Mooi niet dus, integendeel. Parvo. Pardon? Ja, parvo, dat wat je geen pup gunt. En dat na 2 van de 3 vaccinaties. En dit is niet de eerste keer. Òf we hebben ontzettend pech, òf deze plek is verziekt òf het vaccin werkt te sterk. Voor alles is wat te zeggen en een hoop tegenin te brengen. Het spul/virus schijnt jaaaaaren te kunnen voortbestaan buiten een drager. Maar waarom dan pas na 10 weken een besmetting. Is niet-logisch. Bovendien, als je de tegenwoordige mens moet geloven in besmettingszaken, dan zou de halve wereld permanent in quarantaine zitten.
Het is een vervelend iets, en dat is zacht uitgedrukt maar het moet de afgelopen dagen ergens vandaan zijn gekomen. En aangezien het schijnbaar bijna op alle denkbare contactwijzen overgebracht kan worden, zijn de bouwvakkers net zo verdacht als een verdwaalde drol in het weiland achter de tuin. Ga daar maar 'ns aanstaan.
Andere dingen aan mijn hoofd. Ten eerste het vergroten van de overlevingskansen van de twee geïnfecteerde pups en dus km's vreten en de beurs spekken van de dierenarts. En ten tweede hopen, dat niet nog meer pups hier last van krijgen. Dan wordt het behalve vervelend ook knap onpraktisch. Niet alleen voor mij, maar ook voor de infuus-capaciteit van de dierenarts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten