Het hout van vorig voorjaar is te droog om lekker te hakken. Het hout van nog een jaar langer geleden heeft voor een deel z'n beste tijd gehad. Het zat er wel een beetje in, maar weinig aan te doen geweest. Ja, plastic erover heen. Moet zeggen, dat ik me dat werkelijk geen moment bedacht heb tot vanmiddag, toen ik als boter door de duidelijk aangetaste houtblokken heen sloeg. Geen papier en ik heb hoop, dat de beter beluchte delen van de stapel meer van hun originele hardheid hebben weten te behouden. Het probleem zit 'm mn in de tegen elkaar aan gezakte, rijvormige stapels. Geen beluchting meer, nattigheid die blijft hangen, broeierig sfeertje.
Na ja, het zij zo. Terugdraaien kan ik niets. Ik kan me beter bezig houden met de vrg hoe ik die houtverwerking kan aanpakken, dat het een minder fysiek uitdagende bezigheid is in de komende jaren. Ik denk, dat er alles bij elkaar twee mogelijkheden zijn:
a. een hydraulische splijtmachine, die de in het voorjaar aangeleverde stamdelen van om en nabij de 135 cm in vier of meer delen splijt, die dan een paar mndn mogen drogen en vervolgens op een cirkelzaagtafel op de gewenste lengtes worden gezaagd. Exit kettingzaag.
b. het aangeleverde hout met de kettingzaag in stukken van de gewenste lengte zagen en vervolgens met een kleiner model splijtmachine de gezaagde stukken opdelen in haardklare brokken, die opgeslagen kunnen drogen.
Het minste fysieke werk zit 'm in het eerste alternatief. Nadeel: een tamelijk dure splijter, die je maar een of twee dagen per jaar gebruikt èn ik krijg de kriebels van een cirkelzaag. Zie gelijk vingers door de lucht vliegen. Maar op die manier heb ik ook ooit tegen het gebruik van een kettingzaag aangehikt. Wat helemaal goed is gekomen. Bovendien kan de cirkelzaagtafel ook goed vervangen worden door een zaagbok en kettingzaag. Het is minder praktisch, maar toch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten