Het mag er aan de buitenkant dan aardig actief cq oplevend uitzien en hoop wekken. De binnenkant is gezien wat eruitkomt een ander verhaal. Die hoop maar ff snel terug stoppen in de koelkast. Dat gooit weer alles overhoop. Nu kan ik gaan misschienen, je blijft tenslotte een mens, maar mij ontbreekt (helaas en ook gelukkig) de ervaring om iets zinnigs te zeggen over de kansen van het kleintje. Ik had het niet meer verwacht, maar dat zegt meer over de algemeen menselijke aspecten dan over de diergeneeskundige kant.
Dat er goede tekenen zijn, is natuurlijk niet verkeerd. Maar we zijn duidelijk nog niet, waar we dachten te zijn. De strijd is nog niet gestreden. Het interne gevecht duurt voort. Ergo, ook de verkeerde kant is nog steeds een mogelijkheid. Balen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten