De pup, of beter zijn lijfje strijdt. D'r is nog geen zichtbare richting gekozen. Iets meer timide in vergelijking met gisteren maar ook weer niet, dat je denkt "Ai, dit is afgelopen." Het kan nog beide kanten op. Hij wandelt over de richel. Het is òf de afgrond waar hij nu langs kruipt of de hoogvlakte, die zich straks misschien voor hem ontvouwt. Ik ga 'm niet opjutten, merk wel dat ik mijn aandacht nauwelijks op iets anders kan richten dan op dit gevecht, dat ogenschijnlijk in alle rust wordt uitgevochten. Het moet een heroïsche strijd zijn, die daar in zijn bloedbanen wordt geleverd. Zoiets als die 300 Spartanen tegen een onvermacht aan Perzen. Uiteindelijk dolven de Grieken hier het onderspit. Ik zou het scenario op dat punt 180º willen draaien en de winst aan de pup doen toekomen. Maar ja, ook de Griekse Goden hebben het toen niet voor elkaar gekregen, dus wie ben ik?
Alsmaar theedrinken kortom en ik heb een hekel aan dat vocht, letterlijk en overdrachtelijk. Het zijn van die momenten, waarop de tijd een draai vooruit zou willen geven. Minimaal voor een korte blik op wat het resultaat zal gaan worden. Ff zekerheid ipv enkel redelijkheid. Glazen bollen, koffiedik, andere hocus-pocus. Het moet geen probleem zijn hier. Zigeuners zat en heksachtige bezweringstafelen door oude vrouwtjes. Mariana is er niet ongevoelig voor. 'Het kwade oog' ed. Paarden vallen er van de ene op de andere dag dood door neer en je kunt het ook heel goed gebruiken, als je 'ns een keer veel te snel veel te veel door elkaar hebt gedronken .... Ja, ja.
Update (16:14): Krijgen wat je vrgt en het niet willen weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten