zaterdag 6 juni 2015

Umbriaans

 Heerlijke dag. Zo ergens rond de dertig graden. Mooie blauwe lucht met links en rechts een verdwaald dotje wolk. Dat is toch, wat ik onder een zomer versta. En volgens de voorspellingen en wat hier voor 'normaal' doorgaat, kan dit een stevig aantal weken zo doorgaan. Wat kan een mens zich qua zomerse wensen meer bedenken? Natuurlijk een frisse witte wijn, af en aan rollend zeewater en een vlotte bediening voor de ondersteuning van de innerlijke mens ter aanvulling van de alcoholische versnaperingen.

 Het zou zo Ferentillo kunnen zijn. De mooie uren op het balkonterras van I Salari uitkijkend over een zijdal van de Nera. Ik word bijna sentimenteel. Ik teken ervoor, als ik hier mijn zomers mag slijten, zoals ik dat op die plek in Umbrië een paar vakanties heb kunnen doen. Campari-soda, campari met verse jus, Prosecco, pasta, pomodori, pesce, het verse boerenbrood, bergen tuinverse groente en natuurlijk ook op z'n tijd een goed glas Chianti.

 Of wat te denken van Grottamare. Een soort Valkenburg aan de Adria, denk ik, maar toch ook zo'n Italiaanse plek, die bij kennismaking een diepe indruk achter heeft gelaten. Sinasappelenbomen in de straten, een bijzonder pension in het het eerste jaar, een dito hotel toen het pension een jaar later met de grond was gelijk gemaakt om plaats te maken voor het zoveelste appartementencomplex. De terrascultuur. Het pantoffelen. De koffie. De grappa ....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten