Boekhouder, ziekenhuis en de blunderende kleermaker ... de laatste losse Franse eindjes, die niks met de verkoop te maken hebben. Een mooie dag om aan alle drie een puntje te draaien. Maar eerst mijn koffie met de naar koe smakende melk. Het is zo'n puntje, waarvan ik me afvraag of ik de natuur wel zo dicht wil benaderen, als ik nu soms doe. Behalve dat de melk zo vol vet is, dat de boter er op drijft, kost al dat koken en afkoelen meer energie en tijd dan een paar pakken in de supermarkt uit de koeling grissen. Maar het belangrijkste blijft de smaak. In de koffie is het niet, waar ik door de jaren heen aan gewend ben geraakt en koud, wat ik af en toe graag doe, heb ik het nog niet eens aangedurft om het te proberen. Alles natuurlijk een kwestie van wennen, omwennen of ontwennen.
Na de koffie met de honden naar buiten. Een klein half uur bergop door inmiddels kniehoog gras, zelfs op de delen, die als weg worden gebruikt. Ik gok globaal iets van 400m naar 550m. Geen directe problemen dus vanwege een mogelijke zeespiegelstijging. De exacte hoogte, waarop ik leef en van de heuvels om me heen, moet ik nog nazoeken. Niet echt interessant. Belangrijker is het frisse gevoel van de ochtend en het steeds wijdsere uitzicht naarmate je de heuveltop nadert. Daarna is de rest van de dag aan de beurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten