Rare dag vandaag. Ik doe wat gedaan moet worden, meer zelfs en loop toch iedere keer weer dood. Moet dan op nieuw opstarten, om vervolgens op eenzelfde manier te eindigen. De losse eindjes zijn niet onder één noemer met de aanlopende zaken te brengen. Het zoveelste voorbeeld van verschillende werelden. En niet alleen verschillend maar minimaal nog parallel als ze niet al divergeren en van onderlinge afstoting sprake is. Misschien is de struikelende verkoop de laatste draad, die al die verschillende werelden losjes èn onbedoeld (!), maar toch bij elkaar weet te houden.
Dat ik die touwen zou willen kunnen kappen, mag bekend zijn. Verkooptechnisch maar ook omdat ik mezelf al vaak schizofreen genoeg vind en dat in meervoud. Zou net graag al mijn bezigheden, interesses, wensen en mogelijkheden onder één hoedje willen vangen. Eén wereld, één plek, één iemand waar ik rekening mee moet houden. Een honk. Een thuis.
In Frankrijk is het er heel even geweest. Dat gevoel wil ik graag weer ervaren. Blij zijn terug te kunnen keren naar de plek, waar je vertrokken bent. Velen hebben dat met hun geboorteplek. Mijn moeder heeft jarenlang hard gehoopt, dat dat ook bij mij het geval zou zijn. Maar helaas voor haar, werkt het bij mij anders. Maar ze is welkom .... af en toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten