Goed voelen en zure appels. Bewaren en bijten. Verlangen en afkeer. Toch maar weer eentje proberen deze week. Misschien de heel kist wel. Kan er beter maar een keer van af zijn. Daar ben ik het helemaal mee eens. Zou dat ook willen, dat ik de regie zou hebben. Wat helaas slechts ten dele het geval is. De Peugeot is bijv. weer twee weken vooruitgeschoven en dat niet door mij. Zou ik in de tussenliggende tijd de rest kunnen afhandelen? Theoretisch zou dat moeten kunnen. Wat emails, een paar betalingen, wat gerommel met mijn websites en dan als afronding de Pc. Geen Herculesiaanse werken. Kan ik tussendoor bijkomen in de tuin.
Een beetje zoals het zwembad. Zag er hopeloos uit en is nu op een laatste zen-sessie na schoon. Doen, doorzetten en waar nodig ook hakken. Het is het uitstel dat beren tot bergen laat worden. Ik weet het. Ik doe het. Ik heb me er zelf mee. Niet dat dat inzicht nou zoveel zoden aan de dijk zet. Het moet al bijna iets gewensts opleveren, al zou ik niet weten wat. Het is zoiets, als je vingers zien afsterven en toch je hand niet (laten) amputeren. Je weet, dat de kans klein is, dat het ooit goed komt en aarzelt alsnog. Wacht tegen beter weten in af. Ga ik daar deze week doorheen prikken? Spanning en misschien wel sensatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten