Nummer vier gaan we ook verliezen tenzij ze de statistieken weet te verslaan. Die kans is kleiner dan klein. Het doet pijn als ik haar aankijk maar er is niks wat ik meer kan doen dan hopen dat haar fysiek sterker is dan het virus. Misschien een beetje, een heel klein beetje geholpen door de reeds geactiveerde weerstand agv de vaccinatie. Een wondertje zou voor het geloof in het leven een opsteker zijn. Ik vrees, dat het het leven een worst zal wezen. Als je werkt met grote getallen is het ene individu van geen enkel belang. Honden zat tenslotte.
Inmiddels lijken de routines wel op de protocollen voor het verplegend personeel op een ebola-behandelplek. Toch heb ik het idee, dat de besmetting niet op zo'n manier om zich heen heeft kunnen grijpen. Ik heb het zelfs al een keer in de dierenkliniek aangekaart. De gevolgen zijn niet steeds zo dramatisch geweest als nu, maar ik heb vaker dan toevallig kan zijn, zieke pups gehad na de tweede vaccinatie. Ze vaccineren hier te vroeg en te snel achter elkaar. Je infecteert de beestjes toch met ziektekiemen, waar ze de tijd voor moeten krijgen om zich tegen te verweren. Maar natuurlijk werd dat weggewuifd.
Een volgende keer, die wat mij betreft niet meer gaat komen, gaat het op de manier, die ik van Nederland en Frankrijk ken. Beginnen met 8 acht weken en niet met 6. En wat mij betreft met 3 weken tussenruimte ipv 2. Maar belangrijker is, dat Lady van haar voortplantingsdwang wordt verlost. Liefst voor het eind van de mnd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten