Geprakt

 Duf, moe en dichtgenaaid. Hoe moet een jurk zich voelen als ze na al die strekkende meters zigzag eindelijk om een lijf mag hangen? Het geeft een andere kijk op kleding, die ik vaak futloos en onbetrokken om menselijk lijven gedrapeerd zie zitten. Kekke jurken zijn een zeldzaamheid, om van de kostuumversie maar de zwijgen. Over 'kostuum' gesproken ..... Nee, nu niet, niet hier, straks op een eigen plek.

 Ik bedoel, zo aardappelzakkerig voel ik me dus. Anderhalve mud inhoud bij elkaar gehouden door een riedel hechtingen.

 De middag door de stad gesjouwd opzoek naar voldoende medicijnen voor de komende drie maanden. Ietsje meer tijd creëren voor het vinden van geschikte Oost-Europese alternatieven. Maar eerst begonnen met een lunch, een getrakteerde lunch met echt eten, plusminus à la minute klaargemaakt. Niet de ziekenhuisversie, die iedere dag weer iets van anderhalf uur stond te garen of warm te blijven op de afdeling, voordat de dienbladen onder de betreffende neuzen werden geschoven. En niet alleen niet uit de verwarmingscontainer maar ook mèt een paar glazen heerlijk frisse en goed gekoelde rosé. Zeggen dat ik de wijn gemist heb, zou te ver voeren, maar lekker was het wel.