Gisteren is na goed vier weken slopen, graven, stellen, storten en vervangen eindelijk het bouwen begonnen. Met van die rechthoekige blokken met inwendige isolatieruimtes. Dat is tenminste waar ik denk dat al die loze ruimte voor bedoeld is. Het gaat redelijk snel. Eindelijk meters maken en resultaat zien.
Bij het herstel van de schuurstruktuur hebben ik de mensen een beetje hun gang laten gaan onder leiding van een oude rot met de nodige specifieke ervaring. Af en toe een beetje op het Pietluttige af, maar oké. Wat altijd weer gebracht werd als struktuurversterking dan wel verbetering was òf voor de lol van het doen voor de ervaren kracht òf simpelweg om het vervolgwerk zo simpel mogelijk te maken. Mn voor dat laatste moest dus alles zo recht mogelijk.
Verdere aanbevelingen zal ik aanhoren maar de kans is klein, dat ik er iets mee doe. Zo was er al het voorstel om de buitenkant 'natuur' te laten en enkel te voegen en vervolgens te lakken. Krijg je een bruine kolos in je achtertuin. Nee, dank je. Of het nou gestuct of versterkt gesausd wordt zal me een worst wezen, maar wit wordt het in elk geval. Ook het voorstel van de aannemer om de buitenkant met hout te bekleden gaat het niet worden. Bovendien bleek dat meer ter camouflage dan voor het uiterlijke schoon. Meneer knijpt 'm ineens voor de instantie van de bouwvergunningen. Hij heeft een jaar geleden heel hard geroepen, dat dat allemaal niet nodig was, anders was dat allang geregeld. Nou ziet ie maar hoe hij het regelt, maar niet met het terugplaatsen van de houten wanden om de stenen muren te verbergen.
Zo gaat dat dus de komende weken verder. Het ene voorstel na het andere zal gepareerd moeten worden. Deuren, ramen, dakkapelen, aansluiting daken, kapstruktuur, kleurkeuze, etc, etc. Helaas voor hen weet ik in deze precies wat ik wil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten