Even een pas op de plaats. Tijd om op adem te komen en zien waar de pup-pandemie eindigt. Gaan d'r het overleven of wordt het familiegraf compleet? Ondertussen 'ns goed met de chloor en dweil over de keukenvloer. Of dat besmettingtechnisch zoden aan de dijk zet, daar durf ik mijn kop niet om te verwedden, wel dat de weeë lucht enig tegenwicht wordt geboden. Dat schoonmaken kan sowieso geen kwaad, had het wel liever onder andere omstandigheden bijv. vanwege een omgelazerde pan soep of zo zien gebeuren.
Onwillekeurig krijg je toch iets onverschilligs. Ik stop ze nu allemaal iets tegen diarree in de strot, houdt nummer 4 apart en sinds vanochtend het kleine mormel ook, die net als pup nummer 4 ineens geen trek in brokken meer had, waar ie ze gisteren nog gulzig naar binnen werkte. Is die kleine ook ziek, dan weet ik helemaal geen zinnig woord meer te zeggen over een mogelijke besmettingshaard. Dan is het òf door een van ons op de een of andere manier hier naartoe meegenomen of zit het ergens in de tuin/het achterliggende veld, waar de pups enthousiast rond gerend hebben. Of ook niet en toch ergens anders. Ik weet het gewoon niet. Past wel bij het machteloze karakter van de situatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten