Een slome dag die in nattigheid eindigt. Buiten wel te verstaan en dat stimuleert enkel de sloomheid binnen. Hoeveel dagen zonder neerslag waren dat? Een of werkelijk twee. Dat laatste kan ik nauwelijks geloven. Helaas hou ik geen regenstatistieken bij. Regen is iets wat zo snel mogelijk moet ophouden en dan rap vergeten. 's Nacht is alles best, maar wel met mate graag. Voel geen behoefte om na het sneeuwruimen in de winter de zomerochtenden te besteden aan het verwijderen van een grindlaag voor de poort.
Maar sloom dus. Een last is van mijn schouders gegleden. Spanning ontspannen. 100% zeker kan ik volgens mij nog steeds niet zijn, maar de pup is over de berg cq door het dal. Loopt nieuwsgierig rond, is alert en kijkt met haar prachtig donkere ogen verwonderd de wereld in. Kan me wel een beetje een voorstelling maken van hoe het moet voelen, als je zo ongeveer vanuit de dood of in elk geval vanaf de drempel ernaartoe terug keert onder de levenden, sorry, in het leven. Die levenden kunnen me tenslotte voor het grootste deel gestolen worden. Verbazing moet daar haast wel het leeuwendeel van vormen.
Ipv champagnekurken te laten knallen nuttigere bezigheden nagegaan. Moet tenslotte ook, als ik een beetje vooruit wil komen met het niet-accepteren van de permanent ongeorganiseerde puinhoop waar tussendoor we hier leven. Vriendelijk te omschijven als een huishouden van Jan Steen. En dan niet de keuken, dat is net de enige plek waar een herkenbare vorm van orde heerst, maar voor de rest overal en dank het verbouwen ook op de binnenplaats en in de tuin. Gillend gek zou je worden, als je er bij stil zou staan. Gelukkig ben ik er nauwelijks mee bezig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten