Het plenst nog steeds. De 48 uur moeten we langzaam gehad hebben. Hier in de directe omgeving zie ik geen serieuze problemen, maar het kan bijna niet anders, dan dat die er ergens elders wel zijn. Dit soort hoeveelheden water in vlaktes ingeklemd tussen bergruggen kan niet anders dan problemen geven. Is het niet hier, dan verder stroomafwaarts. Gelukkig gaat het in de loop van de avond minderen qua neerslag. Net weer met dakpannen zitten klooien. Het is niet het werk, waar mijn operatiewonden op zitten te wachten. Maar ja, water kun je ook niet zomaar de vrije baan naar binnen laten. Wederom geen saai bestaan dus. Waar klaag ik over? Precies. Het is de versaaiing, waar ik op zit te wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten