Het ziekenhuis waar men drukker met me was dan zowel mij als hen lief was, bestaat denk ik een jaar of vijf. Het is in fasen gebouwd en afgelopen januari zijn drie cardiologische centra van elders uit de stad in het gebouw neergestreken dan wel bijeen gepropt. Er is nogal wat over te doen geweest, maar het is dus een splinternieuwe tent. Ruime gangen. Een centrale gang, waar je volgens mij de wedstrijden voor de 500m rechte baan kunt houden en dan heb je nog plek voor toeschouwers ook.
Beetje verbazingwekkend was het dan ook dat op maandagochtend slechts met de grootste moeite en ten koste van muren en deuren mijn bed de kamer uit te krijgen was richting het operatiegedeelte. Twintig centimeter van de balzaal af, die voor douche moest doorgaan en de passage zou problemloos zijn verlopen.
Iets eerder die ochtend al moeten constateren, dat het afvoerputje in de doucheruimte niet op de plek zat waar het water naar toe liep. Terwijl toch ook in ziekenhuizen water gewoon van hoog naar laag stroomt. Verder geen stopcontacten op hoogten die geschikt waren voor mobiele apparatuur. Niet overal zonwering, waardoor je nogal wat lakens voor de ramen zag hangen. En dezelfde oude, beroerde bedden ipv nieuw spul.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten