Vanochtend aan de afwas en dan kijk ik uit over de hoofdstraat van het dorp en in de tuinen van de overburen. De afgelopen dagen komt er ergens in de loop van de ochtend een dorpsgenoot voorbij met zijn buffels voor 'm uit lopend. Machtig mooie beesten zijn dat. De beestentrek is voor dit jaar voorbij, maar het weer is nog steeds goed, dus die man wil zijn beesten nog niet tot de stal veroordelen.
Pet op, proviandtas om de schouder en pitten kauwend loopt hij achter zijn dieren aan het dorp uit. Een uur of vier blijft hij in de weilanden en op de gerooide maisakkers achter z'n buffels aan kuieren. Blijkbaar heeft de man niks beters of anders te doen en de tijd om te herderen. Nu maakt die man nooit de indruk het druk te hebben. Fietst iedere ochtend naar Agnita om buffelmelk af te leveren op een of meer adressen en doet dat zonder ook maar een spat haast. Ligt met regelmaat voor zijn huis in de greppel op een grasspriet te kauwen. Dat soort bezigheden. Maar je ziet 'm nooit in of in de buurt van een van de bars.
Ik weet niet of ik jaloers op die man moet zijn, maar ergens doe ik volgens mij toch iets verkeerd. Wat is het recept? Nergens mee bezig zijn? Kan dat?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten