De dag uitgeklonken op het terras van de dorpskroeg. Het is niet de enige, da's waar, maar wat mij betreft wel 'de echte'. Deze heeft iets van de zelfkant van het leven, de smalle richel, die het normale leven en de goot weet te verenigen èn scheiden. In Agnita is er ook zo een met als veelbetekenende naam "Bodega". Moet dus een plek zijn, die al een aardig verleden achter de rug heeft. In Nederland of zo, zou je de start van een dergelijke tent ergens eind 60, begin zeventiger jaren leggen. Qua afgeleefdheid van het interieur zou dat best kunnen en ouder ook. Ik ken het alleen van de marktdagen. Misschien ook de rest van de week geopend, maar uit de loop gelegen bij het normale verblijf in het stadje.
Maar net als de plek in Coveș een verzameling gemankeerd meubilair, een paar grote koelings vol diverse biersoorten in halve liter flessen, type mosterdglaasje voor de sterke drank, (oude) mannen links en rechts aan de tafels, soms alleen, soms in gesprek, fluisterd vertrouwd of verontwaardigd heftig èn sigarettenrook. Ja, het schaadt de gezondheid (dat doet drank, werken en leven in z'n algemeenheid ook!) maar het hoort erbij. Dat alles in een ruimte met de welbekende warme vuil-beige kleur op muren en plafond.
Een omgeving als deze is als een warm bad. Je kunt er uren zitten niksen .... Als de temperatuur maar op peil blijft en ineens heb je er genoeg van en stapt naar buiten, jezelf al verheugend op de volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten