donderdag 14 juni 2018

Wegglijden

 Is er iets zinlozers dan het creperen van een pup? Vast. Het kan altijd meer of erger, maar het zal niet makkelijk zijn het te overtreffen. Ja, ik ben sentimenteel èn kwaad. Aan wie of welke instantie moet ik me wenden? De dag sukkelt ondertussen voort. Een stuk in mijn kraag drinken trekt me niet aan. Wonder boven wonder wel de afwas gedaan, maar als een zombie. Ik doe wat, laat een hoop en zie de tijd voorbij glijden. Het is wachten op het moment dat ook nummer drie het begrijpelijkerwijs opgeeft.

 Ligt daar zo'n beestje, waar je weken lol mee gehad hebt, die zich stap voor stap de wereld om zich heen eigen heeft gemaakt en nu overkomt hem iets, waar ie niks mee kan. De blik in de ogen is een en al verbazing. Verbazing van het verkeerde soort. Verbazing die zeer ws geen ervaring gaat opleveren. Tenminste niks waar ie iets aan zou kunnen hebben. Wat heb je aan ervaringen op de drempel van de dood?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten