Sinds de achterkant openligt vanwege de verbouwing van de schuur al een paar keer die kant opgelopen met de honden. Door de tuin en over een paar velden naar een landweg, die langs een riviertje loopt, en ter hoogte van onze tuin doodloopt cq uit het niets begint. Ik loop dan in feite richting het centrum van het dorp ipv het dorp uit, wat ik dan natuurlijk al ben.
De weg is enige honderden meters lang en komt via een dubieus bruggetje uit op een andere landweg, die aan de andere kant van het riviertje loopt en in theorie naar Agnita voert. Nog nooit uitgeprobeerd, maar misschien gaat dat er nu wel van komen. De honden kennen het terrein daar beter dan ik, ze zijn er tenslotte al vele malen naar uitgerukt en dat is te merken ook. Zonder aarzeling stuiven ze weg, over het riviertje wat gauw 4 meter lager ligt dan de landweg en dan de heuvels in.
In de afgelopen dagen steeds iets verder getrokken afhankelijk van de aanwezigheid van mensen en of honden en gisteren eindelijk ook een stuk richting Agnita gegaan, tot ik vanaf die weg recht op onze binnenplaats kon kijken. Van de honden was alleen Flokkie aanwezig. Een tijdje gewacht, maar dat kreeg al snel iets zinloos'. Zag op het moment dat ik terug liep in mijn ooghoek de dames meerdere 100'den meters verderop richting het riviertje lopen. Het zal niet de eerste keer zijn, dat ze die route volgen. Leer mij honden kennen qua trouwheid en platgetreden paden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten