Me vanalles in het hoofd gehaald. Gemeend om met het ondenkbare rekening te moeten houden. De tegenslag is echter creatiever dan de mens. Opgesneden om te doen wat gedaan moest worden, blijkt het simpelweg niet te kunnen. Dat kan dus ook. Natuurlijk alleen in uitzonderlijke gevallen. Nou, ik voel me niet gevleid. De hele heisa vooraf in het midden latend, duurde 2,5 uur wat in een uurtje had moeten kunnen, lokaal verdoofd en dus direct deel van de actie en uiteindelijk ben ik onverrichter zaken dichtgenaaid en teruggereden. Duf en confuus.
Omdat wat defect was, niet vervangen kon worden, is het zooitje eruit gehaald in zoverre dat kan tenminste en me voorgesteld om morgen een geheel nieuwe versie aan de rechterkant in te bouwen. Net onder het mes vandaan, vastgeplakt aan de tafel door mijn eigen bloed, leek me dat niet het moment om daar iets zinnigs over te willen zeggen. Eerst maar ff mijn zinnen verzetten.
De kamer was ondertussen gewisseld van een normale duoplek naar een single plek op de IC. Een geluk bij een ongeluk. Had toch liever gehad, dat het een keertje zonder ongewenste complicaties over de bühne was gegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten