Het is weer een beetje achter de blogfeiten aan lopen. Het is met het bloggen als met al het andere; het is het een of het ander. Ben je lekker bezig kom je nauwelijks aan schrijven toe. Produceer je het ene stukje na het andere, is dat geen goed teken voor wat er voor de rest zou moeten gebeuren. De administratie van de afgelopen 3-4 mndn gedaan. Net zo als een deel van de keuken nu netje aan de kant is. Werkzaamheden met een weinig inspirerend karakter richting het blog. Lyrisch worden over het poleren van glazen, altijd gedacht dat dat 'pouleren' was, zou nog net lukken. Bij de borden haak ik af.
De administratie is nog net een slagje erger. Eerst alle ter zake doende papieren uit de overal liggende stapeltjes vissen. Het meeste zit nog in een gesloten envelop. Het grootste deel van de stapels wordt door de nog in plastic gevatte kranten gevormd. Die leg ik apart. Inmiddels meer dan genoeg leesvoer voor de komende lange winteravonden. Leuk als ik het werkelijk zou doen, dat lezen.
Het is dom maar niet vervelend werk. Ordenen zit me in het bloed. Alleen dat opgang komen, hè. Dat opgang komen toch. Eenmaal bezig, krijgt de handeling snel iets van een machine. Envelop openen, papier uitvouwen, papier op stapel leggen, envelop in zak voor oudpapier stoppen. Volgende envelop, etc. Vervolgens wordt de stapel uitgesplitst naar verzender en tenslotte ieder stapeltje apart op de juiste chronologische volgorde gelegd, in de betreffende map gestopt en in een la opgeborgen. Opgeruimd staat echt wel netter.
Soms zit er een verrassing tussen. Iets waar ik niet op bedacht of vergeten ben. Dan moet ik in de benen. Meestal is het echter gewoon oude, bekende koek, niks bijzonders, ter kennisname en voor de versnipperaar ergens over een jaar over 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten