Gek word ik. Misschien ben ik het al. Ruim een uur gezocht naar mijn rolmaat. Genoeg tijd om een beetje formaat kasteel binnenste buiten te keren laat staan ons stulpje. Heb het ding afgelopen maandag nog uitgebreid gebruikt, dinsdag houtgehakt, woensdag en donderdag uitgeschakeld en ook vrijdag niks met een rolmaat gedaan. Foetsch!
Op welke nièt voor de hand liggende plek heb ik dat ding uit mijn handen gelegd? Wij hebben hier iets van 9 kamers, ruimtes waar het ding zich op een plekje zou kunnen liggen te verkneukelen. Niet ieder voorwerp opgetild om er onder te kijken, maar voor de rest alle hoeken en gaten doorzocht. Ik kijk met mijn neus of het ding is in lucht opgegaan. Weinig dingen zo irritant als dit soort gezoek.
Om er niet de hele middag mee bezig te zijn, me gedwongen om de witte wijn over te hevelen in een schone fles. Nog niet volledig helder, met iets bitters in de afdronk en redelijk droog. Maar itt tot vorig jaar is de witte wijn wel echt wit, gelig wit of wit gelig. Om oxideren te voorkomen nog maar iets sulfiet toegevoegd al was het bijna een symbolische hoeveelheid. Moet nog altijd bij een stel mensen op bezoek die goede witte wijn maken en zeggen dat zonder sulfiet voor elkaar te krijgen.
Ondertussen werkt mijn grijze massa op volle toeren. Waar, o waar is die rolmaat gebleven. Wat heb ik gedaan, dat van de gebaande paden af is geweken? Dit overkomt me niet vaak. Gelukkig maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten