Zo'n ontslagmededeling betekent natuurlijk niet dat je ook werkelijk in een mum van tijd op straat staat. Wat voor jou prioriteit nr. 1 is, sluit bij het verplegende personeel helemaal achter aan in de rij van de activiteiten. Niet zo gek ook, maar wel vervelend. Eerst de verzorging van de blijvers, dan hun welverdiende ochtendpauze en voor ze de lunch beginnen uit te delen, wordt het papierwerk voor de vertrekkende lieden in orde gemaakt. Ik was niet de enige. Alles werd afgehandeld, zonder dat ik me er tegen aan moest bemoeien. Na de correctie van een kleine slordigheid, die ik bij de controle van de papieren opmerkte, stond ik een kwartier voor het middaguur buiten in de frisse lucht en stralende zon.
In de tussenliggende tijd bedacht of ik eerder naar Parijs zou vertrekken of de extra tijd in de Limousin wilde genieten. Een aanbod van Inez maakte de keuze makkelijker en na enig geaarzeld besloten om de reisreserveringen niet nog een keer te veranderen. Ff niks meer ... op een goed bed na, dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten