There we go again ..... Anderhalf uur later dan gepland cq normaal komen twee oude dametjes met stok aan gestrompeld uit de richting van de kerk. De een is de moeder, de ander blijkt naarmate ze naderen de zus van de overleden vader. Twee ruim de tachtig gepasseerde besjes. De een krommer dan de ander. Prachtige oude mensen, die doen wat binnen hun krimpende kaders nog mogelijk is.
De 'zus van van', dus tante wilde nu eindelijk mij wel een keer zien en ons huis, maar dat laatste stuk dan wel graag per 'machina'. Gelopen had ze nu wel voldoende voor vandaag. Na het huis, waarbij de voorspelbare vragen en opmerkingen gingen over "Wat het allemaal gekost had." resp. "Waar het allemaal voor diende." Met dat laatste doelend op wat in de keukenlades en-kasten werd aangetroffen, want die werden (heel normaal hier) allemaal opengetrokken. En dan nog die dozen, die links en rechts staan. Dat ze het allemaal maar niks en overbodig vond, moest ik, begreep ik later, als compliment beschouwen.
Weg laten gaan zonder minimaal iets te drinken, kan natuurlijk niet. Het voorgestelde bier, dat we nog hadden moeten halen, werd weggewuifd. Sterke drank wilde het oudje. Nou, daarvoor hoefde ik niet het dorp in. Ze had de stevige borrel, zeker 5cc en ruim 60% als eerste achter de kiezen. De bruiloft kwam natuurlijk ter sprake. De zoveelste uitgenodigde, die na het horen van de verhalen (via de dorpstrom) spijt had, dat ze niet was gekomen. Reden? Eerst "Geen vervoer", daarna "Wagenziek" en tenslotte de waarheid "Geen geld". Voor ons had het ook zonder gemogen, maar zo werkt dat dus niet met ingeroestte gewoontes.
Toen ze huiswaarts wilde, moest ze gebracht worden. Behalve onze borrel had ze er al twee weggewerkt bij haar broer, die voor de zomer over is uit Italië, waar hij bij zijn dochter woont. Thuis wilde ze in bed gelegd worden ..... Bijna drie uur later dan anders zaten we aansluitend aan het verpieterde zondagsmaal. Wederom erg leuk, maar het blijft behelpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten