeg.
Je bent dan afhankelijk van het transportaanbod, tenzij je er gewoon botweg naar toe rijdt zonder geladen trailer. Het had wat weg van om de hete brei draaien maar uiteindelijk wel in Cluj voor mijn beoogde garage terechtgekomen. Direct maar de uitbreiding gedaan en vijf nwe trucks neergezet. Een druppel op een gloeiende plaat. Wat maakt een miljoen meer of minder uit op 134 van die miljoenen?
Nu bedenken wat ik met de trailers doe. Daar mag wel wat geherschikt worden tussen de garages. En dan last but not least de chauffeurs natuurlijk. Eigenlijk had ik direct door gewild richting Limoges maar dat leek me niet zo slim met de afspraken van vandaag voor de boeg.
Glijbaan
Je kunt voorgevoelens mislopen en je kunt het voorgevoelde ook van kilometers ver zien aankomen. Dat laatste gebeurde gisteren na het stukje over de winterpiek. De grond brokkelde onder mijn voeten vandaan. Het lukte me om de lunch er nog net doorheen te trekken. Daarna ging het steil bergafwaarts. Geen zin ook om er tegenin te gaan.
De hele ochtend al het idee, dat ik niet op temperatuur wilde komen. Van die subtiele rillingen, die eigenlijk geen naam mogen hebben maar onmiskenbaar aanwezig zijn. Dacht eerst dat het een inleiding was op de zoveelste 'aanval'. Maar die bleef uit. Na de lunch het bed in gedoken en een paar uur van de wereld geweest. Minder moe op, maar met een stemming om te schieten. Niet het moment om me tegen de wereld aan te bemoeien. In mijn cabine gestapt, de motor gestart en de baan opgegaan.
De hele ochtend al het idee, dat ik niet op temperatuur wilde komen. Van die subtiele rillingen, die eigenlijk geen naam mogen hebben maar onmiskenbaar aanwezig zijn. Dacht eerst dat het een inleiding was op de zoveelste 'aanval'. Maar die bleef uit. Na de lunch het bed in gedoken en een paar uur van de wereld geweest. Minder moe op, maar met een stemming om te schieten. Niet het moment om me tegen de wereld aan te bemoeien. In mijn cabine gestapt, de motor gestart en de baan opgegaan.
zondag 19 januari 2020
Wegglijer?
Nou 'ns serieus. Tijd dat het voorjaar wordt. Niet dat ik de winter zat ben. Meer vanwege teveel tijd om in mijn hoofd met de verkeerde dingen bezig te zijn. Dit moet nog. Dat moet nog. Zoals het nu is, is niet, zoals het zou moeten zijn. Etc. Ik heb altijd al 'problemen' met het tevreden zijn met wat ik heb (bereikt). Maar het piekt in de winter.
Pijnlijk
De rug houdt zich redelijk gedeisd. Daarvoor voelen de handen aan alsof ze driemaal zo groot zijn geworden. Kolenschoppen. Dat zijn ze toch echt niet. Ook de onderarmen doen een duit in de zak, maar ik heb toch geen week staan hakken maar alles bij elkaar net nog geen dag. En dan mag de rug ergere momenten gekend hebben, ik zou niet vies zijn van een paar weken of zelf mndn massage. Ik denk, dat ik het de laatste 20 jaar nooit zolang zonder gedaan heb, als sinds het contact met de dame in Sibiu de mist in is gegaan.
Iets tussen massage voor de prettigheid en fysiotherapie voor het nut. En dan geen oefeningen, daar ken ik er meer dan genoeg van. Gewoon een halfuur tot een uur plat en kneden maar. Ik ken de plekken inmiddels wel. Oude bekenden. Moeite met afscheid nemen, maar deze keer niet van mijn kant. Liever kwijt dan rijk, al zou het in het begin wel wennen zijn.
Met een beetje geluk nog één dag te gaan. Dwz een uur of 4-5. Gisteren een als compliment bedoelde foto naar de aannemer gestuurd, die het hout voor ons had geregeld. Met als commentaar "Pas 60%". De beste man vatte het als kritiek op over de hoeveelheid ipv omgekeerd. Schijnbaar sta ik bij hem te boek als iemand die kritiek spuit, als hij iets zegt .... Dat kostte weer enig geheen-en-weer via Google Translate. Gelukkig snapte hij het op het eind.
Iets tussen massage voor de prettigheid en fysiotherapie voor het nut. En dan geen oefeningen, daar ken ik er meer dan genoeg van. Gewoon een halfuur tot een uur plat en kneden maar. Ik ken de plekken inmiddels wel. Oude bekenden. Moeite met afscheid nemen, maar deze keer niet van mijn kant. Liever kwijt dan rijk, al zou het in het begin wel wennen zijn.
Met een beetje geluk nog één dag te gaan. Dwz een uur of 4-5. Gisteren een als compliment bedoelde foto naar de aannemer gestuurd, die het hout voor ons had geregeld. Met als commentaar "Pas 60%". De beste man vatte het als kritiek op over de hoeveelheid ipv omgekeerd. Schijnbaar sta ik bij hem te boek als iemand die kritiek spuit, als hij iets zegt .... Dat kostte weer enig geheen-en-weer via Google Translate. Gelukkig snapte hij het op het eind.
zaterdag 18 januari 2020
Stapelwerk
Een dik uur meer dan gisteren en minder afgebrand. Het geeft de burger moed. De helft zijn we inmiddels wel gepasseerd. Niet ruim, maar de 60% tikken we wel aan. Het is een berg. Mooi gestapeld gaat het zeker 5 pallets beslaan en dat meer dan 1,5 meter hoog. Dus die 5 m3 daar gaan we ruim over heen. Mag voor de toekomst iets van een stapelbedachtige constructie bedenken om het hout in twee lagen van ruim een meter hoog boven elkaar te kunnen stapelen. Zo niet, dan neemt het hout van twee winters de grootste helft van de schuur helemaal in beslag. Zou zonde zijn.
Het is een wereld van verschil of je achter de schuur in de schaduw of voor het huis in de zon staat te werken. Met de jas aan is het zweten, zonder is het koud. Liever een beetje te warm dan iets te koud. Het hakken gaat vlotjes. Eenmaal op een haar na mijn tenen geraakt. Dat brengt je weer ff bij de les.
Iedereen die langs komt heeft zo zijn of haar mening over het hout en wenst die ook te ventileren. Het hout is niet droog. Het is nooit 5 kuub. Eikenhout is niet prettig in de kachel. Etc. Van een iemand kreeg ik zowaar een compliment. Die vond het hout er goed uitzien. Roemenen zijn mopperkonten. Nog erger dan ik. Weten het altijd beter. Vinden het altijd te duur. Ze bekijken het maar.
Het is een wereld van verschil of je achter de schuur in de schaduw of voor het huis in de zon staat te werken. Met de jas aan is het zweten, zonder is het koud. Liever een beetje te warm dan iets te koud. Het hakken gaat vlotjes. Eenmaal op een haar na mijn tenen geraakt. Dat brengt je weer ff bij de les.
Iedereen die langs komt heeft zo zijn of haar mening over het hout en wenst die ook te ventileren. Het hout is niet droog. Het is nooit 5 kuub. Eikenhout is niet prettig in de kachel. Etc. Van een iemand kreeg ik zowaar een compliment. Die vond het hout er goed uitzien. Roemenen zijn mopperkonten. Nog erger dan ik. Weten het altijd beter. Vinden het altijd te duur. Ze bekijken het maar.
Meeeeeer
Op naar Spanje/Portugal. Ze hebben er dit jaar voor gekozen om niet zo geheimzinnig te doen. De volgende uitbreiding is bekend: Iberia. Onder zo'n bericht staat dan direct een sliert aan commentaar. Een paar daarvan zijn gewoon blij en verheugen zich. Het merendeel heeft echter andere wensen, die ze belangrijker vinden. Dat varieert van technische toestanden tot gezeur over seizoenen, andere typen vrachtwagen en/of motorisering, verkeersdrukte op de weg, etc. De enige leuke vond ik, dat iemand wilde kunnen in- en uitstappen. Komt in de buurt van kunnen stoppen bij wegrestaurants en pauze maken. Dat lijkt me persoonlijk wel een aardige.
Natuurlijk heb ik ook wensen (reëlere verdiensten, het kunnen zien van mijn trucks- en trailersvloot als ze op de thuisbasis zijn) maar ik heb nou niet het idee, dat ik de makers daarin zou moeten kunnen sturen. Het is een 'Euro Truck' simulatie en Europa is bijna geheel in kaart gebracht. Dat zal de hoogste prioriteit hebben. Na Iberia is er nog de balkan en Griekenland en dan hebben ze alles gehad. Ben meer benieuwd hoe ze dan verder gaan. Veel meer wegen, lijkt mij het meest voor de hand liggend.
Natuurlijk heb ik ook wensen (reëlere verdiensten, het kunnen zien van mijn trucks- en trailersvloot als ze op de thuisbasis zijn) maar ik heb nou niet het idee, dat ik de makers daarin zou moeten kunnen sturen. Het is een 'Euro Truck' simulatie en Europa is bijna geheel in kaart gebracht. Dat zal de hoogste prioriteit hebben. Na Iberia is er nog de balkan en Griekenland en dan hebben ze alles gehad. Ben meer benieuwd hoe ze dan verder gaan. Veel meer wegen, lijkt mij het meest voor de hand liggend.
Vervangbaar
Consoomers. Nw woord. Mensen die de mond vol hebben van duurzaamheid maar als consument niet voor kwaliteit gaan maar voor trend en vervanging ipv reparatie. Als ik het goed begrepen heb. Als ik me nou aan iets vreselijk stoor, is het dat spullen nauwelijks meer gerepareerd (kunnen ) worden. 'Kunnen' tussen haken, want het kan natuurlijk altijd, er is alleen bijna niemand meer te vinden, die er een boterham mee wil en/of kan verdienen.
Ik kan spullen niet bezien als wegwerpartikelen. Ik hecht me aan goed spul en kan het echt moeilijk vinden, als ik iets weg moet doen cq vervangen, omdat ik het niet meer kan gebruiken, waarvoor het jarenlang dienst heeft gedaan. Maakt niet uit of het een magnetron, wasmachine, boor, pan of spijkerbroek is. Mn die laatsten, dat is huilen. Tegen de tijd, dat ze lekker zitten vallen ze al van ellende uit elkaar. Een jaar met pijn en moeite, als je geluk hebt.
De vluchtigheid van het huidige consumentisme (Is dat een woord?) staat me tegen. Smartfoons als mode-artikel. Kleding die weggedaan wordt als ze gewassen zou moeten worden. En niet te vergeten al die bijna voorgekauwde maaltijden in de supermarkt. Van maakbaar naar koopbaar. Wie breit nog van die truien, waar je in kunt leven??
Afgezien van een enkel boek of Cd zie ik me weinig meer aanschaffen en repareren is altijd de eerste optie als iets de geest heeft gegeven. Ik weet niet, heeft iets met voldoening te maken.
Ik kan spullen niet bezien als wegwerpartikelen. Ik hecht me aan goed spul en kan het echt moeilijk vinden, als ik iets weg moet doen cq vervangen, omdat ik het niet meer kan gebruiken, waarvoor het jarenlang dienst heeft gedaan. Maakt niet uit of het een magnetron, wasmachine, boor, pan of spijkerbroek is. Mn die laatsten, dat is huilen. Tegen de tijd, dat ze lekker zitten vallen ze al van ellende uit elkaar. Een jaar met pijn en moeite, als je geluk hebt.
De vluchtigheid van het huidige consumentisme (Is dat een woord?) staat me tegen. Smartfoons als mode-artikel. Kleding die weggedaan wordt als ze gewassen zou moeten worden. En niet te vergeten al die bijna voorgekauwde maaltijden in de supermarkt. Van maakbaar naar koopbaar. Wie breit nog van die truien, waar je in kunt leven??
Afgezien van een enkel boek of Cd zie ik me weinig meer aanschaffen en repareren is altijd de eerste optie als iets de geest heeft gegeven. Ik weet niet, heeft iets met voldoening te maken.
vrijdag 17 januari 2020
Houterig
Menneke heeft iets van drie uur fysiek gewerkt en nu heeft hij de 'kneup aaf'. Staan tig concepten te poppelen in de kantlijn en niet verder gekomen dan een ritje Galati naar Targu Mures. Het leven en de greep daarop.
Ik had wel een beetje op het hout gerekend maar niet, dat ik alsnog moest gaan hakken. Ik had beter moeten weten, maar daar geen moment bij stilgestaan. Ik weet niet wat voor schuurdeuren die lui hier op hun houtkachel of terracotta hebben zitten maar 60-70% van het zg gehakte hout was ongeschikt om in onze tegelkachel te wurmen. Bovendien eikenhout. Prachtig maar dat brandt minder makkelijk en als het dan van die enorme brokken zijn, werkt dat ook niet in het voordeel van het vuur.
Hakken dus. Gaat sneller dan bij het eigen hout. Ik hoef het niet aan te slepen. Het ligt allemaal bij elkaar op een hoop. Daarvoor moet het gehakte wel gestapeld worden. Dat kost dan weer extra tijd. 5 à 6 kuub. Ik denk, dat we vanmiddag nog geen derde hebben gedaan. Dat wordt ff doorbijten en is bovendien ws teveel voor de plek waar we met stapelen zijn begonnen. Maar dat is voor zondag, oei nee, voor dinsdag of zo.
Ik had wel een beetje op het hout gerekend maar niet, dat ik alsnog moest gaan hakken. Ik had beter moeten weten, maar daar geen moment bij stilgestaan. Ik weet niet wat voor schuurdeuren die lui hier op hun houtkachel of terracotta hebben zitten maar 60-70% van het zg gehakte hout was ongeschikt om in onze tegelkachel te wurmen. Bovendien eikenhout. Prachtig maar dat brandt minder makkelijk en als het dan van die enorme brokken zijn, werkt dat ook niet in het voordeel van het vuur.
Hakken dus. Gaat sneller dan bij het eigen hout. Ik hoef het niet aan te slepen. Het ligt allemaal bij elkaar op een hoop. Daarvoor moet het gehakte wel gestapeld worden. Dat kost dan weer extra tijd. 5 à 6 kuub. Ik denk, dat we vanmiddag nog geen derde hebben gedaan. Dat wordt ff doorbijten en is bovendien ws teveel voor de plek waar we met stapelen zijn begonnen. Maar dat is voor zondag, oei nee, voor dinsdag of zo.
Afschuiven
Gaan we weer. Iemand aangehouden voor het verhandelen van 12 miljard, dat is met 9 nullen (!), wachtwoorden. En wat is dan de Pavlov-reactie? Mensen moeten sterkere wachtwoorden gebruiken, moeten vaker wisselen etc. Bullshit, en nog eens bullshit. De websites waar de wachtwoorden voor worden gebruikt moeten hun beveiliging beter op orde hebben, dan hoeven de gebruikers niet steeds op te draaien voor de fouten van anderen!! 12.000.000.000 wachtwoorden vis je niet per stuk bij elkaar. Dat is het resultaat van database-hacks waar de gebruikersgegevens en mn de wachtwoorden zijn opgeslagen.
Checken of je een slachtoofer bent? http://scatteredsecrets.com
Nog behoefte aan een stuk of tien open deuren? Lees verder.
Tien tips voor meer online privacy
.
Tip 1: Sterke wachtwoorden
Gebruik minimaal 10 tekens, waaronder leestekens, hoofdletters en getallen. Ezelsbruggetje: gebruik een zin als ‘Ik rij elke dag over de A1 naar huis!’, voor het wachtwoord ‘IredodA1nh!’
Tip 2: Verschillende wachtwoorden
Gebruik verschillende wachtwoorden voor verschillende accounts. Mocht een wachtwoord gestolen worden, dan is je privacy niet overal in het geding.
Tip 3: Niet opslaan
Sla je wachtwoord niet op in je internetbrowser. Als je even wegloopt van je computer, kan een ander snel bij je gegevens.
Tip 4: Veilige plekken
Kijk of een website veilig is: geef alleen gegevens door als er ‘https’ in je adresbalk staat, en niet alleen ‘http’. Log ook nooit in op een publiek netwerk, zoals in restaurants. Deze zijn vaak slecht beveiligd.
Tip 5: Denk na
Vraag je af of het gebruiken van gegevens nodig is. Moet er bijvoorbeeld een locatie gekoppeld worden aan je foto’s, als je deze opslaat in de cloud?
Tip 6: Vragen om toestemming
Lees een toestemmingsvraag van een app echt goed door. Vind je het bijvoorbeeld echt nodig dat een zaklamp-app je locatie opslaat?
Tip 7: Gebruik een trackblocker
Installeer een zogenaamde trackblocker in je internetbrowser. Voorbeelden zijn uBlock Origin, Privacy Badger of Adblock Plus. Daarmee laat je minder digitale sporen achter.
Tip 8: Alternatieven
Gebruik andere software, die beter omgaat met jouw privacy. Om te zoeken bijvoorbeeld DuckDuckGo.com of Startpage.com, als internetbrowser bijvoorbeeld Firefox of Cliqz.
Tip 9: Maak Google persoonlijk
Neem eens de tijd om de Google-voorwaarden en instellingen goed door te nemen, en pas de instellingen aan naar jouw wensen.
Tip 10: Ook niets zonder inloggen
Open je browser en log uit bij Google. Ga naar myaccount.google.com/intro/data-and-personalization. Schakel daar alle opslag van gegevens uit (zoals zoekopdrachten en persoonlijke advertenties) zodat er ook niets achterblijft als je uitgelogd bent.
Checken of je een slachtoofer bent? http://scatteredsecrets.com
Nog behoefte aan een stuk of tien open deuren? Lees verder.
Tien tips voor meer online privacy
.
Tip 1: Sterke wachtwoorden
Gebruik minimaal 10 tekens, waaronder leestekens, hoofdletters en getallen. Ezelsbruggetje: gebruik een zin als ‘Ik rij elke dag over de A1 naar huis!’, voor het wachtwoord ‘IredodA1nh!’
Tip 2: Verschillende wachtwoorden
Gebruik verschillende wachtwoorden voor verschillende accounts. Mocht een wachtwoord gestolen worden, dan is je privacy niet overal in het geding.
Tip 3: Niet opslaan
Sla je wachtwoord niet op in je internetbrowser. Als je even wegloopt van je computer, kan een ander snel bij je gegevens.
Tip 4: Veilige plekken
Kijk of een website veilig is: geef alleen gegevens door als er ‘https’ in je adresbalk staat, en niet alleen ‘http’. Log ook nooit in op een publiek netwerk, zoals in restaurants. Deze zijn vaak slecht beveiligd.
Tip 5: Denk na
Vraag je af of het gebruiken van gegevens nodig is. Moet er bijvoorbeeld een locatie gekoppeld worden aan je foto’s, als je deze opslaat in de cloud?
Tip 6: Vragen om toestemming
Lees een toestemmingsvraag van een app echt goed door. Vind je het bijvoorbeeld echt nodig dat een zaklamp-app je locatie opslaat?
Tip 7: Gebruik een trackblocker
Installeer een zogenaamde trackblocker in je internetbrowser. Voorbeelden zijn uBlock Origin, Privacy Badger of Adblock Plus. Daarmee laat je minder digitale sporen achter.
Tip 8: Alternatieven
Gebruik andere software, die beter omgaat met jouw privacy. Om te zoeken bijvoorbeeld DuckDuckGo.com of Startpage.com, als internetbrowser bijvoorbeeld Firefox of Cliqz.
Tip 9: Maak Google persoonlijk
Neem eens de tijd om de Google-voorwaarden en instellingen goed door te nemen, en pas de instellingen aan naar jouw wensen.
Tip 10: Ook niets zonder inloggen
Open je browser en log uit bij Google. Ga naar myaccount.google.com/intro/data-and-personalization. Schakel daar alle opslag van gegevens uit (zoals zoekopdrachten en persoonlijke advertenties) zodat er ook niets achterblijft als je uitgelogd bent.
Gegroeid
Eindelijk de uitbreiding aangeschaft en dat op de niet door mij gewenste wijze, dwz zonder een fysiek iets in mijn handen gekregen te hebben. Ik heb betaald en gelukkig kon dat zonder PayPal maar in feite heb ik niets. Ja, een rekening. Gaat iets mis met mijn account, dan is de boel gewoon foetsch, vrees ik. Maar wat wil je, na dik zes weken zoeken en wachten wilde ik eindelijk wel eens zien wat SCS van mijn nwe thuisland gebakken had.
De eerst indruk viel niet tegen. Een ritje over Craiova richting de Zwarte zee. Een stuk van die route heb ik afgelopen voorjaar zelf gereden. En de 'landmarks' waren niet te missen, zelfs de weg langs de Donau was herkenbaar. Je moet het verder wederom hebben van de sfeer tekening. Vlak of bergachtig, de eenbaanswegen, de dorpen, de verschillende typen bebouwing, de verkoop langs de weg, etc.
Blijft jammer dat ze Sibiu niet meegenomen hebben. Ik twijfel nu waar ik mijn garage willen hebben. Cluj-Napoca, Brasov of Craiova. Het is een subtiel proces. Alledrie zijn ze niet de beoogde plek. Vormgevingstechnisch, ja dat ga ik niet uitleggen, zou het Craiova moeten worden, maar met die plek heb ik niet zoveel, is niet kenmerkend voor mijn nwe leven. Dat zou Cluj wel zijn. De plek waar ik steeds landde en opsteeg, in Hotel Victoria verbleef, mijn koffie dronk in Toulouse en at bij Via of Baracca. Hoewel ook meermaals bezocht kan Brasov daar eigenlijk niet tegenop, maar Cluj vervormt het garagebeeld. Tja, snap dat maar 'ns.
De eerst indruk viel niet tegen. Een ritje over Craiova richting de Zwarte zee. Een stuk van die route heb ik afgelopen voorjaar zelf gereden. En de 'landmarks' waren niet te missen, zelfs de weg langs de Donau was herkenbaar. Je moet het verder wederom hebben van de sfeer tekening. Vlak of bergachtig, de eenbaanswegen, de dorpen, de verschillende typen bebouwing, de verkoop langs de weg, etc.
Blijft jammer dat ze Sibiu niet meegenomen hebben. Ik twijfel nu waar ik mijn garage willen hebben. Cluj-Napoca, Brasov of Craiova. Het is een subtiel proces. Alledrie zijn ze niet de beoogde plek. Vormgevingstechnisch, ja dat ga ik niet uitleggen, zou het Craiova moeten worden, maar met die plek heb ik niet zoveel, is niet kenmerkend voor mijn nwe leven. Dat zou Cluj wel zijn. De plek waar ik steeds landde en opsteeg, in Hotel Victoria verbleef, mijn koffie dronk in Toulouse en at bij Via of Baracca. Hoewel ook meermaals bezocht kan Brasov daar eigenlijk niet tegenop, maar Cluj vervormt het garagebeeld. Tja, snap dat maar 'ns.
Op stoom?
..... in China? In elk geval in een land met veel ruimte, lange treinen, hoge bergen en een hoop mensen. De trein ging dwars de hellingen op en ook weer naar beneden, door tunnels die meer op mijnschachten leken en over eindeloos lange viaducten op palen. Ik zat naast een oud mens, wat me aanraadde om mijn bagage in het daarvoor bestemde depot te brengen. Het depot leek geleid te woorden door een groep giechelende meiden. Leek me niet de juiste plek voor mijn bagage.
Terug bij het oude mens wilde ik graag aan het middenpad zitten, maar dat weigerde ze. Iets met toiletbezoek waarop ze niet veel later ook verdwenen was. Net als mijn bagage. De trein schoot inmiddels door een soort halfpipe met links en rechts de hellingen bomvol met toeschouwers. De verrichtingen van de trein werden door enthousiaste kreten begeleid ....
Terug bij het oude mens wilde ik graag aan het middenpad zitten, maar dat weigerde ze. Iets met toiletbezoek waarop ze niet veel later ook verdwenen was. Net als mijn bagage. De trein schoot inmiddels door een soort halfpipe met links en rechts de hellingen bomvol met toeschouwers. De verrichtingen van de trein werden door enthousiaste kreten begeleid ....
Afvriezen
De droogrekken staan binnen maar de bevroren kom met water op de tafel zegt meer dan voldoende. Je hebt geen last van wind. Dat is je enige voordeel. Verder is binnen gelijk aan buiten in 24, mn in de winter. Geen lol om de was op te hangen. Vingers die pijn doen voordat je een bedset hebt hangen. Steeds maar weer die handen in je zakken. Bijkomen. Echt warm worden zit er niet in.
Vorig jaar het beddengoed opgespaard tot de temperatuur acceptabeler was. Kan makkelijk met de weet ik hoeveel sets, die we inmiddels op de plank hebben liggen. De waswinter gaat hooguit van half december tot begin maart. Ik krijg Mariana niet aan wekelijks wisselen, dus je praat over maximaal 6 sets. Peanuts. En wat mijn eigen was betreft, sla ik nu ook weleens een dag en soms twee over. Dat zal me in de zomer niet overkomen.
Hoe deed mijn moeder dat? Al dat beddengoed en andere was werd steeds weer buiten opgehangen en als het echt te bar was (sneeuw?) in de veranda, eigenlijke een serre, maar daar was geen verwarming dus een beetje hetzelfde verhaal als nu in 24. Iedere week weer. Dat probeer ik toch een beetje te voorkomen. Was was met regelmaat bevroren. Gefriergetrocknet!
Vorig jaar het beddengoed opgespaard tot de temperatuur acceptabeler was. Kan makkelijk met de weet ik hoeveel sets, die we inmiddels op de plank hebben liggen. De waswinter gaat hooguit van half december tot begin maart. Ik krijg Mariana niet aan wekelijks wisselen, dus je praat over maximaal 6 sets. Peanuts. En wat mijn eigen was betreft, sla ik nu ook weleens een dag en soms twee over. Dat zal me in de zomer niet overkomen.
Hoe deed mijn moeder dat? Al dat beddengoed en andere was werd steeds weer buiten opgehangen en als het echt te bar was (sneeuw?) in de veranda, eigenlijke een serre, maar daar was geen verwarming dus een beetje hetzelfde verhaal als nu in 24. Iedere week weer. Dat probeer ik toch een beetje te voorkomen. Was was met regelmaat bevroren. Gefriergetrocknet!
Plaatje
Prachtige wereld om me heen vanochtend bij de wandeling met de honden. Een wereld zoals die vroeger op kerstkaarten stond. Zo'n blauwig plaatje van een in de bergen verscholen dorpje, waarvan je mn de met sneeuw bedekte daken zag. Witte bomen. Witte velden. Blauwe lucht. Zon. Kan niet anders dan een prachtige dag worden. Qua weer dan.
donderdag 16 januari 2020
Zoekende
Sta je dan. Was opvouwen. Kippenbouten aanbakken voor morgen. Een in melk verzopen koffie onder handbereik. Een hond links. Een hond rechts. Een kat die langs je broekspijpen strijkt. Het dringt tot je door dat het stil is. Muziek vergeten. Ik kijk uit op de straat, die baadt in het oranje licht van de straatlantaarn.
Is dit alles?
Is dit alles?
Mmm, Is dit alles wat er is
Is dit alles?
Is dit alles?
Is dit alles wat er is, yeah
Klaar met de dag. Gezeten achter de Pc. Clickend door de actualiteit. Nog maar een koffie. Duf. Moe. De avond gaapt als een gat aan mijn voeten. De krant? Een spel? Puzzelen? Een beter of liefst goed boek? Gewoon niks doen? Ice Age 2? Een weldadig bad? Een avondwandeling met de gezusters?
Is dit alles?
Is dit alles?
ja alles ach kom nou
Is dit alles?
oh ja
nee nee nee nee, nee
alles?
(Vrij naar Is Dit Alles van Doe Maar)
Is dit alles?
Is dit alles?
Mmm, Is dit alles wat er is
Is dit alles?
Is dit alles?
Is dit alles wat er is, yeah
Klaar met de dag. Gezeten achter de Pc. Clickend door de actualiteit. Nog maar een koffie. Duf. Moe. De avond gaapt als een gat aan mijn voeten. De krant? Een spel? Puzzelen? Een beter of liefst goed boek? Gewoon niks doen? Ice Age 2? Een weldadig bad? Een avondwandeling met de gezusters?
Is dit alles?
Is dit alles?
ja alles ach kom nou
Is dit alles?
oh ja
nee nee nee nee, nee
alles?
(Vrij naar Is Dit Alles van Doe Maar)
Vormgeving
Ook rust en rust zijn blijkbaar twee. De ene rust is de andere niet. Ik ben het, maar het is niet de vorm, die ik wil. Ik ben zo een en al rust, dat ik niet vooruit te branden ben. En wat ik doe, ontstijgt nauwelijks de huishoudelijke noodzakelijkheden. Ergens in was, afwas en koken blijf ik steeds weer steken. Dat had ik me anders bedacht. Of moet ik zeggen, dat ik me daarop heb verkeken?
En 'rust' is ook maar een woord. Ik ben vaak moe, regelmatig uitgeblust, steeds stijver, ongeïnteresseerd, etc. Dan zit je te zitten, kijkt naar wat je omringt, sluit je ogen, richt de blik naar binnen en verbaast je over de innerlijke onbewogenheid. Momenten waaop ik het volste begrip heb voor het Boeddhistisch streven om op te gaan in het niets, de leegte. Ik zou dan zo in mijn uppie dagenlang voor me uit kunnen turen vanaf een bergtop. Wel met een kussentje onder mijn reet.
Dat 'is', maar ik wil(de) verder. Bezig zijn met dingen, waarvan ik me bedacht heb, dat ze voor mij van waarde zijn. Ok, met de tuin is dat vorig jaar deels gelukt. Maar behalve, dat het met de tuin nog niet is, wat ik zou willen, is er meer. Oa eindelijk in een huis zitten dat 'Af!' is. Achterover kunnen leunen en tot in mijn kleine teen voelen dat die definitieve punt is gezet. Waarom dat zo belangrijk is, daar heb ik geen antwoord op. Rationeel slaat het nergens op. En ook dat is niet alles, maar wel het laatste met concrete trekken.
En 'rust' is ook maar een woord. Ik ben vaak moe, regelmatig uitgeblust, steeds stijver, ongeïnteresseerd, etc. Dan zit je te zitten, kijkt naar wat je omringt, sluit je ogen, richt de blik naar binnen en verbaast je over de innerlijke onbewogenheid. Momenten waaop ik het volste begrip heb voor het Boeddhistisch streven om op te gaan in het niets, de leegte. Ik zou dan zo in mijn uppie dagenlang voor me uit kunnen turen vanaf een bergtop. Wel met een kussentje onder mijn reet.
Dat 'is', maar ik wil(de) verder. Bezig zijn met dingen, waarvan ik me bedacht heb, dat ze voor mij van waarde zijn. Ok, met de tuin is dat vorig jaar deels gelukt. Maar behalve, dat het met de tuin nog niet is, wat ik zou willen, is er meer. Oa eindelijk in een huis zitten dat 'Af!' is. Achterover kunnen leunen en tot in mijn kleine teen voelen dat die definitieve punt is gezet. Waarom dat zo belangrijk is, daar heb ik geen antwoord op. Rationeel slaat het nergens op. En ook dat is niet alles, maar wel het laatste met concrete trekken.
Pauzeloos
Aaneengesloten nacht. Bijna 8 uur ononderbroken geslapen. Ik ga niet weer speculeren of dit nu meer gemeengoed wordt of niet. Het zal een fase in het 'eeuwige' op en neer zijn en meer ws niet. Behalve prettig is het ook vreemd om licht te zien, als je voor het eerst wakker wordt. In het merendeel van de gevallen staar je in het donker. Eén tussenstop of twee. Bij tweeën of vieren of zessen. Kijken wat de tijd is en tevreden vaststellen, dat je nog uren te gaan hebt.
Om kwart voor zeven werkt dat anders. Enerzijds de 'Wow' vanwege de slaap in één ruk, anderzijds het 'Shit', omdat je er direct uit moet (van jezelf). De uitzonderingen die de regel bevestigen. Het omgekeerde van wat het ooit was.
Wel wakker. Echt wakker of in elk geval wakker genoeg om niet automatisch de hondenvoerbakken te vullen maar de honden eerst mee aan de wandel te nemen. De gewoonte zit er zo ingeramd, dat ik na moet denken, als het tijd is om de gezusters te verzorgen. Wat vanochtend dus geen probleem was. Zou zo kunnen betekenen, dat me een betere dag te wachten staat dan gisteren.
Om kwart voor zeven werkt dat anders. Enerzijds de 'Wow' vanwege de slaap in één ruk, anderzijds het 'Shit', omdat je er direct uit moet (van jezelf). De uitzonderingen die de regel bevestigen. Het omgekeerde van wat het ooit was.
Wel wakker. Echt wakker of in elk geval wakker genoeg om niet automatisch de hondenvoerbakken te vullen maar de honden eerst mee aan de wandel te nemen. De gewoonte zit er zo ingeramd, dat ik na moet denken, als het tijd is om de gezusters te verzorgen. Wat vanochtend dus geen probleem was. Zou zo kunnen betekenen, dat me een betere dag te wachten staat dan gisteren.
Opgeslokt
De dagen blijven fris (-7º) en mistig. Het heeft wel wat. Behalve het prachtig gewitte landschap heeft het ook iets intiems. Afgesloten van de wereld, voor zover je dat zelf zou willen. Weggedoken. Verstopt achter een dik gordijn. Een gordijn waar het onverwachte achter vandaan zou kunnen komen. Een kudde schapen is nog het minste. Ruimteschepen. Dinosaurussen. Een duikboot op wielen. Wat verder dan 100 m van je vandaan is, hoor je misschien nog maar zie je niet meer. Hoe langer het duurt hoe onwerkelijker het idee van een wereld achter de mist wordt. Straks trekt ie op en is er niks meer. Geen straat naar de hoofdweg, geen Agnita, enkel wildernis. Krijg ik eindelijk mijn beren en wolven te zien, mag ik hopen.
Hoe zou het dorp reageren? Hoe zou het zich organiseren. Wie neemt het voortouw? Wie klaagt bijvoorbaat al jammerlijk? Wie probeert direct een slaatje uit de situatie te slaan? Zijn het de vrouwen die het hoofd koel houden? Ontwaakt in het mannelijke deel een sluimerend oerinstinct? Wie trekt er op uit? Hoe gaan de verslagen bij terugkeer? Wat zullen de eerste tekorten zijn en hoe zal er op gereageerd worden?
Geen telefoon, geen internet. Een halve tank diesel. Geen weet of er voorbij Agnita nog iets van de oude wereld bestaat. Sibiu? Boekarest? Roemenië? Europa? Wat is gebeurd? Wat is er nog? Hoe kom je iets te weten? Zometeen eerst maar eens melk halen bij de Penny ....
Hoe zou het dorp reageren? Hoe zou het zich organiseren. Wie neemt het voortouw? Wie klaagt bijvoorbaat al jammerlijk? Wie probeert direct een slaatje uit de situatie te slaan? Zijn het de vrouwen die het hoofd koel houden? Ontwaakt in het mannelijke deel een sluimerend oerinstinct? Wie trekt er op uit? Hoe gaan de verslagen bij terugkeer? Wat zullen de eerste tekorten zijn en hoe zal er op gereageerd worden?
Geen telefoon, geen internet. Een halve tank diesel. Geen weet of er voorbij Agnita nog iets van de oude wereld bestaat. Sibiu? Boekarest? Roemenië? Europa? Wat is gebeurd? Wat is er nog? Hoe kom je iets te weten? Zometeen eerst maar eens melk halen bij de Penny ....
Finale
A presto
Addormentarsi
Basta
Bambino
Ciao
Cattivo
Divertimento
Dopo
Episcopato
Evidentemente
Fiammifero
Formaggio
Gabinetto
Gorgonzola
H -
Illuminare
Inginocchiarsi
Juventus
K -
Lago
Liberare
Mare
Mascarpone
Naturalmente
Nonna
Olandese
Osservazione
Pasta
Pesto
Pomodoro
Quattro
Quotidianamente
Ricotta
Ritardatario
Spaghetti
Stella
Tangenziale
Taverna
Umbria
Uovo
Va bene
Vermicelli
W -
X -
Y -
Zavorra
Zucchero, Addio, sono stati belli anni.
Addormentarsi
Basta
Bambino
Ciao
Cattivo
Divertimento
Dopo
Episcopato
Evidentemente
Fiammifero
Formaggio
Gabinetto
Gorgonzola
H -
Illuminare
Inginocchiarsi
Juventus
K -
Lago
Liberare
Mare
Mascarpone
Naturalmente
Nonna
Olandese
Osservazione
Pasta
Pesto
Pomodoro
Quattro
Quotidianamente
Ricotta
Ritardatario
Spaghetti
Stella
Tangenziale
Taverna
Umbria
Uovo
Va bene
Vermicelli
W -
X -
Y -
Zavorra
Zucchero, Addio, sono stati belli anni.
woensdag 15 januari 2020
FB(lèèèk)
Facebook. Ergere ellende in de fake wereld van de sociale media bestaat er volgens mij niet. Ik mijd het als de pest en weet desondanks zeker, dat het me niet gelukt is om uit de systeemklauwen te blijven. En dan heb ik het niet over zoiets voor de hand liggends als WhatApp. Geen Facebook op mijn electronische hulpmiddelen en ik ga er ook niet op als pagina's ernaar verwijzen.
D'r wordt genoeg ongevraagd rondgesnuffeld in mijn online-leven, maar alleen die kop van de vent is al genoeg om brakend in een andere richting te verdwijnen. En dan de hele tijd het bijna ziekelijk benadrukken, dat hij het allemaal zo goed voor heeft met de mensheid. Mariana denkt daar, als bijna heel Roemenië anders over. Het is al mndn, dat ze de Messenger van FB geïnstalleerd wil hebben, omdat ze anders de berichten op haar FB-pagina niet kan beantwoorden.
Al 'ns naar gekeken, maar aangezien ze nog net haar inlog-ID's kent maar absoluut niet de ooit gekozen wachtwoorden en dan de mail ook nog bij Yahoo heeft zitten, is het een ontzettend gedoe om alles weer vlotjes aan de gang te krijgen. Bevestigingscodes die of per email, waar ik niet bij kan, of per sms, waarvoor het netwerk hier meestal ontbreekt, worden verzonden. Andere emailadressen ter bevestiging en meer van die goedbedoelde maar irritante rompslomp. En dat alles op een laptop die vergeleken met de huidige versies verdacht veel weg heeft van een sloom schildpad. Na geslagen vier uur kon het klusje van mijn lijst. Enige fijnafstemming zal nog moeten gebeuren, maar het werkt op het eerste oog naar wens. Mariana blij en FB me weer een paar stappen dichter op de huid gerukt.
D'r wordt genoeg ongevraagd rondgesnuffeld in mijn online-leven, maar alleen die kop van de vent is al genoeg om brakend in een andere richting te verdwijnen. En dan de hele tijd het bijna ziekelijk benadrukken, dat hij het allemaal zo goed voor heeft met de mensheid. Mariana denkt daar, als bijna heel Roemenië anders over. Het is al mndn, dat ze de Messenger van FB geïnstalleerd wil hebben, omdat ze anders de berichten op haar FB-pagina niet kan beantwoorden.
Al 'ns naar gekeken, maar aangezien ze nog net haar inlog-ID's kent maar absoluut niet de ooit gekozen wachtwoorden en dan de mail ook nog bij Yahoo heeft zitten, is het een ontzettend gedoe om alles weer vlotjes aan de gang te krijgen. Bevestigingscodes die of per email, waar ik niet bij kan, of per sms, waarvoor het netwerk hier meestal ontbreekt, worden verzonden. Andere emailadressen ter bevestiging en meer van die goedbedoelde maar irritante rompslomp. En dat alles op een laptop die vergeleken met de huidige versies verdacht veel weg heeft van een sloom schildpad. Na geslagen vier uur kon het klusje van mijn lijst. Enige fijnafstemming zal nog moeten gebeuren, maar het werkt op het eerste oog naar wens. Mariana blij en FB me weer een paar stappen dichter op de huid gerukt.
Verbaasd
Een vlotte belastingdienst en dan nog een Franse versie ook. Ik viel bijna van mijn stoel. De steeds bezette telefoon in de ochtend, de verwijzing naar 'mijn' persoonlijk account op de website van de dienst als ik een email wilde sturen èn de papieren die ik daar eerst voor zou moeten aanleveren deden anders vermoeden. Maar eenmaal contact werd ik vriendelijk en voortvarend geholpen.
De volgende keer graag bericht als een bankrekening, waar ik al jaren de betaling op doe, wordt opgeheven. Ik ga dat echt niet bij iedere betaling controleren, maar het geld bleek dus teruggestort vanwege de opgeheven rekening. Heb je mndnlang het idee, dat je betaald heb, wil je gelijk de gordijnen in als de aanmaning op de deurmat valt en blijken ze verdomme gelijk te hebben.
Nu wachten op het nwe rekeningnummer. Helaas werkt de email niet. Is ook niet voor het eerst dat die servers uit de lucht zijn of zo druk, dat de wachttijd te lang is voor het versturen/ontvangen van de mail.. Tijd om me nu weer en dit keer definitief tegen mijn host-contract aan te bemoeien??
De volgende keer graag bericht als een bankrekening, waar ik al jaren de betaling op doe, wordt opgeheven. Ik ga dat echt niet bij iedere betaling controleren, maar het geld bleek dus teruggestort vanwege de opgeheven rekening. Heb je mndnlang het idee, dat je betaald heb, wil je gelijk de gordijnen in als de aanmaning op de deurmat valt en blijken ze verdomme gelijk te hebben.
Nu wachten op het nwe rekeningnummer. Helaas werkt de email niet. Is ook niet voor het eerst dat die servers uit de lucht zijn of zo druk, dat de wachttijd te lang is voor het versturen/ontvangen van de mail.. Tijd om me nu weer en dit keer definitief tegen mijn host-contract aan te bemoeien??
Yeah!
Zoeken. Proberen. Informeren. Weer proberen. Combineren. Et Voilà. De koptelefoon werkt samen met de Tv. En niet (!) op één van de vele manieren die via het internet als oplossing aangedragen worden. Geen SPDIF, geen DAC, geen RCA, geen optical to analoog converter, geen BlueTooth zender, geen infrarood en niks met radiofrequenties. Niks van dat alles. Het zit er gewoon standaard in of ik heb het gaande mijn geklooi geactiveerd.
Het stomme is dat de verbinding gepresenteerd wordt als een geluidsbox-aansluiting. Je moet dat wel erg generaliserend zien, wil je dan aan een koptelefoon denken. Maar in principe is een koptelefoon weldegelijk een luidsprekerset. Eentje die je op je oren zet. Maar niks geen pairing of dat is ergens in de zoektocht min of meer ongewild gebeurd. De koptelefoon staat ook niet in het rijtje van de BlueTooth-apparaten. Het is gewoon een compleet aparte categorie onder de kop 'Geluidsuitvoer'. Wat het natuurlijk ook is.
Wat een stelletje oenen lopen daar in Sibiu in de Altex rond. Uiteindelijk zaten ze er allemaal, 6 verkopers naast. Dit gaat me de Bijbel, André Rieu en Celine Dion besparen. Heb ik mijn hoofd weer voor mezelf.
Het stomme is dat de verbinding gepresenteerd wordt als een geluidsbox-aansluiting. Je moet dat wel erg generaliserend zien, wil je dan aan een koptelefoon denken. Maar in principe is een koptelefoon weldegelijk een luidsprekerset. Eentje die je op je oren zet. Maar niks geen pairing of dat is ergens in de zoektocht min of meer ongewild gebeurd. De koptelefoon staat ook niet in het rijtje van de BlueTooth-apparaten. Het is gewoon een compleet aparte categorie onder de kop 'Geluidsuitvoer'. Wat het natuurlijk ook is.
Wat een stelletje oenen lopen daar in Sibiu in de Altex rond. Uiteindelijk zaten ze er allemaal, 6 verkopers naast. Dit gaat me de Bijbel, André Rieu en Celine Dion besparen. Heb ik mijn hoofd weer voor mezelf.
Haast
... het gaat in een rot vaart naar beneden. Geen idee of het bergaf of neerwaarts in een liftschacht is. Het is zwart om me heen. Ik kom ergens in een mensenmassa terecht. Iedereen is druk met iedereen. Ik zoek iemand. Kijk mensen aan. Loop steeds sneller. Ren. Trap op. Spring van leuning naar leuning van een oude, houten trap die van de ene verdieping naar de andere slingert. Lokalen op iedere verdieping. Het lijkt mijn lagere school wel. Het ene lokaal loopt over in het andere. Het zijn geen kinderen maar volwassen die aan lange tafels zitten. Een bierhal? Ik spring van tafel naar tafel op de bar en verdwijn in een grot. Belichting is minimaal. Het blijft druk om me heen. Obers vragen waar welke bestelling naar toe moet en ik wil alleen maar door, weg in iets waar geen einde aan lijkt te komen. Ruimtes worden afwisselend smaller en breder, hoger en lager, vides, patio's, eilanden, ruimte, sterren en het is weer zwart om me heen ...
Dat heb ik allemaal niet gedroomd, maar het had zo gekund.
Dat heb ik allemaal niet gedroomd, maar het had zo gekund.
Gereserveerd
Weer een dag. Verder. Half januari. Al (!) half januari. Voor mijn gevoel geen kloot opgeschoten. Klopt niet maar het gevoel telt wel. Nee, geen overlopend enthousiasme vandaag. Een dag waarop ik me om half acht afvroeg waarom ik zou opstaan. Ik zal het er mee moeten doen. Ergens, gaande de dag zal het wel weer bijtrekken.
Het is grijs, grauw en wit buiten. -6º. Kraak nog smaak, maar prachtig gewitte bomen. De honden zijn de lijn weer zat en ik ben het getrek van de honden zat. Daar is geen gebrek aan enthousiasme. Ik zou willen, dat ik het ze kon gunnen, maar geen zin in vandaag. Netjes aan de lijn een paar honderd meter naar links en hetzelfde aantal meter retour naar mijn koffie. Koffie die alweer dagen een verkeerde smaak heeft.
De melk van de Penny mist een permanente smaakstandaard. Ik merk het aan het schuimen en dan mn als dat niet gebeurt, van de koffiemachine. Zou het één keer gebeuren ergens in het najaar, zou ik denken "Ah, verandering van voer doet de smaak van de melk geen goed." Het is echter gekwakkel. Dan weer wel, dan weer niet. Terwijl het toch niet het weer is om de koeien de ene keer weer naar binnen en vervolgens weer naar buiten te laten. Zo die beesten überhaupt buiten komen.
Ze hebben wel andere melk daar bij de Penny maar die is a. vol ipv halfvol èn zit b. in glazen flessen waar geen statiegeld op zit. Wat moet ik met 12-15 van die flessen per week? 600 -750 flessen per jaar. Ik kan een bedrijf beginnen. Meer dan het aantal wijnflessen dat hier leeg raakt en deels wordt hergebruikt. Dan zijn geplette tetra-pakken een stuk praktischer. Jammer van de bij tijd en wijle verkeerde inhoud.
Het is grijs, grauw en wit buiten. -6º. Kraak nog smaak, maar prachtig gewitte bomen. De honden zijn de lijn weer zat en ik ben het getrek van de honden zat. Daar is geen gebrek aan enthousiasme. Ik zou willen, dat ik het ze kon gunnen, maar geen zin in vandaag. Netjes aan de lijn een paar honderd meter naar links en hetzelfde aantal meter retour naar mijn koffie. Koffie die alweer dagen een verkeerde smaak heeft.
De melk van de Penny mist een permanente smaakstandaard. Ik merk het aan het schuimen en dan mn als dat niet gebeurt, van de koffiemachine. Zou het één keer gebeuren ergens in het najaar, zou ik denken "Ah, verandering van voer doet de smaak van de melk geen goed." Het is echter gekwakkel. Dan weer wel, dan weer niet. Terwijl het toch niet het weer is om de koeien de ene keer weer naar binnen en vervolgens weer naar buiten te laten. Zo die beesten überhaupt buiten komen.
Ze hebben wel andere melk daar bij de Penny maar die is a. vol ipv halfvol èn zit b. in glazen flessen waar geen statiegeld op zit. Wat moet ik met 12-15 van die flessen per week? 600 -750 flessen per jaar. Ik kan een bedrijf beginnen. Meer dan het aantal wijnflessen dat hier leeg raakt en deels wordt hergebruikt. Dan zijn geplette tetra-pakken een stuk praktischer. Jammer van de bij tijd en wijle verkeerde inhoud.
dinsdag 14 januari 2020
Sirene
Moeite. Het kost moeite. Kan mijn kop er maar met moeite bijhouden, laat staan die grijze massa koffer iets zinnigs laten produceren. De Tv heeft zich na jaren afwezigheid hernieuwd mijn leven ingefrummeld. 'Lekker' beeld slobberen en niks denken, zelfs als het Bijbel-gerelateerde beelden zijn, komt het ding er mee weg. Dat is niet de bedoeling. Daar is een halt op z'n plek. Hier moeten zaken in nwe banen worden geleid en daar is oa die koptelefoon onontbeerlijk bij. Zonder geluid lijkt me de verleiding een stuk kleiner. En als ik al niet blijf hangen en kijken leidt het af van waar ik mee bezig ben.
Hoe simpeler de bezigheid, hoe minder de storingsgevoeligheid. Mijn hoofd bij de krant, het blog of het bijwerken van mijn aantekeningen weten te houden kost meer moeite. Straks moet ik een koptelefoon op mijn oren zetten om het gebrek aan aansluitingsmogelijkheden van de Tv te compenseren. Zou de omgekeerde wereld zijn. Ik kan meer oplossingen bedenken, die eigenlijk te gek voor woorden zijn, maar laat ik eerst echt werk van die connectionkit van de Tv maken.
Sowieso twee rommelige dagen achter de rug. Dat werkt vast mee in de verkeerde richting. Morgen het gewenste stramien naar voren halen. Het huis ruimt zich niet vanzelf op. Zover was ik al gekomen en nu ik net eigenhandig bezig ben, zou het prettig zijn om dat ongestoord voort te kunnen zetten. Morgen de zoveelste herstart in de paar weken dat het jaar oud is. Zo moet het niet verder gaan.
Hoe simpeler de bezigheid, hoe minder de storingsgevoeligheid. Mijn hoofd bij de krant, het blog of het bijwerken van mijn aantekeningen weten te houden kost meer moeite. Straks moet ik een koptelefoon op mijn oren zetten om het gebrek aan aansluitingsmogelijkheden van de Tv te compenseren. Zou de omgekeerde wereld zijn. Ik kan meer oplossingen bedenken, die eigenlijk te gek voor woorden zijn, maar laat ik eerst echt werk van die connectionkit van de Tv maken.
Sowieso twee rommelige dagen achter de rug. Dat werkt vast mee in de verkeerde richting. Morgen het gewenste stramien naar voren halen. Het huis ruimt zich niet vanzelf op. Zover was ik al gekomen en nu ik net eigenhandig bezig ben, zou het prettig zijn om dat ongestoord voort te kunnen zetten. Morgen de zoveelste herstart in de paar weken dat het jaar oud is. Zo moet het niet verder gaan.
Rondneuzen
Eén uur de volgende afspraak. Moest me dus een paar uur van de straat weten te houden. Een tweede koffie bracht me al richting half elf. In een boekhandel naar muziek, video's en puzzels gekeken. Ja, geen boek in mijn handen gehad. Inmiddels na elven met een grote omweg naar de ShoppingCity gereden met de telefoon aan de lader hangend. Met 24% het winkelgebied betreden. Hier wel de gewenste video's kunnen vinden. Ja, ouderwets, maar toch.
Na het herstellen van wat vergeten inkopen van gisteren nog gezocht naar 10 ltr flessen. Blijkbaar is het daar het seizoen niet voor. Nog mogen constateren, dat een winkel, waar ze lekker zachte Grappa verkochten helaas niet meer bestaat en toen maar aan de slag gegaan met mijn verzekeringsagent. Beste man is vorig jaar het innen van een polis vergeten en nog wat van die kleine dingen.
Tegen tweeën weer op straat en nog geen zin om naar het platteland terug te keren. Ineens bedacht ik me, dat onlangs een nwe Lidl is geopend pal tegenover de ShoppingCity. Lijkt erg groot en misschien is het wel interessant om te zien wat hun aanbod is. Nu is door een supermarkt kuieren meestal geen verkeerde bezigheid en sec was het dat nu ook niet. Maar het aanbod is niet vandien aard, dat ik me er met regelmaat zie terugkeren.
Hebben gewoon 'alles' maar daarbinnen zeer beperkte keuze. Een hoop non-food midden in de winkel. Het is dus nauwelijks mogelijk om dat links te laten liggen. En alles met merknamen waarvan je ongezien al de kwaliteitswaarde zou betwijfelen. Nu weet ik wel, dat dat niet alles zegt. Ik hoef niet altijd A-merken. Maar als alle namen ergens op proberen te lijken met een vormgeving, die duidelijk ergens naar hint, dan is me dat een beetje teveel pretentie. Een paar bossen tulpen gekocht en Coves aangestuurd.
Na het herstellen van wat vergeten inkopen van gisteren nog gezocht naar 10 ltr flessen. Blijkbaar is het daar het seizoen niet voor. Nog mogen constateren, dat een winkel, waar ze lekker zachte Grappa verkochten helaas niet meer bestaat en toen maar aan de slag gegaan met mijn verzekeringsagent. Beste man is vorig jaar het innen van een polis vergeten en nog wat van die kleine dingen.
Tegen tweeën weer op straat en nog geen zin om naar het platteland terug te keren. Ineens bedacht ik me, dat onlangs een nwe Lidl is geopend pal tegenover de ShoppingCity. Lijkt erg groot en misschien is het wel interessant om te zien wat hun aanbod is. Nu is door een supermarkt kuieren meestal geen verkeerde bezigheid en sec was het dat nu ook niet. Maar het aanbod is niet vandien aard, dat ik me er met regelmaat zie terugkeren.
Hebben gewoon 'alles' maar daarbinnen zeer beperkte keuze. Een hoop non-food midden in de winkel. Het is dus nauwelijks mogelijk om dat links te laten liggen. En alles met merknamen waarvan je ongezien al de kwaliteitswaarde zou betwijfelen. Nu weet ik wel, dat dat niet alles zegt. Ik hoef niet altijd A-merken. Maar als alle namen ergens op proberen te lijken met een vormgeving, die duidelijk ergens naar hint, dan is me dat een beetje teveel pretentie. Een paar bossen tulpen gekocht en Coves aangestuurd.
Vroeg
Voor negenen in de ochtend aan een grote koffie met veel melk in de Starbucks op de Piata Mare in Sibiu. Ja, ja, wereldstad. Mondiale dorpscommercie. Notabene met haast originele stroopwafels. Liliy's gaat tegenwoordig pas open na tienen. Op zich een authentiekere plek, maar gesloten schiet je daar weinig mee op, als je koffie wilt.
Het opruimen van de laatste kerstmarkttentjes, ijsbaan en reuzenrad schiet niet op. Ook de gigantische kerstboom ontmantelen kost veel tijd. Geen echte boom maar een puntmutsconstructie van groengecoate metalen hekwerkachtige delen, in konisch concentrische ringen op elkaar gezet en bekleed met dennengroen waar dan weer de kerstballen op waren bevestigd. Zag er beter uit dan de kale alu-installatie van vorig jaar.
Vanuit Starbucks was het demonteren van de constructie niet te volgen helaas. Mijn telefoon had net tevoren de geest gegeven en verlangde een oplaadbeurt. Ik moest me dus met andere, meer ouderwetse zaken bezighouden, zoals mensen kijken. Viel niks tegen. Het enige wennen was het ontbreken van een klok. Die zie je tegenwoordig nauwelijks meer in een horeca-etablissement.
Het opruimen van de laatste kerstmarkttentjes, ijsbaan en reuzenrad schiet niet op. Ook de gigantische kerstboom ontmantelen kost veel tijd. Geen echte boom maar een puntmutsconstructie van groengecoate metalen hekwerkachtige delen, in konisch concentrische ringen op elkaar gezet en bekleed met dennengroen waar dan weer de kerstballen op waren bevestigd. Zag er beter uit dan de kale alu-installatie van vorig jaar.
Vanuit Starbucks was het demonteren van de constructie niet te volgen helaas. Mijn telefoon had net tevoren de geest gegeven en verlangde een oplaadbeurt. Ik moest me dus met andere, meer ouderwetse zaken bezighouden, zoals mensen kijken. Viel niks tegen. Het enige wennen was het ontbreken van een klok. Die zie je tegenwoordig nauwelijks meer in een horeca-etablissement.
maandag 13 januari 2020
Dressuur ...
Ook vanochtend de gezusters het ontbijt onthouden. Ze waren alles behalve onder de indruk. Ook de hele dag binnen zitten leidde niet tot een zichtbaar 'Mea culpa'. Ze vanavond wel gevoerd maar pas na het uitlaten. Een beetje krom, maar de hoop is, dat binnen nu en een week of twee tot hen doordringt, dat ze mee terug moeten komen, willen ze hun voer krijgen. En nee, natuurlijk laat ik ze voorlopig niet meer vrij, tenminste niet 'tot aan de poort' om ze dan rechtsomkeert te zien maken. Ook de commando's 'zit' en 'blijf' oppoetsen en 'Aan de voet' lijkt me een aardige nwe. Ook 'Hier!' mag op herhaling, want dat is er nooit goed ingegaan.
Voorbeeldige honden zullen het nooit worden. Ben ik als mens ook niet. Ik zit niet op gedweeë viervoeters te wachten met slaafs volggedrag. Maar d'r zijn nou eenmaal een paar commando's waar Miep&Co zich gewoon aan te houden hebben. Het is jammer, dat de eventuele aankoop van de buren, waar de bewoner een goed jaar of zo geleden van is overleden, maar niet van de grond wil komen. Ook Mariana ergert zich aan het getreuzel, terwijl ze met haar broer in 24 niks anders doet. Maar daar wil ik het niet over hebben. Het grondstuk van de buren zou voor een deel een mooie speel- en uitloopplek van de honden kunnen zijn. Ze zijn energiek en mn met elkaar bezig, en dat is maar goed ook. Ik ben geen ballengooimachine....
Voorbeeldige honden zullen het nooit worden. Ben ik als mens ook niet. Ik zit niet op gedweeë viervoeters te wachten met slaafs volggedrag. Maar d'r zijn nou eenmaal een paar commando's waar Miep&Co zich gewoon aan te houden hebben. Het is jammer, dat de eventuele aankoop van de buren, waar de bewoner een goed jaar of zo geleden van is overleden, maar niet van de grond wil komen. Ook Mariana ergert zich aan het getreuzel, terwijl ze met haar broer in 24 niks anders doet. Maar daar wil ik het niet over hebben. Het grondstuk van de buren zou voor een deel een mooie speel- en uitloopplek van de honden kunnen zijn. Ze zijn energiek en mn met elkaar bezig, en dat is maar goed ook. Ik ben geen ballengooimachine....
Doe(n/m)
Lijnen gelegd, afspraken gemaakt. Deel van de week vastgepind. Hoef ik niet meer mee bezig te zijn. Gewoon doen nou. Dat 'Gewoon doen' moet weer meer de normaliteit worden. Zoals gisteren het stookhout geregeld, wat ik me deze winter niet meer zie hakken. Ik moet het eens narekenen, maar nauwelijks duurder dan als het in meters wordt aangeleverd en je vervolgens het zagen en hakken uitbesteed. Betekent, dat je je ongeveer 75 euro uitspaart, als je eerst twee dagen staat te zagen en vervolgens een week te hakken. Zo moet je natuurlijk niet rekenen, maar het is wel de simpele werkelijkheid. Binnenkort weer achter een splijtmachine aan.
Me vandaag, naast al het vlotte geregel en het leuke boodschappen doen, weer mogen ergeren aan de domheid van verkopers. Het gaat natuurlijk nog steeds om de koptelefoon, draadloos, en de Tv. Ineens was het "Nee, natturlijk, dat kan niet", terwijl ik bij de aanschaf uitdrukkelijk naar die mogelijkheid gevraagd heb en het toen helemaal geen probleem was. Hoe dingen ineens anders kunnen zijn. Die lui hebben gewoon geen verstand van zaken en helaas ben je er wel deels van afhankelijk. Ze verkopen zaken, die ze zelf nooit hebben gebruikt, uitgeprobeerd of een demonstratie van gehad hebben. Zo is me ook al twee keer een type zak verkocht die "Echt heus, zeker weten in mijn stofzuiger past" en het dan toch zeker weten absoluut niet doet, dat passen. Tijd om andere kanalen aan te boren.
Me vandaag, naast al het vlotte geregel en het leuke boodschappen doen, weer mogen ergeren aan de domheid van verkopers. Het gaat natuurlijk nog steeds om de koptelefoon, draadloos, en de Tv. Ineens was het "Nee, natturlijk, dat kan niet", terwijl ik bij de aanschaf uitdrukkelijk naar die mogelijkheid gevraagd heb en het toen helemaal geen probleem was. Hoe dingen ineens anders kunnen zijn. Die lui hebben gewoon geen verstand van zaken en helaas ben je er wel deels van afhankelijk. Ze verkopen zaken, die ze zelf nooit hebben gebruikt, uitgeprobeerd of een demonstratie van gehad hebben. Zo is me ook al twee keer een type zak verkocht die "Echt heus, zeker weten in mijn stofzuiger past" en het dan toch zeker weten absoluut niet doet, dat passen. Tijd om andere kanalen aan te boren.
Veelbelovend
Kwart voor zeven. Is geen zes uur maar vroeg vergeleken met half negen. Daadkracht? En dat op maandagmorgen? Zou het? Voelt goed. Dus zit wel snor. Moet een hoop gebeuren cq opgestart worden voor de rest van de week. Mistige ochtend. Alles weer wittig. Met een flinterdun laagje deze keer. -4 Is blijkbaar niet voldoende voor een ijsverenpak.
Blanco nacht. Vroeg erin gedoken. Van de gelegenheid gebruik gemaakt, dat de gezusters het avondmaal is onthouden. Denk niet, dat het veel effect heeft. Het is meer voor mijn eigen voldoening. En zo krom als wat, want wat ik van ze wil, heb ik ze nauwelijks geleerd. Ik heb er de tijd niet voor (over). Ik probeer het goede voorbeeld te zijn. Helaas werkt het spreekwoord niet bij honden. Daar moet het d'r -met liefde- ingeramd worden tot het een gewoonte is. Nou, voorlopig verre van.
Van Napels is het niet gekomen en ook de video van Mariana heeft me niet wakker weten te houden. Weinig spannend al dat BBC-geleuter over wat je met de bijbelse teksten en figuren aan moet in de werkelijkheid rondom het jaar nul. Maar of een 'Godfather' of een 'Eastwood' me wakker had weten te houden, betwijfel ik.
Blanco nacht. Vroeg erin gedoken. Van de gelegenheid gebruik gemaakt, dat de gezusters het avondmaal is onthouden. Denk niet, dat het veel effect heeft. Het is meer voor mijn eigen voldoening. En zo krom als wat, want wat ik van ze wil, heb ik ze nauwelijks geleerd. Ik heb er de tijd niet voor (over). Ik probeer het goede voorbeeld te zijn. Helaas werkt het spreekwoord niet bij honden. Daar moet het d'r -met liefde- ingeramd worden tot het een gewoonte is. Nou, voorlopig verre van.
Van Napels is het niet gekomen en ook de video van Mariana heeft me niet wakker weten te houden. Weinig spannend al dat BBC-geleuter over wat je met de bijbelse teksten en figuren aan moet in de werkelijkheid rondom het jaar nul. Maar of een 'Godfather' of een 'Eastwood' me wakker had weten te houden, betwijfel ik.
zondag 12 januari 2020
Taks
Nog een paar k*tklusjes gedaan. Niet mijn hobby maar vele kleintjes maken ook grote bergen op je weg. Voorlopig gaat het de goede richting op. Heb de draad voor dit jaar weer te pakken. Doos weg, flessen schoon. Het lijkt allemaal niks, maar het staat je wel in de weg. Helaas kost het ook tijd, maar dan van het formaat waar je bij etenswaren van zou zeggen, dat het net genoeg is om een holle kies te vullen. Mooi om dooie momenten minder verloren te laten voelen. Als je tenminste niet teveel tijd aan voorbereiding en opruimen hoeft te besteden.
Natuurlijk is daar weer de neiging om door te stomen. Dat gaan we niet doen. Acht uur in de avond is in feite al overwerktijd. Nee, geen "eerst dit nog en dan dat nog en als straks alles gedaan is lekker genieten". Doeii. Als ik ergens nooit geloof aan heb gehecht is het die instelling wel. De bullshit waarmee de mensheid het grootste deel van hun leven wordt ontnomen.
Morgen is weer een dag. Stapje voor stapje. Geen gehol, hooguit dieselen in de juiste omstandigheden, dwz iets afmaken als je in de juiste 'flow' zit .... hoewel, dat heb ik afgelopen tuinseizoen eens zwaar moeten bekopen. Morgen. Morgen weer een doos, een stuk tafel of iets anders.
Natuurlijk is daar weer de neiging om door te stomen. Dat gaan we niet doen. Acht uur in de avond is in feite al overwerktijd. Nee, geen "eerst dit nog en dan dat nog en als straks alles gedaan is lekker genieten". Doeii. Als ik ergens nooit geloof aan heb gehecht is het die instelling wel. De bullshit waarmee de mensheid het grootste deel van hun leven wordt ontnomen.
Morgen is weer een dag. Stapje voor stapje. Geen gehol, hooguit dieselen in de juiste omstandigheden, dwz iets afmaken als je in de juiste 'flow' zit .... hoewel, dat heb ik afgelopen tuinseizoen eens zwaar moeten bekopen. Morgen. Morgen weer een doos, een stuk tafel of iets anders.
Stapjes
Lekker bezig daggie. Alles op z'n gemak maar bezig. Zo mag ik de dagen wel. Er zouden op die manier alleen minstens het dubbele aantal dagen in een jaar moeten zitten. Rustig, rustig. Niet het moment om over een tempoversnelling te beginnen. Als de machinerie weer ouderwets loopt, dwz als een week of twee geleden, dan komt dat tempo er voor een groot deel vanzelf van.
Opladen en de avond in. Wil nog wel een paar dingen gedaan hebben voor ik de motor start en Karlskrona verlaat in de richting van Napels. De smaak van de Witcher ben ik deels kwijt. Dat steeds weer eindigen, omdat je te snel vooruit bent gegaan, is geen stimulans om met het spel door te gaan. Het betekent teruggaan en meer van het niet noodzakelijke aanpakken wat uiteindelijk wel noodzakelijk blijkt. En dan al dat verzamelen wat je doen moet, daar krijg je ook een beetje een punthoofd van. En dan is daar nog steeds dat kaartspel, wat ik links heb laten liggen. Ipv een beetje door het verhaalwereldje te kunnen hobbelen op je paard moet naast het uitschakelen van wolven en ergere gedrochten steeds weer afstappen om bloemen en kruiden te verzamelen. Het voelt alsof je dubbeltjes loopt te zoeken.
Doe mij ETS2 maar. Niks geen gedoe. Lading aankoppelen, einddoel bepalen, starten en rijden maar. Dat je sinds de laatste update soms gedwongen wordt om van je route af te wijken, is nog net te verteren. Heerlijk verstand op nul en gaan met die banaan. Puzzelen mag ook trouwen, verstand hoef niet persé op nul. Bijv. een Portal_3. Maar al dat geraap, gesleep en gezoek heb ik geloof ik wel een beetje gezien.
Opladen en de avond in. Wil nog wel een paar dingen gedaan hebben voor ik de motor start en Karlskrona verlaat in de richting van Napels. De smaak van de Witcher ben ik deels kwijt. Dat steeds weer eindigen, omdat je te snel vooruit bent gegaan, is geen stimulans om met het spel door te gaan. Het betekent teruggaan en meer van het niet noodzakelijke aanpakken wat uiteindelijk wel noodzakelijk blijkt. En dan al dat verzamelen wat je doen moet, daar krijg je ook een beetje een punthoofd van. En dan is daar nog steeds dat kaartspel, wat ik links heb laten liggen. Ipv een beetje door het verhaalwereldje te kunnen hobbelen op je paard moet naast het uitschakelen van wolven en ergere gedrochten steeds weer afstappen om bloemen en kruiden te verzamelen. Het voelt alsof je dubbeltjes loopt te zoeken.
Doe mij ETS2 maar. Niks geen gedoe. Lading aankoppelen, einddoel bepalen, starten en rijden maar. Dat je sinds de laatste update soms gedwongen wordt om van je route af te wijken, is nog net te verteren. Heerlijk verstand op nul en gaan met die banaan. Puzzelen mag ook trouwen, verstand hoef niet persé op nul. Bijv. een Portal_3. Maar al dat geraap, gesleep en gezoek heb ik geloof ik wel een beetje gezien.
Uitzwaaien
In stilte voltrekt zich het afscheid. Na de laatste oprisping op 17 december afgelopen jaar verdwijnt de komende dagen de laatste piek ook uit de maandstatistieken. Dat was dan de nooit geheel van mysterie ontdane aanwezigheid van iets of iemand met een internettoegang via een Italiaanse provider. Voordat Italië van de eerste plaats verdrongen wordt in de pageviewlijst zijn we, bij de huidige bezoekersfrequentie, een jaar of 6-7 verder.
(Be)rust
Zes uur wakker, fit, zelfs met een vleugje enthousiasme, maar vond het van de gekke om al aan de dag te beginnen. Half negen de reprise. Moe. Hoofdpijn. Bijna nog te beroerd om mijn ogen op te slaan. Wat miste was de onrust, het opgejaagde gevoel. Integendeel, een en al rust. Kon me zo laten gaan in een weldadige leegte. Meditatief ochtendmomentje. Doe mij maar een beetje enthousiasme zo aan het begin van de dag.
Weer te laat om de honden los te laten. Wel gedaan, wetende, dat het mijn ochtend tot een nietigheid zal laten krimpen. En wat is de dank? Geen van de dames is mee teruggekeerd op de binnenplaats en dat terwijl de simpele broer van een dorpsbewoner buiten loopt met een stel schapen. Gelukkig hebben de dames daar nog nooit interesse in getoond als ze gezond en in kudde liepen. Dat wordt weer roepen, afwachten of zoeken.
De rust is er niet door verloren gegaan. Misschien moet ik het 'bedachtzaam' noemen of gewoon sloom. 'Zondags' kan ook. Hoewel, dat is meer hangerig. Zo voelt het niet. Het is als een schildpad op de 100 meter sprint en dan mn het wachten d'rop, dat het dier de finish passeert.
Weer te laat om de honden los te laten. Wel gedaan, wetende, dat het mijn ochtend tot een nietigheid zal laten krimpen. En wat is de dank? Geen van de dames is mee teruggekeerd op de binnenplaats en dat terwijl de simpele broer van een dorpsbewoner buiten loopt met een stel schapen. Gelukkig hebben de dames daar nog nooit interesse in getoond als ze gezond en in kudde liepen. Dat wordt weer roepen, afwachten of zoeken.
De rust is er niet door verloren gegaan. Misschien moet ik het 'bedachtzaam' noemen of gewoon sloom. 'Zondags' kan ook. Hoewel, dat is meer hangerig. Zo voelt het niet. Het is als een schildpad op de 100 meter sprint en dan mn het wachten d'rop, dat het dier de finish passeert.
zaterdag 11 januari 2020
WOIII?
Hij mag dan wel zelf vinden dat hij Gekke Henkie niet is, maar het verhaal klinkt me erg Gekke Henkerig in mijn oren. Maar ja, weinig mensen zullen bij de dood van Frans Ferdinand in 1914 bedacht hebben, dat zich vervolgens (oa) een paar miljoen Duitse, Franse en Geallieerden elkaar jarenlang gingen bestoken in een loopgravennetwerk in Noord-Frankrijk en België. Maar meneer Piepers (VK, 10 januari 2020) heeft serieus werk gemaakt van zijn verwondering over het feit dat problemen opgelost worden door oorlog te voeren en heeft naar eigen zeggen wetmatigheden ontdekt in het ontstaan van wat hij systeemoorlogen noemt en is tot de conclusie gekomen, dat 2020 de volgende zal uitbreken idvv de derde wereldoorlog, als die al niet begonnen is.
Hij is op het onderwerp gepromoveerd en dat niet uitsluitend in de sociaalwetenschappelijke hoek, dus niet bijvoorbaat verdacht. Hij stelt: "De spanningsopbouw in de samenleving met oorlog als uitlaatklep is gewoon een natuurkundig proces". Schrijft schijnbaar moeilijke boeken over het onderwerp en vindt, ondanks dat z'n verhaal redelijk plausibel klinkt, nauwelijks het gehoor wat hij zou willen of wensen.
Blijft altijd moeilijk als mensen zich als een pitbull ergens in vast bijten. Een soort 'Greta Thunberg'-verhaal. Die heeft alleen een beter momentum en/of een beter Pr-bureau getroffen. Op een gegeven moment zie de wereld alleen nog maar door de koker van je eigen overtuiging. Nu groeit die Greta daar hopelijk overheen, maar daar is Piepers te oud voor. Hij kan òf straks helaas zeggen "Zie je wel, ik had gelijk" òf (waarschijnlijker?) wordt zo'n nukkige bejaarde wetenschapper, die verwoedt blijft zoeken naar zijn gelijk.
Hij is op het onderwerp gepromoveerd en dat niet uitsluitend in de sociaalwetenschappelijke hoek, dus niet bijvoorbaat verdacht. Hij stelt: "De spanningsopbouw in de samenleving met oorlog als uitlaatklep is gewoon een natuurkundig proces". Schrijft schijnbaar moeilijke boeken over het onderwerp en vindt, ondanks dat z'n verhaal redelijk plausibel klinkt, nauwelijks het gehoor wat hij zou willen of wensen.
Blijft altijd moeilijk als mensen zich als een pitbull ergens in vast bijten. Een soort 'Greta Thunberg'-verhaal. Die heeft alleen een beter momentum en/of een beter Pr-bureau getroffen. Op een gegeven moment zie de wereld alleen nog maar door de koker van je eigen overtuiging. Nu groeit die Greta daar hopelijk overheen, maar daar is Piepers te oud voor. Hij kan òf straks helaas zeggen "Zie je wel, ik had gelijk" òf (waarschijnlijker?) wordt zo'n nukkige bejaarde wetenschapper, die verwoedt blijft zoeken naar zijn gelijk.
Knallen
Heb ik ooit vuurwerk gekocht? Vagelijk staat me daar iets van bij. Oa van die rotjes die bijna te klein waren om vast te houden èn natuurlijk gillende keukenmeiden, alleen vanwege de naam al. Daarvoor deden we als familie aan sterretjes. Toch zijn we ook ondeugender geweest en dat kan niet zonder medewerking van mijn vader zijn geweest. Het waren dan weliswaar geen melkbussen, maar ik herinner me dat we met carbid hebben lopen spelen. Carbid en lege verfblikken, literblikken, waar we de deksel van af lieten knallen, terwijl we het blik fixeerde met de voet.
Prachtig voor kids maar met vuurwerk heeft dat weinig te maken. Dan moet je toch vuurpijlen hebben of wat ze tegenwoordig fontein of zo noemen of cakes. What's in a name. Je wilt tenslotte feest, kleur, vrolijkheid. De spanning of het wel lukt en de teleurstelling dat het alweer voorbij is. Het was mij vooral altijd veel teveel geld voor te weinig resultaat. Bovendien schoten anderen meer dan voldoende de lucht in zowel toen ik nog thuis woonde als later op al mijn woonplekken in Utrecht. Alleen in Frankrijk werkte dat niet zo. Vuurwerk hoort daar bij de 14e juli. In de 'provincie' had je vuurwerkshows. Eenmaal in Parijs geweest op die avond en daar werkt het anders. Het vuurwerk vliegt daar tussen de mensen door waarmee de straten zijn gevuld. Nooit je beste kleren aantrekken, brandvlekken gegarandeerd.
Hier wordt wel een beetje geknald en in Sibiu is gegarandeerd een vuurwerkshow geweest, maar gemerkt heb ik er weinig van. Wie weet ga ik eind van het jaar iets inhalen of compenseren, afhankelijk van hoe je het bekijkt.
Prachtig voor kids maar met vuurwerk heeft dat weinig te maken. Dan moet je toch vuurpijlen hebben of wat ze tegenwoordig fontein of zo noemen of cakes. What's in a name. Je wilt tenslotte feest, kleur, vrolijkheid. De spanning of het wel lukt en de teleurstelling dat het alweer voorbij is. Het was mij vooral altijd veel teveel geld voor te weinig resultaat. Bovendien schoten anderen meer dan voldoende de lucht in zowel toen ik nog thuis woonde als later op al mijn woonplekken in Utrecht. Alleen in Frankrijk werkte dat niet zo. Vuurwerk hoort daar bij de 14e juli. In de 'provincie' had je vuurwerkshows. Eenmaal in Parijs geweest op die avond en daar werkt het anders. Het vuurwerk vliegt daar tussen de mensen door waarmee de straten zijn gevuld. Nooit je beste kleren aantrekken, brandvlekken gegarandeerd.
Hier wordt wel een beetje geknald en in Sibiu is gegarandeerd een vuurwerkshow geweest, maar gemerkt heb ik er weinig van. Wie weet ga ik eind van het jaar iets inhalen of compenseren, afhankelijk van hoe je het bekijkt.
Punt!
Een (deel van een) commentaar onder een bijdrage op GeenStijl van vandaag. Wat mij betreft de enige allesomvattende conclusie van dit leeftijdsloze edoch puberaal-politieke thema. Meer valt er gewoon niet over te zeggen:
"Dus ik blijf het als gebroken plaat herhalen. Als je oprecht bang bent dat menselijke klimaatverandering bestaat, dat onze invloed groot is, dat die ook nog eens netto negatief is, maar natuurlijke Ijstijden en Warme Periodes niet. En je ook nog eens gelooft dat alle uitstoot stoppen niet meer problemen oplevert dan het oplost, dat je niet beter het geld kan steken in omgaan met het klimaat, ongeacht hoe en waardoor het ook zal blijven veranderen, pak dan alles aan. Niet door een totaalverbod waardoor de trein der mensheid en economie die ons voedt met een noodstop tot stilstand komt en er meer slachtoffers vallen daardoor dan door het mogelijk ingebeelde ontsporingsgevaar verderop, niet door willekeurig dingen te verbieden of verplichten, niet door subsidies discriminerend naar politieke lobby's te schuiven, niet door planeconoompje te spelen en voor de duizendste keer te bewijzen dat dat niet goed werkt, niet door mensen nog meer geld uit de zak te kloppen. Maar gewoon één simpele vlaktax in te voeren op zaken die je kennelijk wilt reduceren of compenseren, zoals fossiele brandstof. Met één simpele teruggave, voor elke vorm van bewezen compensatie. Als het dan kan worden opgelost, zal dat gebeuren, puur door de financiële prikkel. Maar blijkt het onhaalbaar of de kosten veel hoger dan wat je dacht te voorkomen, gaat het leven in vrijheid gewoon door. En als het later toch een hoax blijkt dan hebben we de schade en ergernis enigszins binnen de perken gehouden." (Wol | 11-01-20 | 14:22 |)
"Dus ik blijf het als gebroken plaat herhalen. Als je oprecht bang bent dat menselijke klimaatverandering bestaat, dat onze invloed groot is, dat die ook nog eens netto negatief is, maar natuurlijke Ijstijden en Warme Periodes niet. En je ook nog eens gelooft dat alle uitstoot stoppen niet meer problemen oplevert dan het oplost, dat je niet beter het geld kan steken in omgaan met het klimaat, ongeacht hoe en waardoor het ook zal blijven veranderen, pak dan alles aan. Niet door een totaalverbod waardoor de trein der mensheid en economie die ons voedt met een noodstop tot stilstand komt en er meer slachtoffers vallen daardoor dan door het mogelijk ingebeelde ontsporingsgevaar verderop, niet door willekeurig dingen te verbieden of verplichten, niet door subsidies discriminerend naar politieke lobby's te schuiven, niet door planeconoompje te spelen en voor de duizendste keer te bewijzen dat dat niet goed werkt, niet door mensen nog meer geld uit de zak te kloppen. Maar gewoon één simpele vlaktax in te voeren op zaken die je kennelijk wilt reduceren of compenseren, zoals fossiele brandstof. Met één simpele teruggave, voor elke vorm van bewezen compensatie. Als het dan kan worden opgelost, zal dat gebeuren, puur door de financiële prikkel. Maar blijkt het onhaalbaar of de kosten veel hoger dan wat je dacht te voorkomen, gaat het leven in vrijheid gewoon door. En als het later toch een hoax blijkt dan hebben we de schade en ergernis enigszins binnen de perken gehouden." (Wol | 11-01-20 | 14:22 |)
Opslag
Cd's herinpakken, die al zes jaar ingepakt hebben gezeten. Dat is nog meer van de pot gerukt dan Cd's zes jaar in een doos hebben zitten. Maar een paar dagen geleden moest de zooi eruit, omdat het Bobby een goed idee leek om tegen de doos aan te piesen. Tja, zit je dan. Nog schoonmaken ook want een deel bleek aardig verstoft. Er was bovendien nog plek om een deel van de rondslingerende Cd's in de doos op te bergen en die waren ook niet bepaald stofvrij. Het water leek achteraf wel van het dweilen van de vloer te komen.
Schoon. Opgeruimd. Weet niet, voelde tamelijk zinloos aan. Van de meeste Cd's werd ik nieteens koud of warm. Een paar herinnerde ik me geeneens. De mens en zijn zooi. Had gehoopt, dat de boel een beetje zou gaan leven, als ik er mee bezig was, maar nee dus. Geef me niet gelijk gewonnen. Ergens de komende tijd een nwe poging. Het tweede rek moet er bijv. gewoon komen, zodat ook de inhoud van de laatste dozen met Cd's zijn plek vind. Het moet, het moet, het moet gewoon dit jaar. Ik wil af van dit gezeur.
Schoon. Opgeruimd. Weet niet, voelde tamelijk zinloos aan. Van de meeste Cd's werd ik nieteens koud of warm. Een paar herinnerde ik me geeneens. De mens en zijn zooi. Had gehoopt, dat de boel een beetje zou gaan leven, als ik er mee bezig was, maar nee dus. Geef me niet gelijk gewonnen. Ergens de komende tijd een nwe poging. Het tweede rek moet er bijv. gewoon komen, zodat ook de inhoud van de laatste dozen met Cd's zijn plek vind. Het moet, het moet, het moet gewoon dit jaar. Ik wil af van dit gezeur.
Eenvoud
Het vuurwerkdebat blijft maar broeien in Nederland. Ik snap het eerlijk gezegd niet. D'r is vuurwerk en d'r is vandalisme en erger. Wat is er zo moeilijk aan dat onderscheid?? Er is legaal vuurwerk en illegaal vuurwerk. Er zijn regels voor het waar en wanneer afsteken van vuurwerk. Auto's in brand steken is geen vuurwerk. Brievenbussen, bushokjes en (ondergrondse) vuilcontainers opblazen heeft niks met de vuurwerktraditie te maken.
D'r zijn kortom al regels zat, maar die worden niet gehandhaafd en dus maar meer regels en/of verboden maken, waarvan je bijvoorbaat al vraagtekens bij de handhavig kunt stellen, lijkt me meer het paard achter de wagen spannen ipv enige vooruitgang in de gewenste richting boeken. Maar handhaving, wanneer is dat begrip uit het dagelijkse bestaan in Nederland verdwenen?
'Lik op stuk' dus en geen foei-gesprek. Twee weken straten vegen bij onverantwoord afsteken van vuurwerk. Een week (jeugd)detentie bij bezit van illegaal vuurwerk. 'Vrijwilligerswerk' bij vernieling van andermans eigendom tot de schade is betaald. Simpel en doeltreffend. Alles in supersnelrecht zonder alle zg rechten, die heb op zo'n moment namelijk gewoon verspeeld. Ik snap echt het probleem niet. Wat voor schijters zijn de huidige (opper)bromsnorren geworden, dat niet meer doorgepakt wordt?
D'r zijn kortom al regels zat, maar die worden niet gehandhaafd en dus maar meer regels en/of verboden maken, waarvan je bijvoorbaat al vraagtekens bij de handhavig kunt stellen, lijkt me meer het paard achter de wagen spannen ipv enige vooruitgang in de gewenste richting boeken. Maar handhaving, wanneer is dat begrip uit het dagelijkse bestaan in Nederland verdwenen?
'Lik op stuk' dus en geen foei-gesprek. Twee weken straten vegen bij onverantwoord afsteken van vuurwerk. Een week (jeugd)detentie bij bezit van illegaal vuurwerk. 'Vrijwilligerswerk' bij vernieling van andermans eigendom tot de schade is betaald. Simpel en doeltreffend. Alles in supersnelrecht zonder alle zg rechten, die heb op zo'n moment namelijk gewoon verspeeld. Ik snap echt het probleem niet. Wat voor schijters zijn de huidige (opper)bromsnorren geworden, dat niet meer doorgepakt wordt?
Excusé?
Niet de Russische aanpak .... in Iran zijn ze iets minder overtuigd van hun vermogen om de wereld alles te kunnen wijsmaken. Neergehaald, dus. Oeps! Menselijke fout. Zal niet meer gebeuren. Nou daar zullen de nabestaanden van de 176 slachtoffers blij om zijn.
Sla je toch een modderfiguur. Je eerst ontzettend druk maken over het feit, dat de VS een Iraanse generaal uitschakelt in Irak. Uitschakelt met reden. En vervolgens van 176 mensen het leven uit blazen zonder dat daar ook maar de minste reden voor is aan te voeren. Behalve dat hier een langdurig proces voor schadevergoedingen mee zal beginnen, ben ik benieuwd wat de verdere consequenties zullen zijn. Blaast Iran vanaf nu een toontje lager? Het zou me verbazen.
Sla je toch een modderfiguur. Je eerst ontzettend druk maken over het feit, dat de VS een Iraanse generaal uitschakelt in Irak. Uitschakelt met reden. En vervolgens van 176 mensen het leven uit blazen zonder dat daar ook maar de minste reden voor is aan te voeren. Behalve dat hier een langdurig proces voor schadevergoedingen mee zal beginnen, ben ik benieuwd wat de verdere consequenties zullen zijn. Blaast Iran vanaf nu een toontje lager? Het zou me verbazen.
vrijdag 10 januari 2020
Opbouw
De dagelijkse rompslomp lijkt terug op orde, nu ikzelf nog. Dat gaat nog een paar rondjes kosten. Gelukkig is het herkauwen van oude koek, maar vreemd genoeg moet je daar dan toch steeds weer doorheen, voordat je min of meer onbekommerd verder kunt. Maar misschien is dat een persoonlijke tint en geen algemene geldigheid. Het leven heeft al niet de vanzelfsprekenheid, die ik zou willen, en blijkbaar ligt de 'over all' balans nog steeds meer naar de verkeerde, ongewenste kant. Dan sta je dus in feite de hele tijd iets omhoog of recht te houden wat neer dan wel om wil. Maar goed, we werken het rijtje weer af en hopen maandag bij 'Af' te zijn en opnieuw te kunnen beginnen.
Abonneren op:
Posts (Atom)