Bijkomen

 Koffie doet wonderen. De ochtendmist trekt langzaam op. Om me heen wordt druk gewerkt. Moeders commandeert en strompelt tussen de bedrijvigheid door. Een neef staat op straat de greppel leeg te scheppen, Mariana werkt aan de voorbereidingen voor het verplaatsen van de oude dakpannen. Of beter stuurt de daarvoor ingehuurde persoon aan. De broer doet het een en ander onduidelijks tussen zijn zeer regelmatige barbezoekjes in.

 Als ik het goed begrepen heb, is het de bedoeling om naar het bos te gaan opzoek naar takken, die gebruikt kunnen worden voor het opbinden van de tomaten. Met paard en kar. Geen overbodige luxe. Ik heb eergisteren de weg gezien die voorbij het dorp richting de bossen gaat. Voorbij het laatste huis in de hoofdstraat van het dorp houdt de asfaltlaag abrupt op. Net zoals trouwens bij alle zijstraten het geval is. Maar ga je in de zijstraten verder over een min of meer sluitende steenlaag, aan het eind van het dorp is een zandweg alles wat overblijft. Eigenlijk meer een modderige verzameling kuilen want droog zal het d'r nog niet zijn. Wie weet wordt het vandaag alsnog paddestoelen zoeken.