Niet vooruit, niet terug, niet links maar ook niet rechts. Daar sta je dan. Besluiteloos maar niet onbewust. Gewoon geen zin. De behoefte om me ff af te koppelen en voor het moment te verdwijnen. Zo'n met regelmaat terugkerende onwil om constructief bezig te zijn. Het niveau van hangen op een terras en je terugtrekken in je gedachtenwereld. Nippend aan een ijskoude, goede witte wijn in de schaduw van een parasol op een verder door de zon overgoten plein. Teveel waarom en te weinig resultaat.
Zo'n goede witte wijn is alweer tijden geleden. Wat hier in de schappen ligt komt amper verder dan de kwalificatie 'bocht'. Ben met het proberen ergens vorig jaar gestopt. Niet de goede aanpak om tot scoren te komen, maar het is allemaal een beetje hetzelfde. Daarbij wordt hier meer witte dan rode wijn gedronken en is het wel mogelijk om bijzondere rode wijnen te vinden. Helaas heb ik daar veel minder trek in dan jaren geleden en bovendien een kelder vol van de Franse versie uit de omgeving van Bordeaux. Deels inmiddels meer dan 20 jaar onder de kurk.
Misschien nog maar weer eens werk van maken in aanloop naar de zomer. Nu niet. Vandaag sla ik iedere niet direct nooddzakelijke activiteit over. Ik zit dan wel niet op het Capitole, aan een boulevard in Parijs of ergens op een eiland turend over de zee. De gedachtenwereld heb ik altijd bij me. Daar kan ik altijd en overal in verdwijnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten