Een paar pups begraven, condoleance voor een overleden collega van Mariana en uit Utrecht de mededeling dat Frank voor de rest van z'n kankerbehandeling aangewezen is op z'n huisarts. Aftellen dus. Wat kan d'r nog meer bij? Valt d'r iets te ruilen? Ik heb een moeder van bijna 87 in de aanbieding. Kan zoiets? Is ws een heel verkeerde gedachte. En bovendien ruilen voor wie en wat. Voor Florin is het te laat. Mijn moeder tegen een pup vind ik een beetje magertjes. Frank zou kunnen. Maar hoe? Het is een beetje als met orgaandonatie. Dat gaat van meestal van jong naar ouder. Mijn idee is omgekeerd. Helaas heeft een levend wezen niet iets wat op een batterij lijkt, die verplaatst kan worden. En wat voor zin maakt het, als het probleem in andere onderdelen zit?
De onrechtvaardigheid van het leven is me al op de middelbare school tegen mijn kop geknald. Hoe je het leven rechtvaardig zou moeten maken, willen hebben, zou ik niet weten, maar het is het nu absoluut niet. Het wordt druk zaterdag op de begrafenis, dat kon je vanavond al zien. Behalve vriendelijk en gelief ook een actief persoon. Muziekleraar. Koordirigent. En nog wat van die dingen. Altijd overal voor in.
Leefde in Agnita en dat betekent opgebaard in een kapel op het kerkhof en niet thuis. Gelukkig met koeling, Ik weet niet of dat tegenwoordig standaard is, maar een luxe is het niet. Hoewel, ik zag er niemand van Citroën rondlopen, dus geen misplaatst gezeur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten