Vijf uur .... Een dag geblogd. Zin in, maar eindelijk ook tijd voor gevonden. Ergens hangt nog een overpeinzing in de lucht, die me bij mijn pogen ze in woorden te vangen steeds weer wegglipt. Ik zie wel. Het komt terug of niet. Het waren drukke, maar erg heerlijke dagen, waar mijn gedachten niet uitgeschakeld waren, maar ook geen overuren draaiden. Het was feest en dat heb ik en al die anderen, als ik het goed heb begrepen, intens genoten. Er kan niet genoeg gefeest worden.
Trouwen heb ik genoeg gedaan, dus de volgende reden om te feesten zal een andere moeten zijn. Maar als het kan, lijkt me ergens een herhaling wel een aardig idee. Dat enthousiasme moet je natuurlijk wel vast weten te houden. Ik weet me daar sindskort stevig in ondersteunt. Dus dat zal wel gaan lukken. Eerst het huis, dan ergens volgend jaar de huwelijksreis en dan, dan zal eigenlijk pas sprake kunnen zijn van zoiets als en normaal leven. In het midden gelaten wat de invulling van dat 'normale leven' ook zal zijn.
Veel tuin. Baal nu, dat die explosieve mei-start van de tuin een beetje in het honderd is gelopen door de huwelijksperikelen. Zien wat aanstaande vrijdag nog op de markt te krijgen is aan tomaten- en paprikaplanten.
Aandacht voor de beesten. Sammy en Katrien slaan zich wonderwel door alle chaotische toestanden en veranderingen heen en verdienen aandacht als beloning. De katten eisen die aandacht steeds stringenter op. En de puppies willen misschien niet, maar hebben de aandacht nodig om een beetje controleerbaar te worden.
Het internet. De nieuwe site Cov.es, de blogs en andere al wat langer borrelende ideeën. Maar vooral toch de eigen werkplek met een oprit naar de digitale snelweg.
En dan de rest ...... keuken, koken, muziek, boeken, etc. etc.etc.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten