woensdag 2 oktober 2019

Doordraaien

 De wereld walst door. Hetzelfde geldt voor ons leventje op het Transsylvaanse platteland. Voor de koffie al naar Sibiu geweest voor het vaccineren van Rosa. Vroeg om haar niet langer dan noodzakelijk met een lege maag te laten rondlopen. Het is al een kunst om op zo'n vaccinatiedag, we hebben er nu drie op jaarbasis, degene die geprikt moet worden apart van de rest te houden.

 Vandaag viel dat mee, omdat het enkel om de gezusters ging. De twee anderen wil ik voorlopig niet zien. Hoewel Peppie de teckel ongetwijfeld degene is geweest, die z'n jachtinstinct niet wist te beheersen, zijn het de kaken van Bobby geweest, die de onherstelbare schade hebben aangericht. Dat is het domme van groepsgedrag. Niet even afstand nemen en de ander vragen met wat voor onzin, die bezig is, maar er blind op duiken. Had ik de gezusters eerder losgelaten, hadden die zich er zeker weten ook tegen aan bemoeid. Natuur, maar daarmee niet bijvoorbaat geëxcuseerd. Wanneer de twee heren weer in mijn gratie komen, weet ik nog niet. Tot die tijd bestaan ze voor mij ff niet.

 Vandaag de rest van de dag bezig met druiven. Besloten om het voorstel van de verkoper te volgen en de druiven te ontdoen vanalles wat niet-druif is op de pitjes na. K*tklus lijkt me. Gaan die blauwe vingers er toch nog van komen. Nu is het te hopen, en volgens mij klopt dat, dat de nog niet gebottelde wijn van vorige jaar van de druiven van de markt is gemaakt. Bij het bottelen een paar flessen apart houden om mogelijke smaakverschillen met dit jaar te kunnen traceren. Waarom zou je je al dat werk aandoen, als het geen serieus en positief verschil uitmaakt met de versie, waarbij alles gewoon door de kneuzer in het gistingsvat terecht komt? Eerst maar eens opzoek naar voldoende emmers voor die ontsteelde druiven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten