De rust voor mijn koffie is me niet gegund. Voordat ik de eerste kop van een onFrans klein formaat naar binnen heb gegoten wordt de eerste aanslag op mijn dagindeling gelanceerd. Altijd een vraag in alle vriendelijkheid op een manier, die weigeren bijna onmogelijk maakt, maar er toch van zal komen. Helpen is niet verkeerd, maar op het moment, dat mijn eigen bezigheden daardoor in het slop blijven steken, klopt er iets niet.
En bij die ene vraag blijft het natuurlijk niet. Er lagen al een paar dingen, die gedaan moesten worden, en er komen er vast nog een paar bij. Kwestie van doen wat gedaan moet worden en dan als de sodemieter naar mijn eigen plek toe. Het gaat er nog van komen, dat ik in de vroege octenduren schielijk er vandoor ga, voordat ik iets van koffie heb gehad.
Vandaag heeft de keuze voor koffie me de hele ochtend gekost. Van het een komt het ander en in tegenstelling tot de goegemeente hier, hou ik niet van half werk of tijdelijk werkend gepruts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten