Van het ene, ik zal het netjes formuleren, kleine klusje naar het andere. Was ophangen, een doorgang naar de buren dichtgetimmerd, de druivenkneuzer goed schoongemaakt en straks de gevulde wijnflessen naar de kelder brengen. Zo'n dag waarop je je afvraagt, waar je in hemelsnaam mee bezig bent. Tja, met was ophangen, een schutting maken, eindelijk het mechanisme van de druivenkneuzer uit elkaar gehaald en schoongemaakt en straks net gevulde flessen naar de kelder brengen, die vervolgens een voor een weer naar boven worden gehaald en geleegd.
Zinloos? Ik weet het niet, maar ik weet wel, dat het niet zinvol aanvoelt. Daarbij is die zin in feite niet belangrijk. Het is meer de vrg of dit nou de dingen zijn, waar ik een dag als vandaag aan had willen besteden? Eerlijk gezegd, niet. Maar iemand moet het doen. Mariana? Grapje? Afgezien van ramenlappen en het vegen van de binnenplaats is er weinig wat ze uit zichzelf ziet. En als ik de hele tijd alles moet aan- en bijsturen, kan ik het beter en sneller zelf doen. Helaas.
Nu ben ik dat zelf doen gewend, dus dat is niet het punt. Het punt is, dat het allemaal tijd kost, die ik er eigenlijk niet meer aan had willen besteden. Niet dat ik gedacht had alles op Mariana's bordje te schuiven. Gewoon niet mee bezig hoeven te zijn. Zoiets was het, wat ik me toch ergens eens bedacht moet hebben. Vast in een moment van verstandsverbijstering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten