Herinneringen waar ik niet aan herinnerd wil worden, stemming waar ik niet in verzeild wens te raken. Wat niet allemaal in een doos kan zitten. Maar het ding is uitgeruimd. Opgesplitst in potentiële reepjes en onbehandeld de vuilnisbak in. Tot 2013 gekomen, nog kleine twee jaar en wat nasleep en administratief is de periode Frankrijk uitgegumd of beter verschredder
2010-2013, de opkrabbelfase. Naast de standaard papperassen van belasting, EDF, Telecom, dierenarts, etc ook papieren van de nasleep van de mislukte verkoop, papieren van de PR door de jaren heen net zoals prijslijsten, huisregels etc, etc. Verbazing over een papier waarop een paar krabbels duidelijk maken, dat Yoland al in 2003 met verkoop bezig was. Daar staat me vagelijk iets van bij. De discussie of het slim is voor de verhuur om openlijk de verkoop te pushen, maar dat kan voor hetzelfde geldt in 2006 zijn geweest, toen ze definitief de stekker uit het geheel trok.
Nu was 2003 een jaar van op adem komen na hartaanval en dood van haar moeder en mijn vader. De eerste honden ff niet meegerekend. Maar het tekent wel Yoland's zwakte in het doorzettingsvermogen op een nieuw ingeslagen weg. Tegenslag paste niet in haar plaatje.
Verder geen 'verrassingen' veel nostalgie met een bittere bijsmaak. In de kiem gesmoorde potentie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten