Nog geen twee uur in de middag en voor mijn gevoel een werkdag achter mijn rug. Qua uren bezig zijn, klopt het ook wel, maar werken mag je dat toch niet noemen, op de afwas na dan. Dat hoort niet tot mijn takenpakket. Het is werk, althans vrijwilligerswerk om het nieuwe systeem enigszins te ontlasten zonder dat in alles op mijn extra handen kan worden gerekend.
De afwas was werk genoeg. Ik kan wat van volgestapelde aanrechten en heb een hoop boter op mijn hoofd, als ik nu een partijtje ga lopen mopperen over de hopeloze keukenorganisatie hier. Toch is er een verschil tussen een afwas bewust opstapelen en voor je uit schuiven en een afwas, waar je niet aan toekomt. Bovendien had en heb ik zooi genoeg om het met een beetje uitkienen zelfs met de pannen meer dan een week uit te kunnen zingen zonder noodzaak tot afwassen. Zo werkt dat hier niet. Koken dwingt tot afwas vooraf en dan neem je natuurlijk ook wat van het bestek en de borden mee ...
In feite het systeem, dat je bij veel afwasmachinegebruikers ziet. Je stopt de vuile vaat erin en neemt het relatief schoon, want met watervlekken, eruit, wanneer je iets nodig hebt. Weinig ergerlijker dan dat qua tafel dekken. Dus zo af en toe stort ik me op mijn ochtendhobby en boen niet alleen alles schoon, maar droog het ook af en ruim het op ..... In zoverre dingen een plek hebben tenminste.
Onder de afwas hoorde ik mijn vader zeggen "Hé, borden hebben ook een achterkant!" en "Koken doe in de pannen, maar ook de buitenkant wordt vuil!" terwijl ik zwoegde om het vuile vet op achter-, onder- en buitenkanten en andere snel over het hoofd geziene plekken te verwijderen. Mèt een schuurspons notabene. Dwars tegen al mijn keukenspulprincipes in en dan lukte het nog slechts gedeeltelijk. Volgende keer de volgende laag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten