Dorps

 Wat kan een mens slapen. Soms, tenminste. Bijna het klokje rond zonder serieuze tijden wakker gelegen te hebben. Het geeft de burger moed en maakt me direct een beetje hopeloos. Dat eerder mijn nest uitkomen, zie ik er op deze manier niet zo snel van komen.

 Het regent trouwens niet, dat is mooi meegenomen. Je zou toch denken, dat de mensen dan een beetje blij zijn, maar er wordt steen en been geklaagd over het ontbreken van de zon. Doe het de mens eens een keer goed. Durf te wedden, als ergens volgende week de zon weer terug is in z'n rol van "genadenloos brandende koperen ploert", het geklaag er niet minder om zal zijn.

 Klagen en roddelen de twee belangrijkste elementen van het leven in een dorp, dat is me nu al duidelijk. Niet altijd een samenbindende of versterkende factor, maar ze kunnen volgens mij makkelijker zonder hun dagelijks brood dan het wel en wee moeten missen van anderen om daar hun eigen vet aan toe te kunnen voegen.

 Nog een halve kop koffie en ik kan weer tegen het dorpse bestaan op. De meute voederen en zien, dat ik aan de slag ga met het laten functioneren van de watervoorziening op wat voorlopig nog ' de toekomstige plek' zal blijven. 'Water', 'Elektra' en 'Sanitair' heten de laatste stappen op weg naar de definitieve inrichting van het al bijna oude nieuwe leven.