Werkers voor het weekeinde de deur uit. Honden losgelaten. Keuze: pleite of eten. Van de inmiddels meestal slechts zes aanschuivers waren er vier aanwezig, toen ik van het toilet kwam. Iedereen behalve de dames. Blijkbaar doen ze aan de lijn. Ze nog een tweede kans gegeven door ze te roepen, maar niks. En nog steeds niet. Het eerste halfuur weg is bijna verstreken. Deur staat open. Ik zie ze wel terugkomen. Bespaart me een avondwandeling, waar ik vandaag niet rouwig om ben.
Puppies ondertussen gevoerd en losgelaten in de hoop dat de bekisting hoog genoeg is om ze van het lopen over de afwerklaag van het fundament af te houden. Nee, dus. Met z'n allen terug in het nachthok. Maakt dat de huisdeur open kan staan, die de afgelopen twee weken constant achter de kont dichtgetrokken moest worden om de puppies buiten te houden. Eèn niet geheel zindelijke hond is meer dan genoeg, hoeft er geen zes poep- en piesmachientjes bij.
De afwerklaag kunnen egaliseren. Gelukkig allemaal nog erg vers. Volgende week staat het skelet nieuw uitgelijnd op een heus fundament ipv een paar sokkels. Dan het fundement voor de twee aanbouwen nog en dan kan het opmetselen van de muren beginnen. Dat zal snel gaan. De dakconstructie vervolgens weer stukken langzamer. Daar gaat het meeste werk inzitten, schat ik zo in. Maar ik loop al weer ver vooruit in de tijd. Weekeinde. Trouwpartij. Tuin. En nu eerst wachten op de dames.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten