De glans is alweer van de dadendrang verdwenen. Het garage-gedoe gisteren heeft geen goed gedaan. Anderzijds kan de boog niet altijd gespannen zijn. Ik mag blij zijn, dat ie überhaupt zo af en toe de spanning weer aankan. Het mezelf vanochtend al gemakkelijk gemaakt bij de hondenronde en zometeen lekker een beetje klooien in de keuken. Afwas, koken en wat me meer voor de voeten komt. Dan krijgt de dag de gelegenheid om zijn draai te vinden. Na de plensbui van gisteravond zou eindigen in de tuin niet verkeerd zijn. Moet me in die werkzaaamheden meer naar het weer richten dan naar hoe mijn pet staat. Nu of beter straks is de grond bewerkbaar. Morgen zijn er weer delen waar je huizen mee kunt bouwen.
Ondertussen komt de gisteren gearriveerde pup wat meer tot rust, maar het blijft een nerveus diertje. Wat moeten we met hem. Ik lijk wel een pup-opvang. Gisteren noemde me iemand de BB van Coves ... Als ze nou na een week of zes hun koffers zouden pakken en vertrekken, zou het probleem zich vanzelf oplossen. Nu is het zaak iedere keer weer een eigenaar te vinden. Straks hebben die collega's van Mariana allemaal een hond thuis dank de mensen die hun verantwoordelijkheid direct of indirect op ons bordje schuiven. Bovendien zijn puppies erg leuk, maar ook vermoeiend. Ik ben momenteel een beetje puppie-moe. Heb dat jonge grut wel ff gezien. Kan m'n energie beter gebruiken voor de dames, die mogen langzamerhand iets meer discipline vertonen en niet steeds eerst hun eigen gang gaan, voordat ze bereid zijn te luisteren.
Nog twee weken te gaan en dan 'vliegen' de zes van Lady uit. Elf weken heb ik ze dan gehad en dan is het mooi geweest. Lady in de tweede helft van de mnd naar de dierenarts om verdere nesten te voorkomen. Dan iets met Flokkie en zijn nare ademhalingsgeluiden bij inspanning. En tot slot ergens na de zomer ook Rosa onder het mes en dan zou theoretisch gezien eindelijk de rust moeten/kunnen terugkeren op het hondenvlak. Toch ruim anderhalf jaar na de dood van S & K.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten