Bezig, begonnen met lang voor me uit geschoven zaken en direct duidelijk waar dat vooruitschuiven voor was. Onrust. Zenuwachtig. Gejaagd. Teleurgesteld. Verloren. En meer. D'r komt een hoop ongewenst's om de hoek kijken. Geesten die elkaar verdringen om de fles te verlaten. Ik weet niet wat meer moeite kost de boel eindelijk aanpakken of de kurk op de fles houden. Het gaat, met alles wat nog in de lucht hangt een onrustige winter worden. Misschien een of zelfs dè doorslaggevende periode met het oog op de invulling van het zo gewenste nwe leven.
Het blijft me verbazen hoeveel verleden je maar met moeite uit de weg krijgt geruimd, dat maar als obstakel of ongewenste verankering een vlotte voortgang in de weg blijft zitten. Oude beelden van vastlopers in drijfzand of kauwgum keren terug. Het met moeite vergaarde enthousiasme is in één klap tot nul gereduceerd. De bandenberg in een gevaarlijke bocht van een F1-parcours. Je komt er onbeschadigd vandaan maar je beweging is in de kiem gesmoord. Van 300+ naar te voet richting de pitstraat.
Ff afstand en daarna zien we weer verder. Gaat het me lukken om de komende dagen het initiatief aan mijn kant te krijgen of wordt het weer een kwestie van teruggeworpen worden? De handdoek gaat in elk geval niet bijvoorbaat in de ring. Dat zijn we er toch op vooruitgegaan. Nou ja, vooruitgegaan. We staan niet stil en gaan dus niet achteruit, maar daar is het ook mee gezegd. Maar misschien doe ik me nu wel tekort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten