De ergernissen zijn begonnen. Slecht bed. Gezeik over mijn voornaam cq voornamen. Papieren willen hebben, terwijl ze vooraf nergens om gevraagd hebben. Handelingen verrichten, waarvan de zin op z'n zachtst gezegd onduidelijk is. Gebrek aan helderheid over wat nu precies gaat gebeuren.
Welcome back in de wereld van de geïnstitutionaliseerde ziekenzorg. ..... en ziek ben ik nieteens. Dat is waar de schoen wringt. Dit is alleen te verdragen, als je te beroerd bent, om je er mee bezig te houden. Tot tien tellen maar. Het is maandagochtend en ik wil hier niet langer zijn dan strict noodzakelijk met hooguit de standaarddag extra.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten