Jaren geleden ooit gekocht als spel voor op de Pc. Misschien zit het nog ergens in de dozen van de verhuizing. Zou best kunnen. Toen nauwelijks iets mee gedaan. Lara Croft met haar acrobatische spring-, schiet- en knokmogelijkheden was stukken interessanter, vond ik toen. Ook spellen als Doom hebben me vele doorwaakte nachten bezorgd. Spellen die ook een zoek- en soms een puzzelelement hadden, maar waar de "action" toch centraal stond.
Nou die actie heb ik nog wel eens geprobeerd in de laatste jaren, maar het overhoop knallen van hinderlijke tegenstanders in meer maar vaak ook minder menselijk vormen heeft zijn aantrekkingskracht verloren. Dat verlies heeft het puzzel- en zoekelement duidelijk niet geleden. Waar ik jaren geleden niet verder ben gekomen dan de eerste wereld, ben ik inmiddels in de app-versie van het spel doorgedrongen in meerdere andere werelden. Ik snap inmiddels zelfs een beetje wat de bedoeling is.
Met puzzelen en combineren alleen kom je er trouwens niet. Een hoop proberen en terugkeren op reeds doorploegde plekken, is een niet belangrijk onderdeel van het spel. En ik had er ineens zomaar tijd voor. De gelukjes bij een ongewenste aanleiding. Een aangename tijdspassering in afwachting van een bruikbare rechter lichaamshelft èn de derde aflevering van "The Room".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten