Het gaat niet in een 'klik' maar toch wel weer makkelijker dan gedacht. Koken met wat je hebt ipv waar je op het moment zin in hebt. Heel anders uitgangspunt. Maar blijkbaar ook na 40 jaar inslijten niet veranderingsongevoelig. Het is omdenken. Niet 'Wat zou ik willen' maar 'Wat heb ik'. En ik heb een hoop, als je de inhoud van de diepvriezertjes en de potten bij elkaar neemt. Van soep tot en met dessert, waarbij het vlees dan vaak nog wel klaargemaakt moet worden.
Vlees, iets wat we steeds minder en minder nuttigen. Nu bijvoorbeeld weer de vleesloze periode in aanloop naar de Kerst. Zes weken zonder. Zes weken een door de kerk bepaald vegetariër-bestaan. Zoveel vlees zit er trouwens niet in de diepvries. Tenminste niet in nummer 13. In 24 staat er nog een, waarin nog steeds spul ligt, wat voor/van Mariana is. Je mag langzamerhand vrgtkns zetten bij de kwaliteit van wat in het ouderlijke huis in de diepvries ligt.
Kippen verdwijnen erin in een zak van de Lidl. Het gehakt voor de mititei, soort cevapcici ligt er in flinterdunne maar wel afgesloten plastic zakjes. Dat afsluiten is bij een hoop ander spul niet gedaan. Je krijgt het niet bedacht en mij is het ook in het jaar inwoning niet gelukt om de noodzaak duidelijk te maken. Ik werd bekeken als iemand die met rare dingen bezig was, als ik de zakjes luchtdicht probeerde af te sluiten. Een goede vacuümtrekmachine zou bij regelmatiger gebruik van een grotere diepvries geen overbodige luxe zijn.
Maar ik dwaal af. De komende winter wordt het augurken eten, net als wortels en bonen in het zuur. Als alle potten van voor deze zomer leeg zijn als het voorjaar weer voor de deur staat, zou niet verkeerd zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten