Het idee zette zich gisteren in mijn hoofd toen we net op weg waren naar de bruiloft in Sibiu en heeft me tot de terugkeer hier ter plekke met regelmaat lastiggevallen. Een emmer water en de mogelijkheid van een dode puppy. Zelfs ff de neiging gehad om om te keren, maar daar kon ik me ook weer niet van overtuigen.
Ivm de nachtelijke afwezigheid en een verlate voederronde in de ochtend gisteravond een emmer met water ipv een schaal in het nachthok gezet. Overdag hebben ze de keuze uit beiden en kiezen ze vaker voor de emmer dan de schaal. De schaal wordt in het hok steeds omgegooid en naar verloop van tijd heeft dat een hoop gepiep tot gevolg vanwege de dorst. Met die emmer leek me dat te voorkomen. Zo'n pup van, wat zal het zijn, 5-6 kg inmiddels gooit geen emmer met 10 ltr om. Een hoeveelheid die ze ook in een nacht niet opdrinken. Opgelost, leek me.
Ja, totdat ik me rijdend bedacht dat een pup op de een of andere manier over de rand van de emmer komt te hangen met de voorpoten en de kop boven/in het water en de achterpoten, los van de grond, buiten de emmer. Het is sinds ze uit de emmer drinken nooit gebeurd. Ook niks wat een beetje in die richting kwam. Het idee was er echter en nu was het zaak de boel te ontkrachten. Van fantasie naar twistgesprek met mezelf. Gelukkig pure energieverspilling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten